Sprawa ze skargi na decyzję Prezesa Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni Przeciwko Narodowi Polskiemu w przedmiocie odmowy potwierdzenia statusu działacza opozycji antykomunistycznej oraz osoby represjonowanej z powodów politycznych
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Wanda Zielińska-Baran, Sędziowie asesor WSA Paweł Dańczak (spr.), sędzia WSA Anna Sękowska, Protokolant spec. Izabela Urbaniak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 sierpnia 2019 r. sprawy ze skargi B. K. na decyzję Prezesa Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni Przeciwko Narodowi Polskiemu z dnia [...] maja 2018 r. nr [...] w przedmiocie odmowy potwierdzenia statusu działacza opozycji antykomunistycznej oraz osoby represjonowanej z powodów politycznych 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Prezesa Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni Przeciwko Narodowi Polskiemu z dnia [...] lutego 2018 r. nr [...]; 2. zasądza od Prezesa Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni Przeciwko Narodowi Polskiemu na rzecz skarżącego B. K. kwotę 100 (sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Inne orzeczenia o symbolu:
6340 Potwierdzenie represji
Inne orzeczenia z hasłem:
Inne
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Prezes Instytutu Pamięci Narodowej
Uzasadnienie strona 1/4

Zaskarżoną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie decyzją z dnia [...] maja 2018 r., nr [...], po ponownym rozpoznaniu sprawy na wniosek [...], Prezes Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni Przeciwko Narodowi Polskiemu (dalej: Prezes IPN) utrzymał w mocy własną decyzję z dnia [...] lutego 2018 r., nr [...], o odmowie potwierdzenia, że [...] spełnia warunki, o których mowa w art. 4 ustawy z dnia 20 marca 2015 r. o działaczach opozycji antykomunistycznej oraz osobach represjonowanych z powodów politycznych (Dz.U. z 2018 r. poz. 690, dalej: ustawa).

Stan faktyczny sprawy, zgodnie z uzasadnieniem zaskarżonej decyzji przedstawiał się następująco.

Wnioskiem z dnia 17 sierpnia 2O17 r. [...] zwrócił się do Prezesa Instytutu Pamięci Narodowej o wydanie decyzji administracyjnej w sprawie spełnienia warunków, o których mowa w art. 4 ustawy z dnia 20 marca 2015 r. o działaczach opozycji antykomunistycznej oraz osobach represjonowanych z powodów politycznych. Po rozpatrzeniu wniosku Prezes lPN wydał decyzję nr [...] z dnia [...] lutego 2018 r. odmówił wnioskodawcy potwierdzenia posiadania statusu, o którym mowa w art. 4 ustawy. Pismem z dnia 6 marca 2018 r., uzupełnionym pismem z dnia 7 maja 2018 r., [...] wystąpił do Prezesa IPN o ponowne rozpatrzenie sprawy i uchylenie zaskarżonej decyzji. Na skutek ponownego rozpatrzenia sprawy Prezes IPN wydał opisaną na wstępie decyzję, mocą której utrzymał swoje wcześniejsze rozstrzygnięcie w sprawie. Prezes IPN powołał podstawy prawne decyzji oraz wyjaśnił, że w wyniku przeprowadzonej kwerendy w zasobie archiwalnym Instytutu Pamięci Narodowej odnaleziono m.in. zapisy w dzienniku rejestracyjnym b. [...] w [...], do nr rej. [...], sygn. akt IPN [...] ([...]) dotyczące wnioskodawcy. Z powyższych zapisów wynika, że wnioskodawca został zarejestrowany [...] maja 1981 r. przez Wydział [...] do nr [...] jako kontakt operacyjny (KO), następnie w dniu [...] maja 1981 r. został przekwalifikowany na kandydata na TW, a w dniu [...] czerwca 1981 r. został pozyskany jako TW pseudonim ,,[...]", a następnie został zdjęty z ewidencji w dniu [...] lutego 1989 r. Natomiast na podstawie zapisów z dziennika archiwalnego b. Wydz. ,,[...]" [...] w [...] ustalono, że akta archiwalne o nr [...] przekazane do archiwum przez Wydział [...] WUSW w dniu [...] lutego 1989 r., dotyczące [...] ps. ,,[...]" składały się z 1 teczki personalnej i 1 teczki pracy.

