Sprawa ze skargi na decyzję Głównego Inspektora Ochrony Środowiska w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania z tytułu opłaty za brak sieci oraz określenia wysokości nadpłaty
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Grzegorz Rząsa (spr.), Sędziowie sędzia WSA Małgorzata Małaszewska-Litwiniec, sędzia WSA Anna Szymańska, Protokolant ref. Marika Bibrowska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 lutego 2017 r. sprawy ze skargi [...] Sp. z o.o. Oddział w Polsce na decyzję Głównego Inspektora Ochrony Środowiska z dnia [...] maja 2016 r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania z tytułu opłaty za brak sieci oraz określenia wysokości nadpłaty oddala skargę

Inne orzeczenia o symbolu:
6131 Opłaty za korzystanie ze środowiska
Inne orzeczenia z hasłem:
Obywatelstwo
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Inspektor Ochrony Środowiska
Uzasadnienie strona 1/3

I. Przedmiotem zaskarżenia w niniejszej sprawie jest decyzja Głównego Inspektora Ochrony Środowiska (dalej również: "GIOŚ" lub "organ") z [...] maja 2016 r., znak: znak: [...] (dalej również: "zaskarżona decyzja"). Decyzją tą GIOŚ, po rozpoznaniu wniosku [...] Sp. z o.o. Oddział w [...] (dalej: "skarżąca" lub "spółka") o ponowne rozpatrzenie sprawy, utrzymał w mocy własną decyzję z [...] kwietnia 2016 r. (znak: [...]):

1) określającą wysokość zobowiązania spółki z tytułu opłaty za brak sieci za rok 2006 r. na 363 911 zł oraz

2) określającą wysokość nadpłaty w opłacie za brak sieci za 2006 r. dla spółki na 6 718 777 zł w związku z nadpłaconą wpłatą na poczet zobowiązania z tytułu opłaty za brak sieci za 2006 r. na konto Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej (dalej: "NFOŚiGW").

II. Zaskarżona decyzja została oparta na następujących ustaleniach faktycznych i ocenach prawnych.

II.1. Decyzją z [...] stycznia 2012 r. Główny Inspektor Ochrony Środowiska określił wysokość zobowiązania spółki z tytułu opłaty za brak sieci za 2006 r. w wysokości 4 391 000 zł. Po ponownym rozpatrzeniu sprawy, decyzją z [...] lipca 2012 r. GIOŚ utrzymał w mocy swoją decyzję z [...] stycznia 2012 r. Wyrokiem z 28 lutego 2013 r., sygn. akt IV SA/Wa 2121/12, WSA w Warszawie po rozpoznaniu skargi spółki uchylił zaskarżoną decyzję GIOŚ z [...] lipca 2012 r. oraz poprzedzającą ją decyzję GIOŚ z [...] stycznia 2012 r. W wyroku tym WSA wskazał w szczególności, iż uchylone decyzje zapadły z naruszeniem art. 2 ustawy z dnia 29 czerwca 2007 r. o zmianie ustawy o recyklingu pojazdów wycofanych z eksploatacji (Dz. U. Nr 176, poz. 1236). W związku z powyższym WSA wskazał, iż przy ponownym rozpoznaniu sprawy GIOŚ wydając rozstrzygnięcie w przedmiocie opłaty za brak sieci w stosunku do skarżącej spółki winien zastosować zasady obliczania tej opłaty określone w art. 14 ustawy z dnia 20 stycznia 2005 r. o recyklingu pojazdów wycofanych z eksploatacji w brzmieniu nadanym mu ustawą z dnia 29 czerwca 2007 r. o zmianie ustawy o recyklingu pojazdów wycofanych z eksploatacji (Dz. U. Nr 176, poz. 1236), przy uwzględnieniu wykładni art. 11 ust. 2 wymienionej ustawy przedstawionej w wyroku. Z wyrokiem tym nie zgodził się GIOŚ wnosząc skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego, w której wniósł również, aby skład NSA ze względu na pojawienie się zagadnienia prawnego budzącego poważne wątpliwości w orzecznictwie sądów administracyjnych, odroczył rozpoznanie sprawy i przedstawił ww. zagadnienie do rozstrzygnięcia składowi siedmiu sędziów. Zagadnienie to dotyczyło prawa właściwego dla określenia na podstawie art. 17 ust. 1 ustawy o recyklingu pojazdów wycofanych z eksploatacji zobowiązania wprowadzającego pojazdy z tytułu opłaty za brak sieci zbierania pojazdów za rok 2006. Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z 23 grudnia 2014 r., sygn. akt II OSK 1293/13 postanowił o odroczeniu rozprawy i przedstawieniu zagadnienia wyłonionego w jej trakcie do rozstrzygnięcia składowi siedmiu sędziów NSA. W dniu 19 października 2015 r. skład siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego podjął uchwałę w sprawie stosowania przepisów ustawy o recyklingu pojazdów wycofanych z eksploatacji do opłat za brak sieci za 2006 r. Zgodnie z podjętą uchwałą przepis art. 14 ustawy z dnia 20 stycznia 2005 r. o recyklingu pojazdów wycofanych z eksploatacji w brzmieniu obowiązującym po wejściu w życie ustawy z dnia 29 czerwca 2007 r. o zmianie ustawy o recyklingu pojazdów wycofanych z eksploatacji ma zastosowanie do określania wysokości zobowiązania z tytułu opłaty za brak sieci zbierania pojazdów w 2006 r., jeżeli wprowadzający pojazd nie dokonał wpłaty opłaty za brak sieci zbierania pojazdów w 2006 r. i postępowanie w sprawie określenia wysokości zobowiązania z tytułu tej opłaty zostało wszczęte po wejściu w życie powołanej ustawy z dnia 29 czerwca 2007 r. W związku z podjętą uchwałą GIOŚ cofnął skargę kasacyjną. Postanowieniem z 25 listopada 2015 r., sygn. akt II OSK 1293/13, Naczelny Sąd Administracyjny umorzył postępowanie kasacyjne, a co za tym idzie wyrok WSA w Warszawie z 28 lutego 2013 r., sygn. akt IV SA/Wa 2121/12 stał się prawomocny.

Strona 1/3
Inne orzeczenia o symbolu:
6131 Opłaty za korzystanie ze środowiska
Inne orzeczenia z hasłem:
Obywatelstwo
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Inspektor Ochrony Środowiska