Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Tomasz Wykowski, Sędziowie sędzia WSA Anita Wielopolska (spr.), asesor WSA Paweł Dańczak, Protokolant referent Katarzyna Matecka - Caban, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 listopada 2019 r. sprawy ze skargi Przedsiębiorstwa Gospodarki Komunalnej sp. z o.o. w [...] z siedzibą w [...] na decyzję Prezesa Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie z dnia [...] maja 2019 r. nr [...] w przedmiocie wydania pisemnej interpretacji przepisów prawa 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję Prezesa Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie z [...] marca 2019 r. nr [...]; 2. zasądza od Prezesa Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie na rzecz skarżącego Przedsiębiorstwa Gospodarki Komunalnej sp. z o.o. w [...] z siedzibą w [...] kwotę 797 (siedemset dziewięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Zaskarżoną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie decyzją z dnia [...] maja 2019 r., nr [...], Prezes Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie, po ponownym rozpoznaniu wniosku [...] Sp. z o.o. w [...], o wydanie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów ustawy z dnia 20 lipca 2017 r. - Prawo wodne (Dz. U. z 2018 r. poz. 2268) utrzymał własną decyzję z dnia [...] marca 2019 r. nr [...] w mocy.
W sprawie ustalono następujący stan faktyczny.
W dniu [...] stycznia 2019 r. do Prezesa Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie (dalej jako: "PGW WP") wpłynął wniosek [...] Sp. z o.o. w [...] (dalej jako: "Spółka") o wydanie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów Prawa wodnego odnoszących się do złożenia oświadczenia stanowiącego podstawę ustalenia wysokości opłaty zmiennej za usługi wodne w odniesieniu do zaistniałych stanów faktycznych, opisanych we wniosku.
W ramach powyższego wniosku spółka min. podniosła, iż jej zdaniem, interpretacja przepisów art. 274 Prawa wodnego w oderwaniu od potrzeb odbiorcy końcowego skutkowałaby dwoma nierzeczywistymi tezami, tj. zbędnością, w stosunku do przedsiębiorstw wodociągowo-kanalizacyjnych przepisów, które odnoszą się do jakichkolwiek innych celów niż te, które bezpośrednio realizują przedsiębiorstwa wodociągowo-kanalizacyjne (np. art. 274 pkt 2 lit. a) do v) Prawa wodnego) oraz wykluczeniem sytuacji, w której pobór wody następuje w celu zaspokojenia potrzeb bytowych.
Spółka podniosła także, że nie można dokonać interpretacji w niniejszej sprawie z pominięciem treści decyzji Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w [...] z dnia [...] maja 2018 r. w przedmiocie zatwierdzenia Taryfy dla zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków na terenie Gminy [...], a w szczególności treści samego zatwierdzonego projektu taryfy dla zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków na terenie Gminy [...] na okres 3 lat. Spółka wyjaśniła, że taryfy przewidują szeroki zbiór poszczególnych grup taryfowych, który powstał w oparciu m. in. o rozróżnienie celów poboru wody wg schematu zaproponowanego przez Spółkę w pierwotnym wniosku o interpretację. Grupy te scharakteryzowane były przede wszystkim według kryterium celów, dla jakich wykorzystują dostarczaną im wodę. Spółka podkreśliła, że przewidziała aż 7 kategorii odbiorców wody i 5 kategorii odbiorców ścieków, gdyż stanowiło to rozwiązanie problemów opisanych w pierwotnym wniosku, zgodnie z przedstawioną w nim koncepcją. Spółka dodała, że Taryfa została zatwierdzona przez właściwe organy w strukturze Wód Polskich i niezrozumiała jest obecna zmiana stanowiska. Jej zdaniem przedstawiona sytuacja może być przejawem naruszenia zasady pogłębiania zaufania uczestników w postępowaniu do władzy publicznej wyrażonej w normie art. 8 § 2 K.p.a., zgodnie z którą organy administracji publicznej bez uzasadnionej przyczyny nie odstępują od utrwalonej praktyki rozstrzygania spraw w takim samym stanie faktycznym i prawnym.