W ocenie organu, rejestrację [...] jako tajnego współpracownika ps. ,,[...]" potwierdzają m.in. zapisy na karcie [...] z kartoteki ogólnoinformacyjnej Biura ,,[...]" MSW, karcie [...] z kartoteki odtworzeniowej WUSW w [...] oraz karcie [...] z kartoteki ogólnoinformacyjnej WUSW w [...]. Dnia 2 lutego 1989 r. materiały złożono w arch. Wydz. ,.[...]" WUSW [...], które dnia [...] grudnia 1989 r. komisyjnie zniszczono, nie ma jednak protokołu brakowania. Prezes IPN wyjaśnił, że w wyniku przeprowadzonej kwerendy w zasobie archiwalnym Instytutu Pamięci Narodowej nie odnaleziono dokumentów z teczki personalnej i teczki pracy wytworzonych przez wnioskodawcę lub przy jego udziale, jednakże - w ocenie organu -opisane wyżej zapisy archiwalne spełniają kryteria dokumentów wymienionych w art. 4 pkt 2 ustawy o działaczach opozycji, tj. zostały wytworzone przy udziale wnioskodawcy w ramach czynności wykonywanych przez niego w charakterze tajnego informatora organów bezpieczeństwa państwa. Powyższy wniosek Prezes IPN oparł na tym, że wpis do dziennika rejestracyjnego był ostatnim etapem rejestracji, po uprzednim zatwierdzeniu werbunku przez przełożonych. Wpis danej osoby do ewidencji organów bezpieczeństwa państwa w połączeniu z pochodzącą z tej ewidencji informacją o założeniu dla tej osoby teczki pracy i teczki personalnej (których oryginały zostały zniszczone) wskazują, że rejestracja nie była pozorna, a osoba ta podejmowała działania w charakterze tajnego informatora lub pomocnika przy operacyjnym zdobywaniu informacji. Dodatkowo organ wskazał, iż fakt rejestracji danej osoby w ewidencji, założenie jej teczki personalnej i teczki pracy oznacza, że dokumenty te (ewidencyjne) zostały wytworzone w ramach czynności wykonywanych przy udziale danej osoby w charakterze tajnego informatora lub pomocnika przy operacyjnym zdobywaniu informacji przez organy bezpieczeństwa państwa. Jak zostało wskazane powyżej brak jest podstaw to twierdzenia, że organy bezpieczeństwa państwa prowadziły pozorną ewidencję tajnych współpracowników lub informatorów. Prezes IPN zaznaczył nadto, że sam wnioskodawca w wyjaśnieniach złożonych do protokołu z dnia [...] lutego 2018 r. przyznał, że spotykał się z funkcjonariuszem SB [...] i przekazywał funkcjonariuszowi powszechnie znane (jego zdaniem) informacje na temat Zakładu w [...] oraz, że otrzymał zwrot kosztów podróży w kwocie około 300 zł. W ocenie organu fakt, iż wnioskodawca spotykał się z funkcjonariuszem SB koresponduje z zapisami ewidencyjnymi potwierdzającymi zarejestrowanie wnioskodawcy jako tajnego informatora i założeniu dla niego teczki pracy i teczki personalnej. Do oceny organu nie należy natomiast rozstrzygnięcie, czy przekazywane przez wnioskodawcę informacje były wartościowe dla SB. Swoją rozważania organ wsparł ponadto odniesieniami do literatury przedmiotu oraz orzecznictwa sądowego.

Strona 1/4
Inne orzeczenia o symbolu:
6340 Potwierdzenie represji
Inne orzeczenia z hasłem:
Inne
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Prezes Instytutu Pamięci Narodowej