Sprawa ze skargi na postanowienie Ministra Gospodarki Morskiej i Żeglugi Śródlądowej w przedmiocie odmowy uzgodnienia projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Anna Szymańska (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Anna Sękowska Asesor WSA Agnieszka Wąsikowska po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 19 września 2019 r. sprawy ze skargi Burmistrza Miasta [...] na postanowienie Ministra Gospodarki Morskiej i Żeglugi Śródlądowej z dnia [...] kwietnia 2019 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uzgodnienia projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego 1. uchyla zaskarżone postanowienie oraz poprzedzające je postanowienie Dyrektora Urzędu Morskiego w [...] z dnia [...] marca 2019 r. nr [...]; 2. zasądza od Ministra Gospodarki Morskiej i Żeglugi Śródlądowej na rzecz Burmistrza Miasta [...] kwotę 100 zł (sto złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie strona 1/10

Burmistrz Miasta [...] (dalej także jako: "skarżący") wniósł skargę na postanowienie Ministra Gospodarki Morskiej i Żeglugi z [...] kwietnia 2019 r. nr [...], utrzymujące w mocy postanowienie Dyrektora Urzędu Morskiego w [...] z dnia [...] marca 2019 r., nr [...] o odmowie uzgodnienia projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla jednostki strukturalnej [...] położonej na obszarze Gminy Miasto [...] obszar [...].

Stan sprawy przedstawiał się następująco:

Burmistrz Miasta [...] pismem z dnia [...] lutego 2019 r. wystąpił o uzgodnienie projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla jednostki strukturalnej [...] położonej na obszarze Gminy Miasto [...] obszar [...] (dalej: "projektu planu").

Po rozpatrzeniu wniosku Dyrektor Urzędu Morskiego w [...] postanowieniem z dnia [...] marca 2019 r. odmówił uzgodnienia planu. Wskazał także, że warunkiem uzgodnienia planu jest spełnienie następujących wymogów:

- ustalenie w granicach Portu [...] funkcji: tereny usług morskich oraz urządzeń portu morskiego;

- wprowadzenie zakazu podziału terenu dla obszarów: [...], [...];

- ograniczenie wysokości planowanej zabudowy na całym obszarze planu w celu zapewnienia możliwości funkcjonalnych systemu oznakowań nawigacyjnych (m. in. Latarni Morskiej [...]).

Organ pierwszej instancji wyjaśnił, że przedłożony do uzgodnienia projekt planu w większości dotyczy obszaru znajdującego się w granicach Portu [...].

Organ ten wskazał, że z zakresu kompetencji ustalonego w ustawie z 21 marca 1991 r. o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2017 r. poz. 2205 z późn. zm.) - dalej jako: "ustawa o obszarach morskich", wynika m. in., że dyrektor urzędu morskiego zarządza portami niemającymi podstawowego znaczenia dla gospodarki narodowej, planuje ich rozwój, a także buduje i utrzymuje obiekty infrastruktury zapewniającej dostęp do portów i przystani morskich.

Wskazał także, że obwiązujące rozporządzenie Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie ustalenia granicy od strony lądu Portu Morskiego w [...]określa obszar szczególnego zainteresowania administracji morskiej, którą w tym zakresie reprezentuje Dyrektor Urzędu Morskiego w [...]. Organ podkreślił, że jest rzeczą bezdyskusyjną, że granice portu to przede wszystkim teren usług morskich i urządzeń portu morskiego. Tymczasem przedkładany do uzgodnienia projekt planu zakłada m. in.:

- dla terenów oznaczonych [...], [...] (tereny w granicach portu) funkcję zabudowy centrotwórczej w ramach której mieści się zabudowa mieszkaniowa wielorodzinna oraz szeroko pojęte usługi, w tym m in. usługi turystyczne (hotel, zabudowa apartamentowa), gastronomia, handel, administracja, usługi oświatowe, zdrowie itd.

- dla terenów oznaczonych [...], [...] funkcję zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej z usługami, a są to z kolei obszary położone w pasie ochronnym i usytuowane w bezpośrednim sąsiedztwie Bosmanatu Portu[...] i nadbrzeży portowych.

Organ stwierdził, że cytowane powyżej ustalenia planu w kontekście ustawowych zadań nałożonych na Dyrektora Urzędu Morskiego w [...] nie są możliwe do zaakceptowania.

Strona 1/10