Sprawa ze skargi na decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa w przedmiocie ustalenia odszkodowania
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Jarosław Łuczaj Sędziowie: Sędzia WSA Anna Falkiewicz-Kluj (spr.) Sędzia WSA Katarzyna Golat po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 25 września 2018 r. sprawy ze skargi S. S. na decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia [...] maja 2017 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia odszkodowania oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/10

Przedmiotem zaskarżenia w niniejszej sprawie jest decyzja Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia [...] maja 2017 r. nr [...], wydana na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2016 r. poz. 23 ze zm.) - dalej zwanej "k.p.a.", utrzymująca w mocy decyzję Wojewody [...] z dnia [...] czerwca 2016 r. nr [...] orzekającą o ustaleniu odszkodowania w kwocie 2 579,00 zł, na rzecz S. S. za szkody powstałe wskutek ograniczenia sposobu korzystania z nieruchomości położonej w gminie [...], obręb [...], oznaczonej jako działki nr [...] i nr [...] w związku z budową sieci infrastruktury technicznej.

Powyższa decyzja była wynikiem następujących ustaleń i oceny prawnej.

Wojewoda [...] decyzją z dnia [...] grudnia 2011 r. nr [...] zezwolił na realizację inwestycji polegającej na budowie drogi ekspresowej S17 [...]. Zadanie 4, w której został ograniczony sposób korzystania z nieruchomości położonej w gminie [...], obręb [...], oznaczonej jako działki nr [...] i [...], poprzez zezwolenie na przebudowę infrastruktury technicznej tj. sieci energetycznej i sieci sanitarnej.

Powyższa decyzja została uchylona przez Ministra Infrastruktury i Rozwoju decyzją z dnia [...] lutego 2014 r. nr [...] w części, natomiast w pozostałym zakresie została utrzymana w mocy.

Decyzją z dnia [...] czerwca 2016 r. nr [...] Wojewoda [...] orzekł o ustaleniu odszkodowania w kwocie 2 579,00 zł na rzecz S. S. za szkody powstałe wskutek ograniczenia sposobu korzystania z nieruchomości położonej w gminie [...], obręb [...] , oznaczonej jako działki nr [...] i nr [...], objętej ww. decyzją Wojewody [...] z dnia [...] grudnia 2011 r., w której został ograniczony sposób korzystania z ww. nieruchomości poprzez zezwolenie na przebudowę infrastruktury technicznej tj. sieci energetycznej i sieci sanitarnej.

Odwołanie od powyższej decyzji złożył S. S. zarzucając naruszenie art. 7, art. 77 § 1 oraz art. 80 k.p.a. polegające na niewyczerpującym zebraniu całego materiału dowodowego oraz jego dowolnej ocenie wyrażającej się przede wszystkim w zaniżeniu ustalonego odszkodowania i nierzetelnej ocenie zaistniałych szkód. Ponadto skarżący wskazał na naruszenie art. 124 ust. 4 i art. 128 ust. 4 ustawy o gospodarce nieruchomościami poprzez określenie kwoty odszkodowania na poziomie nieadekwatnym do powstałych szkód oraz § 43 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 21 września 2004 r. w sprawie wyceny nieruchomości i sporządzenia operatu szacunkowego poprzez niewłaściwe określenie wartości poniesionych szkód.

W uzasadnieniu skarżący wskazał, że zarówno szkody trwałe jak i szkody tymczasowe zostały przez biegłego wycenione bez prawidłowych ustaleń i oględzin z pominięciem zapisów art. 128 ustawy o gospodarce nieruchomościami. Ponadto sporządzony operat szacunkowy zawiera błędy, które dyskwalifikują go jako wiarygodny dowód w niniejszym postępowaniu odszkodowawczym.

Z uwagi na powyższe skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji w części określającej odszkodowanie i orzeczenie w tym zakresie poprzez określenie kwoty odszkodowania odpowiadającej wysokości poniesionych szkód. Ponadto skarżący wniósł, powołując się na art. 136 k.p.a., o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego na okoliczność wyceny szkód trwałych i tymczasowych poniesionych przez niego oraz o sporządzenie nowego operatu, jak również o przeprowadzenie prac remontowych na nieruchomości oznaczonej nr [...] poprzez przywrócenie na niej swobodnego dostępu do garażu.

Strona 1/10