Opłata adiacencka i renta planistyczna to dwie różne opłaty pobierane z dwóch różnych tytułów. Okoliczność, iż organ administracji zrezygnował z pobrania opłaty adiacenckiej nie stoi na przeszkodzie pobraniu opłaty z tytułu renty planistycznej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Alina Balicka, Sędziowie Sędzia WSA Grzegorz Czerwiński (spr.), asesor WSA Marian Wolanin, Protokolant Marek Lubasiński, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 października 2007 r. sprawy ze skargi H. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] maja 2007 r. nr [...] w przedmiocie opłaty z tytułu wzrostu wartości nieruchomości - oddala skargę -
Decyzją z dnia [...] stycznia 2006 roku, Nr [...] Burmistrz Miasta K. ustalił H. K. jednorazową opłatę w kwocie 3587,10 zł z tytułu wzrostu wartości nieruchomości (renta planistyczna) położonej w K. stanowiącej działkę o nr ew. nr [...] o powierzchni 0,0668 ha w związku z jej sprzedażą.
W uzasadnieniu swojej decyzji Burmistrz Miasta K. stwierdził, że uchwałą Nr [...] z dnia [...] stycznia 2004 roku Rada Miejska w K. zatwierdziła miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego północnej części miasta K. Uchwała ta została opublikowana w Dzienniku Urzędowym Województwa Mazowieckiego Nr [...], poz. 835. W uchwale tej ustalono, że stawka jednorazowej opłaty z tytułu wzrostu wartości nieruchomości wynosi 30 %. Z wykonanego w dniu 9 września 2005 roku operatu szacunkowego dla wymienionej nieruchomości wynika, że wartość działki przed uchwaleniem zmiany w planie zagospodarowania przestrzennego wynosiła 14 763 zł zaś wartość po zmianie planu wynosi 26 720 zł. Różnica wartości wynosi 11 957 zł. Jednorazowa opłata wynosi więc 3587,1 zł.
Od powyższej decyzji odwołanie złożyła H. K. wnosząc o to, by Burmistrz umorzył postępowanie z uwagi na nieścisłe przepisy o tzw. rencie
planistycznej. Nadto złożyła wniosek o wystąpienie przez Prezesa Naczelnego Sądu
Administracyjnego do Trybunału Konstytucyjnego z pytaniem czy art. 36 ust. 4 i art.
37 ust. 1,2,4 i 6 ustawy z dnia 22 marca 2003 roku o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym oraz uchwała Rady Miejskiej w K. z dnia [...] stycznia 2004 roku,
Nr [...] są zgodne z Konstytucją.
Nadto podniosła, że Gmina K. zawarła z nią w dniu 20 października 2004 roku porozumienie na mocy którego Gmina zrzekła się opłaty adiacenckiej z tytułu wzrostu wartości nieruchomości. Stwierdziła również, że Gmina pobiera duże podatki od właścicieli nieruchomości nie dając im nic w zamian.
Decyzją z dnia [...] maja 2007 roku Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W. utrzymało w mocy decyzję Burmistrza Miasta K. z dnia [...] stycznia 2006 roku.
W uzasadnieniu swojej decyzji Samorządowe Kolegium Odwoławcze stwierdziło, że przepisy ustawy z dnia 22 marca 2003 roku o planowaniu
1 zagospodarowaniu przestrzennym nie przewidują możliwości odstąpienia
1 od ustalenia opłaty. Nie zachodzą również przesłanki do umorzenia postępowania. Porozumienie zawarte z Burmistrzem Miasta K. nie ma znaczenia dowodowego dla sprawy. Renta planistyczna ustalana jest na podstawie przepisów ustawy z dnia 22 marca 2003 roku o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym zaś opłata adiacencaka ustalana jest na podstawie ustawy o gospodarce nieruchomościami. Uiszczenie opłaty adiacenckiej nie wyklucza możliwości wydania decyzji orzekającej o pobraniu renty planistycznej.
Odnośnie żądania wystąpienia do Trybunału Konstytucyjnego Samorządowe Kolegium Odwoławcze stwierdziło, że nie ma podstaw prawnych możliwości uwzględnienia tego wniosku.