Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Monika Barszcz, Sędziowie sędzia WSA Jarosław Łuczaj, sędzia WSA Anita Wielopolska (spr.), Protokolant st. ref. Luiza Cycling, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 lutego 2020 r. sprawy ze skargi [...] S.A. z siedzibą w [...] na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] czerwca 2019 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania odwoławczego 1) uchyla punkt 2 zaskarżonej decyzji, 2) zasądza od Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi na rzecz [...] S.A. z siedzibą w [...] kwotę 697 (sześćset dziewięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Zaskarżoną decyzją z dnia [...] czerwca 2019 r. nr [...] Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi, po rozpatrzeniu odwołań od decyzji Wojewody [...] z dnia [...] maja 2016 r., znak: [...] wniesionych przez Gminę [...] oraz [...] S.A w [...] - w pkt 2 - umorzył postępowanie odwoławcze w zakresie odwołania [...] S.A. w [...].
W sprawie ustalono następujący stan faktyczny.
Po rozpoznaniu wniosku J. B., jednego z następców prawnych ówczesnego właściciela nieruchomości ziemskiej w [...], o wydanie w trybie § 5 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i reform Rolnych z dnia 1 marca 1945 r. w sprawie wykonania dekretu PKWN z dnia 6 września 1944 r. o przeprowadzeniu reformy rolnej decyzji stwierdzającej, iż zespół pałacowo-parkowy oznaczony w dniu złożenia wniosku jako działka ewidencyjna nr [...] i [...], położony w [...], powiat [...], pochodzący z nieruchomości ziemskiej "[...]" stanowiący byłą własność J. D., nie podpadał pod działanie art. 2 ust. 1 lit. e ww dekretu.
Wojewoda [...] ww decyzją z dnia [...] maja 2016 r. w pkt III stwierdził, iż pochodzące z nieruchomości ziemskiej "[...]", parcele katastralne [...] , [...] , [...] , [...] oraz [...] , objęte w dniu przejęcia wykazem hipotecznym [...] - dobro tabularne gminy katastralnej [...] nie podpadały pod działanie art. 2 ust.1 lit. e ww dekretu. Jak ustalono w toku niniejszego postępowania administracyjnego, działka nr [...] uległa podziałowi na działki o nr [...] , [...] , [...] , [...] , [...] , [...] (mapa przyjęta do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego Starostwa Powiatu [...] za nr [...], przy KW [...]). Działka ewidencyjna numer [...] została utworzona z parcel katastralnych 1.kat. [...] , [...] , [...] , [...] , [...] , [...] , [...] , [...] , [...] , [...] , [...] , [...] , [...] , [...] , [...] , [...] , [...] , [...] , [...] , [...]. Działka ewidencyjna została utworzona zaś z [...]. Nowo utworzone działki ewidencyjne o nr [...] , [...] stanowią własność Gminy [...] i pozostają w użytkowaniu wieczystym [...] S.A w [...].
Organ odwoławczy rozpoznając wniesione od ww decyzji Wojewody odwołanie wskazał, iż interes prawny mają wyłącznie właściciele lub współwłaściciele, w sprawie niniejszej, dawnego majątku [...] oraz działający poprzez swoje statio fisci Skarb Państwa. Stroną w postępowaniu reprywatyzacyjnym może być również jednostka samorządu terytorialnego, w przypadku gdy prawa do nieruchomości uzyskała w drodze komunalizacji (jak w okolicznościach badanej sprawy). W związku z tym, zdaniem Ministra, w oparciu min. o wyrok tut. Sądu z dnia 11 października 2016 r., sygn. akt I SA/Wa 742/16, dopuszczenie do udziału w postępowaniu reprywatyzacyjnym podmiotów, które w chwili wejścia w życie dekretu nie były właścicielami lub współwłaścicielami przejętej nieruchomości, albo nie są ich spadkobiercami, nie znajduje uzasadnienia na gruncie art. 28 Kpa. Stąd też w okolicznościach rozpoznawanej sprawy skarżące Przesiębiorstwo, jako wyłącznie użytkownik wieczysty ww działki objętej decyzją Wojewody, nie posiada legitymacji do udziału w prowadzonym postępowaniu w charakterze strony. Natomiast, jak podniósł MInister, jego prawa podmiotowe chronione są rękojmią wiary publicznej ksiąg wieczystych i nie zostaną wzruszone ani w jakikolwiek sposób ograniczone.