Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Marzena Milewska-Karczewska Sędziowie sędzia WSA Anna Sękowska sędzia WSA Alina Balicka (spr.) po rozpoznaniu w dniu 15 listopada 2018r. na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym sprawy ze skargi [...] sp. z o.o. z siedzibą [...] na postanowienie Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad z [...] czerwca 2018r. znak: [...] w przedmiocie odmowy uzgodnienia projektu decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego I. uchyla zaskarżone postanowienie, II. zasądza od Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad na rzecz skarżącej [...] sp. z o. o. z siedzibą [...] kwotę 597 (słownie: pięćset dziewięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Burmistrz [...] pismem nr [...] z dnia [...] maja 2018r. (doręczonym w dniu [...] maja 2018r.) wystąpił do zarządcy drogi krajowej nr [...] o uzgodnienie projektu decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego dla inwestycji polegającej na budowie stacji bazowej telefonii komórkowej [...] sieci [...] o wysokości do 62 m, na działce nr ewid. [...], obręb [...], m. [...], gm. [...], w odległości 25 m od granicy pasa drogowego, zgodnie z art. 53 ust. 4 pkt 9 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (t. j. Dz. U. Nr 2017, poz. 1073 ze zm., dalej "u.p.z.p."). Do wydania ww. decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego niezbędne jest uzyskanie uzgodnienia z właściwym zarządcą drogi w odniesieniu do obszarów przyległych do pasa drogowego.
Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad postanowieniem z [...] czerwca 2018r., wydanym przez działającego na podstawie udzielonego mu pełnomocnictwa Z-cę Dyrektora Oddziału Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad w [...], odmówił uzgodnienia projektu decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego dla przedsięwzięcia polegającego na budowie stacji bazowej telefonii komórkowej [...] sieci [...] o wysokości do 62 m, na działce nr ewid. [...] obręb [...], m. [...]., gm. [...], w odległości 25 m od granicy pasa drogowego.
W uzasadnieniu postanowienia organ stwierdził, że ze względów bezpieczeństwa stacja bazowa telefonii komórkowej powinna zostać posadowiona w otoczeniu drogi w sposób nie zagrażający bezpieczeństwu ruchu drogowego. Organ podkreślił, że zaleca się aby, odległość stacji bazowej telefonii komórkowej, oprócz spełnionego wymogu określonego w ww. przepisie art. 43 ust. 1 ustawy o drogach publicznych, gwarantowała minimalne zagrożenie dla uczestników ruchu drogowego w przypadku wystąpienia potencjalnej katastrofy budowlanej. Dlatego, w ocenie organu odległość takiego obiektu od zewnętrznej krawędzi jezdni drogi krajowej nie powinna być mniejsza niż jej zakładana wysokość, optymalnie odległość ta powinna wynosić półtorakrotność wysokości konstrukcji nośnej od przyległej do niego drogi. Zatem, jak wskazał organ linia zabudowy dla jej posadowienia powinna wynosić 62,0 m, a optymalnie 93,0 m od zewnętrznej krawędzi jezdni drogi krajowej nr [...].
Pismem z dnia [...] czerwca 2018r. [...] sp. z o.o. z siedzibą w [...] (dalej jako skarżąca) złożyła za pośrednictwem organu administracji skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wnosząc o uchylenie w całości zaskarżonego postanowienia oraz o zwrot kosztów postępowania.
Zaskarżonemu postanowieniu zarzuciła:
- naruszenie przepisu art. 43 ust. 1 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych poprzez jego niewłaściwe zastosowanie oraz nieuzasadnione przyjęcie, że odległość zamierzonej inwestycji od zewnętrznej krawędzi jezdni drogi krajowej mniejsza niż 62 metry, jest niewystarczająca dla zajęcia przez organ pozytywnego dla skarżącej stanowiska w sprawie;