Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Grzegorz Czerwiński (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Aneta Dąbrowska, Sędzia WSA Małgorzata Małaszewska-Litwiniec, Protokolant sekr. sąd. Izabela Urbaniak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 listopada 2011 r. sprawy ze skargi K. G. na postanowienie Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska z dnia [...] listopada 2010 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności zażalenia 1. oddala skargę; 2. przyznaje ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz adwokata A. Z. kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych oraz kwotę 55,20 (pięćdziesiąt pięć 20/100) złotych stanowiącą 23 % podatku od towarów i usług tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.
Postanowieniem z dnia [...] października 2010 roku, Nr [...] Regionalny Dyrektor Ochrony Środowiska w G. podjął postępowanie w sprawie wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach dla przedsięwzięcia polegającego na budowie napowietrznej linii elektroenergetycznej 110 kV wraz infrastruktura towarzyszącą.
Na powyższe postanowienie zażalenia wnieśli K. G. i S. G.
Postanowieniem, Nr [...] z dnia [...] listopada 2010 roku Generalny Dyrektor Ochrony Środowiska stwierdził niedopuszczalność wymienionych wyżej zażaleń.
W uzasadnieniu postanowienia Generalny Dyrektor Ochrony Środowiska stwierdził, że postanowienie o podjęciu zawieszonego postępowania wydane zostało na podstawie art. 123 k.p.a. Zgodnie z § 2 tego przepisu postanowienia dotyczą poszczególnych kwestii wynikających w toku postępowania, ale nie rozstrzygają o istocie sprawy, chyba że przepisy k.p.a. stanowią inaczej. Zgodnie z treścią art. 141 § 1 k.p.a. na wydane w toku postępowania postanowienia stronie służy zażalenie, chyba że przepisy kodeksu stanowią inaczej. Art. 123 k.p.a. nie przyznaje stronom prawa do wniesienia zażalenia na postanowienia wydane w tym trybie. Również ustawa z dnia 3 października 2008 roku o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko nie przewiduje zażalenia na postanowienie o podjęciu zawieszonego postępowania.
Zdaniem organu odwoławczego nie znajduje zastosowania w sprawie art. 97 § 2 k.p.a. Podstawą zawieszenia postępowania był bowiem art. 63 ust. 5 ustawy z dnia 3 października 2008 roku o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko. Art. 97 k.p.a. zawiera ściśle określony katalog przesłanek zawieszenia postępowania i nie może być stosowany w innych przypadkach.
Na powyższe postanowienie skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie złożyli J. K. i K. G.
K. G. podniósł zarzut, że przepisy k.p.a. są przepisami o charakterze ogólnym w stosunku do przepisów ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku. Przepisy szczególne nie mogą podlegać wykładni rozszerzającej. Art. 63 ust. 5 ustawy z dnia 3 października 2008 roku o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko wskazuje na niedopuszczalność zażalenia na postanowienie o zawieszeniu postępowania. Brak jest natomiast w tej ustawie jakiegokolwiek przepisu, który regulowałby kwestę podjęcia zawieszonego postępowania. Tym samym, zdaniem skarżącego, podstawą do podjęcia postępowania zawieszonego na podstawie art. 63 ust. 5 ustawy z dnia 3 października 2008 roku jest art. 97 § 2 k.p.a. w zw. z art. 101 § 3 k.p.a., który przewiduje możliwość złożenia zażalenia na podjęcie zawieszonego postępowania.