Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Wanda Zielińska-Baran, Sędziowie sędzia WSA Beata Sobocha, sędzia WSA Agnieszka Wójcik (spr.), Protokolant ref. staż. Paweł Smulski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 listopada 2014 r. sprawy ze skargi L. B. na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców z dnia [...] czerwca 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy udzielenia zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony na terytorium RP oddala skargę
Decyzją z dnia [...] czerwca 2014 r. Nr [...] Szef Urzędu do Spraw Cudzoziemców, działając na podstawie art. 57 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 53 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o cudzoziemcach (j.t. Dz.U. z 2011 r., Nr 264, pozycja 1573 z późn. zm.) i art. 513 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 roku o cudzoziemcach (Dz.U. z 2013 r., poz. 1650) oraz art. 127 §2 i art. 138 §1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. - Kodeks postępowania administracyjnego (j.t. Dz. U. z 2013r., poz. 267), po rozpatrzeniu odwołania wniesionego przez obywatelkę [...], panią L. B., utrzymał w mocy decyzję Wojewody [...] z dnia [...] listopada 2012 r. Nr [...] orzekającą o odmowie udzielenia cudzoziemce zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, że w dniu 18.05.2012 r. pani L. B. wystąpiła do Wojewody [...] z wnioskiem o udzielenie jej zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony uzasadniając go nauką języka angielskiego oraz pełnieniem funkcji komplementariusza w prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej.
Wojewoda [...] decyzją z dnia [...] listopada 2012 r. odmówił udzielenia cudzoziemce zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony stwierdzając, że prowadzona przez nią działalność nie jest korzystna dla gospodarki narodowej, a także, iż nie wykazała ona posiadania stabilnego i regularnego źródła dochodu.
W ustawowym terminie, za pośrednictwem organu I instancji, pełnomocnik strony - pan T. B. - wystąpił z odwołaniem od przedmiotowej decyzji do Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców zarzucając organowi I instancji naruszenie art. 57 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 53 ust. 1 pkt 2 ustawy o cudzoziemcach oraz art. 7, 77 i 16 kodeksu postępowania administracyjnego oraz wnosząc o uchylenie zaskarżonej decyzji i udzielenie cudzoziemce przedmiotowego zezwolenia. W uzasadnieniu przedmiotowego odwołania pełnomocnik cudzoziemki podnosi, że dochód z działalności gospodarczej prowadzonej przez panią L. B. w okresie od stycznia 2012 do maja 2012 r. przekroczył o 50 % cały roczny dochód z 2011 roku. W związku z tym wnioskodawczyni wykazała, że jej spółka charakteryzuje się stabilnością ekonomiczną i daje rękojmię generowania korzyści w przyszłości. Do odwołania dołączono pełnomocnictwo udzielone w dniu 7 grudnia 2012 roku panu T. B. do reprezentowania cudzoziemki w przedmiotowej sprawie oraz "Biznesplan [...]".
Rozpoznając ponownie sprawę organ odwoławczy wskazał, że w dniu 1 maja 2014 roku weszła w życie ustawa z dnia 12 grudnia 2013 roku o cudzoziemcach. Zgodnie z art. 513 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy do postępowań administracyjnych, których nie zakończono do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy decyzją ostateczną, a które zostały wszczęte przed tym dniem na podstawie ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o cudzoziemcach stosuje się przepisy dotychczasowe.
Zgodnie z art. 53 ust. 1 pkt 2 ustawy o cudzoziemcach, zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony udziela się cudzoziemcowi, który prowadzi działalność gospodarczą na podstawie przepisów obowiązujących w tym zakresie w Rzeczypospolitej Polskiej, korzystną dla gospodarki narodowej, a w szczególności przyczyniającą się do wzrostu inwestycji, transferu technologii, wprowadzania korzystnych innowacji lub tworzenia nowych miejsc pracy, jeżeli okoliczność, która jest podstawą ubiegania się o to zezwolenie, uzasadnia jego zamieszkiwanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez okres dłuższy niż 3 miesiące.