Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Grzegorz Czerwiński (spr.), Sędziowie asesor WSA Marta Laskowska, asesor WSA Agnieszka Wójcik, Protokolant Marek Lubasiński, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 1 lutego 2008 r. sprawy ze skargi M. S., E. T. i M. T. na postanowienie Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Warszawie z dnia [...] lipca 2007 r. nr [...] w przedmiocie uzgodnienia inwestycji polegającej na budowie stacji paliw - oddala skargi -
Postanowieniem z dnia (...) września 2006 roku, Nr (...) Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w S. uzgodnił, przed wydaniem decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, przedsięwzięcie polegające na budowie stacji paliw płynnych na działce o nr ew. (...) położonej przy ul. (...) w S.
Postanowieniem z dnia z dnia (...) lipca 2007 roku, Nr (...) Państwowy Wojewódzki Inspektor Sanitarny w W. utrzymał w mocy postanowienie Powiatowego Inspektora Sanitarnego w S. z dnia (...) września 2006 roku.
W uzasadnieniu postanowienia Wojewódzki Inspektor Sanitarny stwierdził, że z przedłożonych do uzgodnienia dokumentów, w tym raportu o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko (sporządzonego w grudniu 2006 roku, autor: R. R.) wynika, iż na terenie sąsiadującym z przedmiotową stacją paliw nie będą przekraczane dopuszczalne stężenia zanieczyszczeń określone w rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia 5 grudnia 2002 roku w sprawie wartości odniesienia dla niektórych substancji w powietrzu (Dz. z 2003 roku, Nr 1, poz. 12) oraz poziomy hałasu określone w rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia 29 lipca 2004 roku w sprawie dopuszczalnych wartości hałasu w środowisku (Dz. U. Nr 178, poz. 1841). Nie przewiduje się też przekroczenia dopuszczalnych norm określonych w załączniku nr 3 tab. 2 do rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 24 lipca 2006 roku w sprawie warunków, jakie należy spełnić przy wprowadzaniu ścieków do wód lub do ziemi, oraz w sprawie substancji szkodliwych dla środowiska wodnego (Dz. U. Nr 137, poz. 984). Uciążliwość stacji zamyka się w granicach terenu, do którego zarządca posiada tytuł prawny. Planowana inwestycja nie będzie powodować zagrożenia środowiska i zdrowia ludzi.
Odnosząc się do argumentów zawartych w zażaleniach stron organ odwoławczy wyjaśnił, że Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny uzgadniając przedsięwzięcie przed wydaniem decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach zgody na jego realizację - nie wydaje zgody na jego lokalizację lecz zgłasza uwarunkowania niezbędne do zastosowania w procesie inwestycyjnym uzgadnianego przedsięwzięcia z punktu widzenia ochrony życia i zdrowia ludzi.
Organ podniósł również, że projektowana stacja paliw będzie musiała spełniać wymogi obowiązujących przepisów prawnych, w tym m. in. rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 21 listopada 2005 roku w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać bazy i stacje paliw płynnych, rurociągi przesyłowe dalekosiężne służące do transportu ropy naftowej i produktów naftowych i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 243, poz. 2063). Sporządzony na późniejszym etapie projekt budowlany będzie szczegółowo określał lokalizacje wszystkich elementów przedmiotowej stacji paliw z zachowaniem przewidzianych w przepisach wymaganych odległości od innych obiektów (budynek mieszkalny inwestora, budynek mieszkalny skarżących).
Wyżej wymienione rozporządzenie nie określa w ocenie organu 30 metrowej strefy ochronnej dla stacji paliw. W świetle obowiązujących przepisów prawnych instalacja stacji paliw nie wymaga tworzenia strefy ochronnej. Zgodnie z § 98 ust. 1 tego rozporządzenia: "Odległość odmierzacza paliw płynnych, przyłącza spustowego, króćca pomiarowego i przewodu oddechowego stacji paliw płynnych powinna wynosić co najmniej: