Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Anna Szymańska (spr.), Sędziowie sędzia WSA Małgorzata Małaszewska-Litwiniec, asesor WSA Aneta Opyrchał, Protokolant Dominik Nowak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 kwietnia 2007 roku sprawy ze skargi P.Sp. z o.o. z siedzibą we F. na postanowienie Głównego Inspektora Ochrony Środowiska z dnia (...) listopada 2006 r. nr (...) w przedmiocie odmowy zawieszenia postępowania - oddala skargę -
Zaskarżonym postanowieniem z dnia (...) listopada 2006 r. Główny Inspektor Ochrony Środowiska po rozpatrzeniu zażalenia P. sp. z o.o. w B., utrzymał w mocy postanowienie (...) Wojewódzkiego Inspektora Ochrony Środowiska z B. z dnia (...) września 2006 r. odmawiające P. zawieszenia postępowania w sprawie wymierzenia administracyjnej kary pieniężnej za naruszenie warunków decyzji określającej miejsce i sposób magazynowania odpadów.
W uzasadnieniu postanowienia organ odwoławczy podniósł, że na podstawie zebranego w sprawie materiału dowodowego nie stwierdzono, by w trakcie postępowania powstało zdarzenie lub sytuacja, która wymagałaby zawieszenia postępowania. Wyjaśnił, że (...) WIOŚ w B., w wyniku ustaleń kontroli przeprowadzonej w P., wszczął postępowanie w sprawie wymierzenia kary pieniężnej za naruszenie warunków decyzji określającej miejsce i sposób magazynowania odpadów, określonych decyzją Wojewody (...) z dnia (...) grudnia 2005 r. W toku postępowania wyjaśniającego strona wystąpiła z wnioskiem o jego zawieszenie wyjaśniając, iż posiada decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia (...) lipca 2006 r. zezwalającą na wprowadzanie do obrotu nawozu organicznego (...), w związku z czym nie pozbywa się popiołów, bowiem popioły traktowane są jako surowiec, ponadto wystąpiła do Wojewody (...) o zmianę zapisu decyzji pozwolenie zintegrowane dotyczące określenia miejsca i sposobu magazynowania przedmiotowego popiołu.
W ocenie organu odwoławczego przywołane wyżej okoliczności nie mają znaczenia wobec faktu stwierdzenia naruszenia, za które organ jest zobligowany wymierzyć karę pieniężną. Ewentualnie późniejsza zmiana decyzji przez Wojewodę nie będzie miała wpływu na ustalenia dokonane w dniu kontroli, zatem w ocenie organu odwoławczego, nie jest to zagadnienie wstępne warunkujące wydanie decyzji w przedmiocie wymierzenia kary. Organ odwoławczy stwierdził także, że nie można również uwzględnić wniosku o umorzenie postępowania na podstawie art. 105 kpa ponieważ nie jest ono bezprzedmiotowe. Kwestia oceny czy stwierdzone przekroczenie stanowi podstawę do wymierzenia kary i czy popioły należy traktować sygn. akt IV SA/Wa 206/07 jako odpad czy surowiec ma charakter merytoryczny i nie może być przedmiotem zaskarżonego postanowienia, ponieważ ma ono charakter procesowy.
Na powyższe postanowienie skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wniosło P." sp. z o.o. w B. zarzucając naruszenie przepisów postępowania mające istotny wpływ na wynik sprawy poprzez naruszenie art. 7, 77 § 1 oraz 107 § 3 kpa i niezastosowanie art. 97 § 1 pkt 4 kpa i art. 105 § 1 kpa.
W uzasadnieniu skargi skarżący podniósł, że organ nie uznał wniosku strony do Wojewody o zmianę pozwolenia zintegrowanego w zakresie miejsca i sposobu magazynowania popiołu, jako wystąpienie o rozstrzygnięcie zagadnienia wstępnego, ale wbrew twierdzeniom organu zmiana powyższego pozwolenia Wojewody będzie miała wpływ na ustalenia dokonane w dniu kontroli, bowiem będzie miała istotny wpływ na określenie, czy podana w protokole kontroli ilość magazynowanych odpadów może stanowić podstawę do naliczenia wysokości administracyjnej kary pieniężnej. Organ pierwszej instancji nie ustalił właściwości fizykochemicznych zgromadzonych na placu popiołów, nie ustalił jaką część popiołów o masie 572 kg można zaliczyć do odpadów o kodzie 19 01 12, co ma wpływ na ustalenie wysokości kary w trybie określonym w art. 309 ust. 2 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska. Ustalenie te nie są precyzyjne, czym naruszono art. 7 i 77 § 1 kpa. Ponadto organ drugiej instancji bez przeprowadzenia postępowania dowodowego orzekł, iż postępowanie w przedmiocie wymierzenia administracyjnej kary pieniężnej nie jest bezprzedmiotowe. Skarżący podniósł, że organ nie rozpatrzył sprawy zgodnie z wymogami kpa, nie zebrał całego materiału dowodowego i nie odniósł się do niego w uzasadnieniu postanowienia.