Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Wojciech Rowiński, Sędziowie sędzia WSA Grzegorz Rząsa (spr.), asesor WSA Anna Sidorowska-Ciesielska, Protokolant st. ref. Marta Pachulska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 stycznia 2020 r. sprawy ze skarg C. Sp. z o. o. z siedzibą w [...], W. S., M. K. na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] czerwca 2019 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego 1. uchyla zaskarżoną decyzję, 2. zasądza od Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi na rzecz C. Sp. z o. o. z siedzibą w [...] oraz W. S. solidarnie kwotę 697 (sześćset dziewięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego, 3. zasądza od Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi na rzecz M. K. kwotę 697 (sześćset dziewięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
I. Przedmiotem zaskarżenia w niniejszej sprawie jest decyzja Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi (dalej: "Minister" lub "organ II instancji") z dnia [...] czerwca 2019 r., [...]. (dalej: "zaskarżona decyzja"). Decyzją tą Minister, po rozpatrzeniu odwołania Skarbu Państwa reprezentowanego przez Prezydenta Miasta [...] uchylił decyzję Wojewody [...] (dalej: "Wojewoda" lub "organ I instancji") z [...] sierpnia 2016 r.([...]) który orzekł, że parcela katastralna nr [...], oznaczona numerem [...] na planie parcelacyjnym z dnia 28 lipca 1931 r., położona w obrębie [...], gm. Miasto [...], nie podpadała pod działanie art. 2 ust. 1 lit. e dekretu Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego z dnia 6 września 1944 r. o przeprowadzeniu reformy rolnej (Dz. U. z 1945 r., Nr 3, poz. 13 dalej: "dekret PKWN z dnia 6 września 1944 r." lub "dekret o reformie rolnej") i umorzył postępowanie w pierwszej instancji.
II. Zaskarżona decyzja została oparta na następujących ustaleniach faktycznych i prawnych.
II.1. Wnioskiem z dnia 14 czerwca 2007 r. W. J., Pan M. G. oraz radca prawny K. Z. reprezentujący E. L wystąpili o stwierdzenie, że nieruchomość położona w [...], obręb [...] o ogólnej powierzchni 68,0370 ha, obejmująca działki objęte planem parcelacyjnym sporządzonym w dniu 28 lipca 1931 r. zatwierdzonym uchwałą Wydziału Powiatowego Powiatu [...] z dnia [...] września 1931 r. była wyłączona spod działania art. 2 ust. 1 lit. e dekretu PKWN z dnia 6 września 1944 r. W uzasadnieniu tegoż wniosku podniesiono, iż na dzień wejścia w życie ww. dekretu m.in. parcela [...] objęta planem parcelacyjnym, stanowiła własność S. M..
II.2. Wojewoda decyzją z dnia [...] maja 2010 r., [...] umorzył postępowanie jako bezprzedmiotowe powołując się na fakt, iż decyzja miała związek z postanowieniem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 1 marca 2010 r., sygn. akt: P 107/08 umarzającym postępowanie w przedmiocie zbadania czy § 5 ust. 1 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Reform Rolnych z dnia 1 marca 1945 r. w sprawie wykonania dekretu Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego z dnia 6 września 1944 roku o przeprowadzeniu reformy rolnej (Dz.U. z 1945 r. nr 10 poz. 51 dalej: "Rozporządzenie."), w zakresie w jakim na jego mocy orzekanie w przedmiocie podpadania nieruchomości ziemskich pod działanie art. 2 ust. 1 lit. e Dekretu PKWN z dnia 6 września 1944 r. przekazano do kompetencji organu administracji publicznej jest zgodny z art. 92 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Postępowanie to zostało umorzone, ponieważ Trybunał Konstytucyjny uznał utratę mocy obowiązującej aktu normatywnego w zakwestionowanym zakresie przed wydaniem orzeczenia przez Trybunał.
II.3. W wyniku wniesionego odwołania Minister decyzją z dnia [...] sierpnia 2010 r., [...] utrzymał w mocy decyzję Wojewody z dnia [...] maja 2010 r., [...]).
II.4 W następstwie wniesionej skargi na ww. decyzję Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 3 marca 2011 r., IV SA/Wa 1981/10 uchylił powyższą decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję Wojewody z dnia [...] maja 2010 r., [...]. Sąd uznał, iż stanowisko zajęte przez Wojewodę oraz Ministra, przemawiające za tym, iż droga administracyjna w przedmiotowej sprawie jest niedopuszczalna, jest błędne. Według składu orzekającego nie ma przeszkód, by wniosek o stwierdzenie, że nieruchomość położona w [...], obręb [...] nie podpadała pod działanie art. 2 ust. 1 lit. e Dekretu PKWN z dnia 6 września 1944 r. mógł być rozpoznany w toku postępowania administracyjnego. WSA w Warszawie powołał się na uchwałę składu 7 sędziów NSA z dnia 10 stycznia 2011 r. sygn. akt I OPS 3/10.