Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Alina Balicka, Sędziowie asesor WSA Agnieszka Wójcik (spr.), asesor WSA Tomasz Wykowski, Protokolant Katarzyna Tomiło, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 lutego 2007 roku sprawy ze skargi A. P. na decyzję Ministra Spraw Zagranicznych z dnia [...] sierpnia 2006 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji zezwalającej na zmianę obywatelstwa polskiego - oddala skargę -
Decyzją z dnia [...] sierpnia 2002 r. Minister Spraw Zagranicznych, w wyniku rozpoznania wniosku A. P., odmówił stwierdzenia nieważności decyzji z dnia [...] lutego 1974r. Kierownika Wydziału Konsularnego Ambasady PRL w O, orzekającej o udzieleniu A.P., zezwolenia na zmianę obywatelstwa polskiego na obywatelstwo kanadyjskie, wskazując, iż przeprowadzone postępowanie nie wykazało, aby przy jej wydawaniu nastąpiło rażące naruszenie prawa, a zatem nie zachodziły przesłanki wymienione w art. 156 kpa.
Od powyższej decyzji pełnomocnik wnioskodawcy w dniu 20 września 2002 r. złożył wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, wnosząc o jej uchylenie.
W dniu [...] października 2002 r. Minister Spraw Zagranicznych decyzją Nr [...] utrzymał swoją decyzję w mocy.
Na powyższą decyzję Ministra Spraw Zagranicznych pełnomocnik wnioskodawcy, w dniu 6 grudnia 2002 r. złożył skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego, który wyrokiem z dnia 24 września 2003 r. sygn. akt V S.A. 3829/02 uchylił zaskarżoną decyzję organu pierwszej instancji. W uzasadnieniu wyroku Naczelny Sąd Administracyjny podniósł, że decyzja Kierownika Wydziału Konsularnego Ambasady PRL w O., mocą której zezwolono A. P. na zmianę obywatelstwa polskiego na obywatelstwo kanadyjskie, nie została mu doręczona zgodnie z przepisami Kodeksu Postępowania Administracyjnego.
Od powyższego wyroku Minister Spraw Zagranicznych, w dniu 30 stycznia 2004 r. wniósł kasację, zarzucając orzeczeniu naruszenie prawa materialnego poprzez błędną jego wykładnię i niewłaściwe zastosowanie przepisów kpa poprzez przyjęcie, że przepisy te miały zastosowanie przy orzekaniu w sprawie przez Kierownika Wydziału Konsularnego Ambasady PRL w O., oraz naruszenie przepisów postępowania polegających na sprzeczności istotnych ustaleń Sądu z treścią zebranego w sprawie materiału, poprzez przyjęcie, że decyzja Kierownika Wydziału Konsularnego Ambasady PRL w O. mogła nie zostać skutecznie doręczona.
W dniu 7 października 2004 r. Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem sygn. akt OSK 106/04, po rozpatrzeniu kasacji, uchylił zaskarżony wyrok i przekazał sprawę Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie do ponownego rozpatrzenia. W sentencji wydanego orzeczenia Sąd podzielił zarzuty skargi kasacyjnej i orzekł, że cyt. "do postępowania przed polskimi przedstawicielstwami dyplomatycznymi i konsularnymi za granicą przepisów w/w Kodeksu nie stosowało się " chyba, że przepisy szczególne stanowiły inaczej. Takich przepisów w sprawach zezwolenia na zmianę obywatelstwa polskiego nie było". Sąd podkreślił także, że kwestia doręczenia stronie decyzji powinna być oceniana w świetle przepisów i zwyczajów kanadyjskich.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie po ponownym rozpatrzeniu sprawy wyrokiem z dnia 24 listopada 2005 r. Sygn. akt IV SA7WA 895/05 uchylił zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Ministra Spraw Zagranicznych, podkreślając, że organ oceniają skuteczność doręczenia stronie decyzji nie wziął pod uwagę wszystkich normatywnych kryteriów, według których skuteczność tą należałoby ocenić.