Sprawa ze skargi na postanowienie Głównego Inspektora Sanitarnego w przedmiocie uzgodnienia środowiskowych uwarunkowań zgody na realizację przedsięwzięcia
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Wanda Zielińska-Baran, Sędziowie Asesor WSA Agnieszka Łąpieś-Rosińska (spr.), Asesor WSA Danuta Szydłowska, Protokolant Marcin Lesner, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 listopada 2007 r. sprawy ze skargi R. D. na postanowienie Głównego Inspektora Sanitarnego z dnia (...) lipca 2007 r. nr (...) w przedmiocie uzgodnienia środowiskowych uwarunkowań zgody na realizację przedsięwzięcia - oddala skargę -

Inne orzeczenia o symbolu:
6139 Inne o symbolu podstawowym 613
Inne orzeczenia z hasłem:
Ochrona środowiska
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Inspektor Sanitarny
Uzasadnienie strona 1/5

Postanowieniem z dnia (...) listopada 2006r. znak: (...) Państwowy Wojewódzki Inspektor Sanitarny w W. uzgodnił środowiskowe uwarunkowania zgody na realizację przedsięwzięcia polegającego na budowie stacji bazowej sieci (...) nr (...) przy ul. (...) w W., zgłaszając następujące środowiskowe uwarunkowania dla jego realizacji:

1. inwestycję należy zaprojektować w taki sposób, aby praca stacji nie powodowała występowania w miejscach przebywania ludzi, pól elektromagnetycznych o wartościach gęstości mocy wyższej od 0,1 W/m2, a składowej elektrycznej wyższej od 7 V/m;

2. po zrealizowaniu stacji należy wykonać pomiary kontrolne rozkładu pól elektromagnetycznych oraz oznakować stację zgodnie z obowiązującymi przepisami;

3. urządzenia wytwarzające pola elektromagnetyczne mogą być obsługiwane jedynie przez osoby przeszkolone, u których nie stwierdzono przeciwwskazań zdrowotnych do przebywania w zasięgu pól elektromagnetycznych. W uzasadnieniu wskazano, iż stacja będzie obiektem bezobsługowym, wymagającym jedynie okresowego dozoru technicznego. Organ wskazał, iż zgodnie z raportem o oddziaływaniu planowanej inwestycji na środowisko - wyznaczony zasięg obszaru występowania pól elektromagnetycznych o wartościach wyższych od dopuszczalnych dla planowanego przedsięwzięcia występować będzie w miejscach niedostępnych dla ludności, a tym samym eksploatacja instalacji nie będzie powodować przekroczenia standardów jakości środowiska w zakresie dopuszczalnych poziomów pól elektromagnetycznych w środowisku, o których mowa w rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia 30 października 2003. ( Dz. U. Nr 192 poz. 1883).

Pismem z dnia 19 grudnia 2006r. na wskazane postanowienie zażalenie złożył R. D., reprezentowany przez radcę prawnego G. S. wnosząc zarzuty dotyczące m. in. emisji pól elektromagnetycznych, rzetelności raportu oddziaływania na środowisko.

Postanowieniem z dnia (...) lipca 2007r. Główny Ispektror Sanitarny działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 w związku z art. 144 k.p.a. oraz art. 12 ust. 2 pkt 2 oraz art. 37 ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (Dz.U. z 2006 r., Nr 122, poz. 851 z późn. zm.), po rozpoznaniu zażalenia Pana R. D., reprezentowanego przez radcę prawnego G. S. na postanowienie Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w W. z dnia (...) listopada 2006 r., utrzymał zaskarżone postanowienie w mocy. Organ stwierdził, iż maksymalny zasięg występowania pola elektromagnetyczne o wartości gęstości mocy równej lub większej 0,1 W/m2 wystąpi na głównych kierunkach promieniowania anten i nie przekroczy odległości:

