Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Łukasz Krzycki, Sędziowie Sędzia WSA Anna Falkiewicz-Kluj (spr.), Sędzia WSA Marta Laskowska-Pietrzak, Protokolant st. ref. Marcin Lesner, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 grudnia 2012 r. sprawy ze skargi V. M. na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców z dnia [...] maja 2012 r. nr [...] w przedmiocie odmowy udzielenia zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony na terenie Rzeczypospolitej Polskiej - oddala skargę -
Decyzją z [...].05.2012 r. nr. [...] Stef Urzędu ds. Cudzoziemców na podstawie art. 57 ust. I pkt 1 w związku z art. 53 ust. I pkt 2, art. 53 ust.4 i art. 53b ust. I pkt 2 ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o cudzoziemcach (j.t. Dz. U. z 2011r., Nr 264, pozycja 1573) oraz art. 127 § 2 i art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000r. Nr 98, poz. 1071, z późno zm - dalej k.p.a.), po rozpatrzeniu odwołania wniesionego przez pana S. T., pełnomocnika obywatela U. pana V. M. ur. [...].08.1975r. (dalej Skarżący) od decyzji Wojewody [...] z dnia [...].12.2011 r. Nr [...] orzekającej o odmowie udzielenia cudzoziemcowi zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony na terenie Rzeczypospolitej Polskiej (dalej R.P.) postanowił utrzymać w mocy zaskarżoną decyzję.
Powyższe było wynikiem następujących ustaleń faktycznych i ocen prawnych organu.
[...].08.2011 r. pan V. M. wystąpił do Wojewody [...] z wnioskiem o udzielenie zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony na terytorium R.P. uzasadniając wniosek prowadzeniem działalności gospodarczej w Polsce.
Wojewoda [...] decyzją z dnia [...].12.2011r. Nr [...] odmówił udzielenia cudzoziemcowi zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony, stwierdzając że prowadzona przez niego działalność nie jest korzystna dla gospodarki narodowej. Ponadto organ I instancji zarzucił cudzoziemcowi, iż nie udokumentował posiadania stabilnego i regularnego źródła dochodu.
W odwołaniu od powyższej decyzji Skarżący wskazał, że posiada stabilne i regularne źródło dochodu, a prowadzona przez niego działalność gospodarcza dobrze "rokuje".
Organ wskazał, że zgodnie z art. 53 ust. I pkt 1 i 2 ustawy o cudzoziemcach, zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony udziela się cudzoziemcowi, który posiada zezwolenie na pracę albo pisemne oświadczenie pracodawcy o zamiarze powierzenia cudzoziemcowi wykonywania pracy, jeżeli zezwolenie na pracę nie jest wymagane i prowadzi działalność gospodarczą na podstawie przepisów obowiązujących w tym zakresie w Rzeczypospolitej Polskiej, korzystną dla gospodarki narodowej, a w szczególności przyczyniającą się do wzrostu inwestycji, transferu technologii, wprowadzania korzystnych innowacji lub tworzenia nowych miejsc pracy - jeżeli okoliczność, która jest podstawą ubiegania się o to zezwolenie, uzasadnia jego zamieszkiwanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez okres dłuższy niż 3 miesiące.
Art. 53 ust. 4 ustawy o cudzoziemcach stanowi, iż cudzoziemiec, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, wykonujący lub zamierzający wykonywać pracę w utworzonej przez siebie spółce komandytowej, spółce komandytowo-akcyjnej, spółce z ograniczoną odpowiedzialnością lub spółce akcyjnej albo w takiej spółce, do której przystąpił lub objął bądź nabył jej udziały lub akcje, jest obowiązany wykazać, że działalność tej spółki spełnia warunki określone w ust. 1 pkt 2.
Ponadto zgodnie z art. 53b ust. 1 pkt 1 i 2 w/w ustawy, cudzoziemiec, o którym mowa w art. 53 ust. 1 pkt 1, 2, 7, 9, 13, 14, 16-18 oraz w art. 53a, jest obowiązany posiadać ubezpieczenie zdrowotne w rozumieniu przepisów o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych lub potwierdzenie pokrycia przez ubezpieczyciela kosztów leczenia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz stabilne i regularne źródło dochodu wystarczającego na pokrycie kosztów utrzymania siebie i członków rodziny pozostających na jego utrzymaniu w przypadkach, o których mowa wart. 53 ust. 1 pkt 1,2,7, 9, 13 i 14 oraz w art. 53a ust. 1 pkt 1 lit. b oraz pkt 2 i 4.