Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Wanda Zielińska-Baran, Sędziowie Sędzia WSA Danuta Dopierała, Sędzia WSA Agnieszka Góra-Błaszczykowska (spr.), Protokolant Marek Lubasiński, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 lutego 2010 r. sprawy ze skargi G. K. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] sierpnia 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji - oddala skargę -
Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji decyzją z [...] sierpnia 2009 r. utrzymał decyzję własną z [...] lipca 2009 r. orzekającą o odmowie stwierdzenia nieważności decyzji Wojewody [...] z [...] lipca 2005 r. utrzymującej w mocy rozstrzygnięcie Wójta Gminy K. z [...] maja 2005 r. orzekające o odmowie anulowania czynności materialno - technicznej zameldowania Z. K. w nieruchomości nr [...] w Z. w gminie K.
W uzasadnieniu organ nadzorczy wskazał, iż przedmiotem postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji Wojewody [...] było ustalenie istnienia przesłanek z art. 156 § 1 ustawy z 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego ((Dz.U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071) - dalej w skrócie: K.p.a.), zatem organ nie ma możliwości przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego lecz bada rozstrzygnięcie pod kątem zgodności z prawem w dacie wydania.
Podstawę do wydania decyzji przez Wojewodę [...] stanowił art. 47 ust. 2 ustawy o ewidencji ludności i dowodach osobistych, zgodnie z którym jeśli zgłoszone przy dopełnianiu obowiązku meldunkowego dane budzą wątpliwości, o dokonaniu zameldowania rozstrzyga właściwy organ.
Z akt administracyjnych wynika, że Z. K. przebywał w miejscowości Z., co znajduje swoje potwierdzenie w przeprowadzonych oględzinach i zeznaniach świadków, zatem organ prawidłowo dokonał czynności materialno - technicznej zameldowania wyżej wymienionego.
Organ podkreślił, iż - wbrew zarzutom zawartym we wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy - przy dopełnieniu obowiązku meldunkowego nie jest konieczne posiadanie tytułu prawnego do lokalu. Warunkiem do zameldowania jest potwierdzenie przez osoby dysponujące tytułem prawnym do lokalu faktu pobytu osoby dopełniającej obowiązku zameldowania na pobyt stały lub czasowy, jednak ze względu na rejestracyjny charakter ewidencji ludności brak takiego potwierdzenia nie stanowi przeszkody w dopełnieniu obowiązku meldunkowego.
Ponadto organ, w odniesieniu do zarzutu dotyczącego sfałszowania podpisów na formularzu meldunkowym przedstawionym przez Z. K.,
1 wskazał, iż Sąd Rejonowy w S. II Wydział Karny uniewinnił Z. K.
Dalej organ wskazał, iż w przypadku zamieszkiwania osoby pod określonym adresem pomimo braku zgody właściciela, osoba dysponująca tytułem prawnym do lokalu ma możliwość wystąpienia do sądu powszechnego z pozwem o eksmisję.
G. K. - w skardze na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z [...] sierpnia 2009 r. wniosła o uchylenie zaskarżonej decyzji i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania ewentualnie o stwierdzenie nieważności decyzji Wojewody [...] z [...] lipca 2005 r. oraz zasądzenie kosztów postępowania.
Zaskarżonej decyzji skarżąca zarzuciła naruszenie art. 6 ust. 1, 9 ust. 2a i 29 ust. 1 ustawy o ewidencji ludności i dowodach osobistych oraz art. 156 § 1 pkt 2 K.p.a. poprzez jego niezastosowanie.
W ocenie skarżącej organy wydające w niniejszej sprawie decyzje błędnie przyjmują, że w postępowaniu o uchylenie czynności materialno - technicznej zameldowania organ administracyjny ustala czy zostały spełnione przesłanki z art. 10 ust. 1 w zw. z art. 6 ust. 1 ustawy o ewidencji ludności i dowodach osobistych. Organy nie dostrzegają, że zgłaszający winien wykazać dokonane przez osoby uprawnione potwierdzenie faktu pobytu osoby zgłaszającej oraz potwierdzenie uprawnienia do przebywania w lokalu, w którym ma nastąpić zameldowanie.