32,4 m od anten sektorowych na wysokości powyżej 21,6 m n. p. t.,

47,4 m od anten radiolini na wysokości powyżej 25,9 m n. p. t. A zatem wystąpi na wysokościach niedostępnych dla ludzi. Odnosząc się zarzutów zażalenia organ wyjaśnił, iż w świetle obowiązujących przepisów prawnych autorem raportu oddziaływania stacji bazowych telefonii komórkowej na środowisko może być każdy, kto posiada wiedzę w tym zakresie, przy czym raport zostaje poddany ocenie przez organy Państwowej Inspekcji Sanitarnej. Ponadto zgodnie z art. 48 ust. 3 ustawy Prawo ochrony środowiska organ występujący o uzgodnienie warunków realizacji przedsięwzięcia tj. inwestor przedkłada: wniosek o wydanie decyzji, raport oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko oraz wypis i wyrys z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (jeśli takowy został uchwalony). Organ, w tym przypadku Państwowej Inspekcji Sanitarnej, dokonujący uzgodnienia przedsięwzięcia, przed wydaniem decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, w zakresie oddziaływania na zdrowie ludzi, bazuje więc na ustaleniach zawartych w raporcie, który musi być obligatoryjnie sporządzony dla inwestycji zaliczanych do przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko. Nadto organ wskazał, iż wybór lokalizacji stacji bazowej, uwarunkowany jest zapewnieniem lepszych warunków łączności i zwiększeniem niezawodności połączeń na danym obszarze w związku z czym aglomeracje są częstym miejscem instalacji stacji bazowych o ile inwestycje są zgodne z zapisami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Inwestor przy wyborze miejsca inwestycji i rozwiązań technicznych kieruje się jednocześnie zasadami mającymi na celu ograniczenie narażenia ludzi na promieniowanie niejonizujące. Budowa nowych i rozbudowa istniejących stacji bazowych jest korzystna, bowiem zagęszcza sieć i zmniejsza odległość pomiędzy użytkownikiem a stacją, co pozwala na zmniejszenie mocy nadawania anten stacji bazowych jak i telefonu. Jednym z rozwiązań technicznych mających na celu minimalizację skutków oddziaływania promieniowania pochodzącego od anten stacji bazowej jest odseparowanie miejsc przebywania ludności od obszarów o przekroczonej wartości dopuszczalnej 0,1 W/m2 poprzez umieszczenie anten na znacznej wysokości. Zawarte w Raporcie obliczenia teoretyczne dopuszczalnych poziomów pól elektromagnetycznych w środowisku są zawsze wyższe niż w rzeczywistości; wynika to z faktu, że do obliczeń przyjmuje się wartości maksymalne możliwe do osiągnięcia w czasie pracy danej stacji. Skoro z tych obliczeń wynika, że obszary występowania pola elektromagnetycznego przekraczające wartości dopuszczalne występują wyłącznie w wolnej przestrzeni niedostępnej dla ludności, to tym bardziej nie wystąpi przekroczenie w trakcie eksploatacji przy rzeczywistych wartościach mocy urządzeń. Współczesna wiedza nie daje informacji świadczących o możliwości szkodliwych zmian zachodzących w odniesieniu do w/w elementów środowiska w warunkach praktycznego użytkowania stacji nadawczych. Główny Inspektor Sanitarny wyjaśnił również, że zadaniem organów sanitarnych nie jest wskazywanie miejsc lokalizacji przedsięwzięć, a jedynie dokonanie oceny czy wskazana lokalizacja inwestycji nie będzie szkodliwie oddziaływać na zdrowie ludzi. Z punktu widzenia ochrony zdrowia decydującym parametrem jest wartość dopuszczalnych poziomów pól elektromagnetycznych w miejscach dostępnych dla ludzi. Według takiego kryterium oceny brak jest jakichkolwiek przeszkód do lokalizacji stacji. Organy Państwowej Inspekcji Sanitarnej sprawdzają jedynie zgodność wielkości fizycznych występującego lub mającego wystąpić pola elektromagnetycznego z ich poziomem określonym w przepisach. Organem właściwym do dokonywania tych uzgodnień i wydawania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach dla lokalizacji stacji bazowych jest wójt, burmistrz lub prezydent miasta, na terenie którego przedsięwzięcie jest realizowane. Obowiązująca w Polsce wartość graniczna gęstości mocy promieniowania (0,1 W/m2), poniżej której uznano przebywanie ludzi za nieszkodliwe, ustalona została na podstawie aktualnego stanu wiedzy na temat wpływu pól elektromagnetycznych na organizmy żywe. W publikacji "Ochrona przed polami elektromagnetycznymi 0-300 GHz w Polsce. Nowe przepisy i perspektywy ich harmonizowania z wymogami Unii Europejskiej" zamieszczonej w biuletynie Medycyny Pracy 2003; 54 (2); str. 197-201 prof. Hubert Trzaska z Instytutu Telekomunikacji i Akustyki Politechniki Wrocławskiej podaje, że obowiązująca w Polsce wartość graniczna gęstości mocy 0,1 W/m2 została unormowana dla narażeń pozazawodowych ze współczynnikiem bezpieczeństwa "50" ( pięćdziesiąt razy mniejsza od wartości, przy której obserwuje się efekty oddziaływania pól mikrofalowych ). Dodatkowo organ wyjaśnił, iż przez wiele lat uważano, że urządzenia nadawcze stacji bazowych wypromieniowując do otoczenia energię elektromagnetyczną, która pomimo braku możliwości jonizacji cząsteczek, może przy wysokich częstotliwościach i natężeniach wywoływać o organizmach ludzkich efekt termiczny polegający na podwyższeniu ciepłoty tkanek. Efekt ten miałby doprowadzić do niszczenia struktur DNA czy innych molekuł. Poprzez wiele prac naukowych publikowanych w recenzowanych publikacjach wykazano jednak, że energia związana z tym efektem jest zbyt mała, aby mogła doprowadzić do takich następstw. Nie udowodniono żeby PEM emitowane przez stacje telefonii komórkowej wywoływały jakiekolwiek negatywne skutki zdrowotne u osób zamieszkujących w ich otoczeniu, nieznane są również mechanizmy mogące takie skutki wywoływać.

Strona 1/5
Inne orzeczenia o symbolu:
6139 Inne o symbolu podstawowym 613
Inne orzeczenia z hasłem:
Ochrona środowiska
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Inspektor Sanitarny