Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Anna Szymańska, Sędziowie sędzia WSA Grzegorz Czerwiński (spr.), asesor WSA Aneta Opyrchał, Protokolant Marcin Lesner, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 listopada 2006 r. sprawy ze skargi Syndyka masy upadłości "A." Sp. z o.o. w J. na postanowienie Głównego Inspektora Ochrony Roślin i Nasiennictwa z dnia [...] czerwca 2006 r. nr [...] w przedmiocie odmowy zawieszenia postępowania odwoławczego - skargę oddala -
Pismem z dnia 9 listopada 2006 roku Spółka z o.o. A. wystąpiła z wnioskiem o zawieszenie postępowania w sprawie o nr [...] do czasu rozstrzygnięcia przez Komisję Europejską - Sekretariat Generalny (skarga oznaczona nr [...], [...] ([...]), [...]) zagadnienia wstępnego jakim jest kwestia implementacji do prawa polskiego przepisów Dyrektywy Rady z dnia 15 lipca 1991 roku Nr 91/414/EWG, dotyczącej wprowadzenia do obrotu środków ochrony roślin.
Postanowieniem z dnia [...] maja 2006 roku, Nr [...] Główny Inspektor Ochrony Roślin i Nasiennictwa odmówił zawieszenia postępowania odwoławczego prowadzonego przez Głównego Inspektora Ochrony Roślin i Nasiennictwa na skutek złożenia odwołania od decyzji [...] Wojewódzkiego Inspektora Ochrony Roślin i Nasiennictwa w K. z dnia [...] marca 2006 roku, Nr [...] o nałożeniu opłaty sankcyjnej za prowadzenie obrotu środkami ochrony roślin niedopuszczonymi do obrotu oraz bez wpisu do rejestru działalności regulowanej.
W uzasadnieniu postanowienia Główny Inspektor Ochrony Roślin i Nasiennictwa stwierdził, że zgodnie z treścią art. 97 § 1 pkt 4 kpa organ administracji publicznej zawiesza postępowanie, gdy rozpatrzenie sprawy i wydanie decyzji zależy od uprzedniego rozstrzygnięcia zagadnienia wstępnego przez inny organ lub sąd.
W przedmiotowej sprawie zajęcie stanowiska przez Komisję Europejską odnośnie zarzutu strony podniesionego w skardze, zdaniem Głównego Inspektora Ochrony Roślin i Nasiennictwa, nie stanowi zagadnienia wstępnego, od którego rozstrzygnięcia uzależnione jest rozpatrzenie sprawy i wydanie decyzji. Nawet bowiem gdyby Komisja Europejska uznała, że implementacja art. 3 ust. 2 dyrektywy 91/414/EWG do prawodawstwa polskiego nie została dokonana właściwie, to i tak strona nie mogłaby się skutecznie na ten przepis powoływać.
Zasadą jest, iż w przypadku kolizji prawa wspólnotowego z prawem krajowym, nadrzędnym jest prawo wspólnotowe. Dyrektywa wiąże każde państwo członkowskie, do którego jest kierowana. W odniesieniu do rezultatów, które mają być osiągnięte, pozostawia jednak organom krajowym swobodę wyboru formy i środków (art. 249 TWE). Jeżeli dyrektywa nie została w przepisanym terminie transponowana przez Państwo członkowskie lub została transponowana nieprawidłowo, potencjalny uprawniony może powoływać się na przepisy dyrektywy, o ile są one "bezwarunkowe z punktu widzenia treści i dostatecznie konkretne" - orzeczenie ETS w sprawie C-6/90 i C 9/90 Francovich i inni, nr 11, ZB. Orz. 1991, s-l-5357. W świetle tego orzeczenia nie jest możliwe skuteczne powoływanie się w przedmiotowej sprawie przez stronę na przepisy dyrektywy dotyczące produkcji, składowania lub przepływu środków ochrony roślin niedopuszczonych do obrotu, gdyż poza warunkiem dopuszczenia tego środka do obrotu w innym państwie członkowskim wymagane jest dodatkowo spełnienie wymogów kontrolnych ustalonych przez to państwo.