Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Teresa Zyglewska, Sędziowie Sędzia WSA Jakub Linkowski, Sędzia WSA Tomasz Wykowski (spr.), Protokolant Agnieszka Olszewska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 lutego 2010 r. sprawy ze skargi R. M. na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] października 2009 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji 1. uchyla zaskarżoną decyzję i utrzymaną nią w mocy decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] czerwca 2009 r. nr [...]; 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku.
IV SA/Wa 1851/09
U ZA S A D N I E N I E
Zaskarżoną decyzją z dnia [...] października 2009 r. nr [...] Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi, zwany dalej "Ministrem", utrzymał w mocy własną decyzję z dnia [...] czerwca 2009 r. nr [...].
Zaskarżona decyzja zapadła w następującym stanie faktycznym.
Decyzją z dnia [...] czerwca 2009 r. Minister stwierdził nieważność ostatecznej decyzji Wojewody [...] z dnia [...] listopada 1980 r. nr [...], zwanej dalej "decyzją scaleniową", zatwierdzającej projekt scalenia gruntów wsi P., gmina S.
R. M., zwany dalej "skarżącym", wniósł do Ministra o ponowne rozpatrzenie sprawy.
Rozpatrzywszy sprawę ponownie zaskarżoną obecnie decyzją z dnia [...] października 2009 r., Minister utrzymał w mocy własne rozstrzygnięcie z dnia [...] czerwca 2009 r.
W uzasadnieniu zaskarżonego rozstrzygnięcia Minister wskazał, co następuje.
Decyzją scaleniową z [...] listopada 1980 r. zatwierdzony został projekt scalenia gruntów wsi P. gmina S. Scaleniem objęto między innymi grunty znajdujące się we władaniu P. w P., zwanej dalej "P.", stanowiące działki oznaczone nr [...] (działka zabudowana, na której znajduje się kościół), [...], o łącznej powierzchni 4,92 ha i wartości szacunkowej 403,45 jednostek szacunkowych.
W wyniku scalenia, w zamian za posiadane grunty, wydzielono P. grunty zamienne, stanowiące działki oznaczone nr [...] (działka zabudowana, na której znajduje się kościół), [...], o łącznej powierzchni 6,06 ha i wartości szacunkowej 406, 25 j.sz., co stanowi pełny należny ekwiwalent gruntowy.
Z akt sprawy wynika, że studnia wybudowana jeszcze przed scaleniem, stanowiąca własność P., użytkowana w celu utrzymywania w czystości kościoła, znajdującego się obecnie na działce nr [...] (działka przedscaleniowa nr [...]), w wyniku scalenia znalazła się na działce zabudowanej nr [...], wydzielonej na rzecz M. i R. małżonków M.
W myśl art.1 ust.3 ustawy z dnia 24 stycznia 1968 r. o scalaniu i wymianie gruntów grunty pod zabudowaniami nie mogły być objęte scaleniem bez zgody ich właściciela lub samoistnego posiadacza. Dokumentacja sprawy nie zawiera dowodów na to, że P. wyraziła zgodę na objęcie scaleniem gruntów pod zabudowaniami, a w szczególności na zmianę przebiegu ich granic.
Wypis z rejestru gruntów obrębu P., uwzględniający P. jako władającego działką nr [...], przeczy twierdzeniom skarżącego, że P. nigdy nie istniała i nie istnieje.
W konsekwencji stwierdzić należy, że postępowanie scaleniowe w odniesieniu do przebiegu granicy pomiędzy poscaleniowymi działkami nr [...] przeprowadzone zostało z naruszeniem art.1 ust.3 ustawy o scalaniu i wymianie gruntów, co stanowi podstawę do stwierdzenia nieważności "ostatecznej decyzji Wojewody [...] z dnia [...] listopada 1980 r., zatwierdzającej projekt scalenia gruntów wsi P., gmina S.".
Minister wskazał dalej, że "stwierdzenie nieważności decyzji Wojewody [...] z dnia [...] listopada 1980 r. w części dotyczącej działek oznaczonych po scaleniu nr [...], a w szczególności w części dotyczącej przebiegu granicy między tymi działkami, otworzy nowe postępowanie administracyjne, które obecnie winien przeprowadzić Starosta [...]".