Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Teresa Zyglewska (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Małgorzata Małaszewska-Litwiniec Sędzia WSA Grzegorz Rząsa po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 28 października 2016 r. sprawy ze skargi D. K. na postanowienie Wojewody [...] z dnia [...] czerwca 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia odwołania 1. uchyla zaskarżone postanowienie; 2. zasądza od Wojewody [...] na rzecz skarżącego (D. K.) kwotę 597 zł (słownie: pięciuset dziewięćdziesięciu siedmiu złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Zaskarżonym do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego postanowieniem z dnia [...] czerwca 2016 r. nr [...] Wojewoda [...] odmówił D. K. przywrócenia terminu do wniesienia odwołania od decyzji Starosty [...] z dnia [...] lutego 2016 r., sprostowanej postanowieniem z dnia [...] kwietnia 2016 r.
Organ stwierdził, że D. K. po wezwaniu go przez organ sprecyzował, w piśmie z dnia 25 maja 2016., iż pismo z dnia 2 maja 2015 r. jest odwołaniem od decyzji Starosty [...] z dnia [...] lutego 2016 r., w sprawie ograniczenia sposobu korzystania z nieruchomości. D. K. jednocześnie złożył wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania o tej decyzji.
Organ przywołując treść art. 58 § 1 i 2 k.p.a. stwierdził, że przepis ten ustanawia cztery przesłanki przywrócenia terminu, które muszą wystąpić łącznie. Pierwszą z tych przesłanek jest uprawdopodobnienie przez osobę zainteresowaną braku winy w uchybieniu terminu, drugą - wniesienie prośby o przywrócenie terminu, trzecią - dochowanie terminu do wniesienia wniosku, czwarta - dopełnienie wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu tej czynności, dla której był ustanowiony termin.
Wojewoda [...] stwierdził, że odwołanie od decyzji datowane na dzień 2 maja 2016 r. zostało wniesione w dniu 5 maja 2016 r, zaś wniosek o przywrócenie terminu został zawarty w piśmie z dnia 25 maja 2016 r., a pismo to wpłynęło do organu w dniu 30 maja 2016 r.
W ocenie organu strona nie dopełniła obowiązku złożenia wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania z jednoczesnym wniesieniem odwołania od decyzji. W takiej sytuacji zdaniem organu wniosek o przywrócenie terminu nie może zostać uwzględniony bowiem nie spełnia przesłanek z art. 58 § 2 k.p.a.
Skargę do Wojewódzkiego Sadu Administracyjnego w Warszawie na powyższe postanowienie wniósł D. K. zarzucając:
- naruszenie prawa procesowego, które miało istotny wpływ na wynik sprawy, to jest art. 7 k.p.a., 8 k.p.a., 77 k.p.a. oraz 80 k.p.a. i art. 107 § 3 k.p.a. w zw. z art. 43 k.p.a. przez niewyjaśnienie wszystkich okoliczności sprawy i błędne przyjęcie przez organ, że decyzja została doręczona skarżącemu prawidłowo oraz że strona nie może usprawiedliwić terminu do wniesienia odwołania, polegające na przyjęciu, że skarżącemu doręczono decyzje w dniu 9 lutego 2016 r., przy czym odbioru przesyłki strona nie potwierdziła osobiście, lecz jego matka, podczas, gdy z akt sprawy wynika, że skarżący ma z matką sporadyczny kontakt, a matka jest osobą starszą mającą problemy z pamięcią, co spowodowało, że nie przekazała skarżącemu przesyłki,