Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Agnieszka Wójcik (spr.), Sędziowie sędzia WSA Renata Nawrot, sędzia WSA Iwona Owsińska-Gwiazda, Protokolant st. sekr. sąd. Katarzyna Tomiło-Nawrocka, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 listopada 2015 r. sprawy ze skargi T. G. na decyzję Głównego Inspektora Ochrony Środowiska z dnia [...] lutego 2015 r. nr [...] w przedmiocie nałożenia obowiązku przekazania odpadów - oddala skargę -
Główny Inspektor Ochrony Środowiska decyzją znak: [...], z dnia [...] kwietnia 2010 r., nałożył na odbiorcę odpadu, tj. Pana T. G., prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą: [...]- T. G., obowiązek przekazania odpadu w postaci uszkodzonego pojazdu marki: [...] o numerze identyfikacyjnym nadwozia: [...], do punktu zbierania pojazdów lub stacji demontażu.
Jak wynika z akt przedmiotowej sprawy, pismem z dnia [...] lipca 2008r. Naczelnik Urzędu Celnego w P. zawiadomił Głównego Inspektora Ochrony Środowiska o przedstawieniu do odprawy celnej używanego, uszkodzonego samochodu osobowego marki: [...], o numerze identyfikacyjnym nadwozia [...] - stanowiącego odpad w myśl art. 3 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach (Dz. U. z 2007r. Nr 39, poz. 251 ze zm.), obowiązującej w dacie ujawnienia międzynarodowego przemieszczania odpadu. Wraz z ww. pismem Naczelnik Urzędu Celnego w P. przekazał następujące dokumenty: formularz wniosku o przeprowadzenie oceny towaru, kopię dokumentu SAD, kopię dokumentu Salvage Certificate of a Vehicle ww. pojazdu, kopię oceny technicznej
Nr [...], z dnia [...] lipca 2008 r., sporządzonej przez rzeczoznawcę samochodowego, Pana mgr inż. J. G., kopię rachunku sprzedaży z dnia [...] lipca 2007r., kopię zlecenia wydania towaru niewspólnotowego z magazynu czasowego składowania Nr [...], dokumentację foto graficzną, z prośbą o wydanie stosownego rozstrzygnięcia.
Na podstawie ww. zawiadomienia w dniu [...] lipca 2008 r. GIOŚ wszczął z urzędu postępowanie administracyjne w związku z dokonaniem nielegalnego wwozu do Polski odpadu w postaci ww. uszkodzonego pojazdu i w toku ww. postępowania wydał postanowienie znak: [...] z dnia [...] listopada 2008 r., którym wezwał Skarżącego, do oddania odpadu w postaci spornego pojazdu do punktu zbierania pojazdów lub stacji demontażu. W związku z bezskutecznym upływem terminu wskazanego w ww. postanowieniu, GIOŚ, decyzją znak: [...] z dnia [...] kwietnia 2009 r. nałożył na Stronę obowiązek przekazania ww. odpadu do punktu zbierania pojazdów lub stacji demontażu.
W dniu [...] kwietnia 2009 r. Strona postępowania wystąpiła do GIOŚ z wnioskiem z dnia [...] kwietnia 2009 r. o ponowne rozpatrzenie sprawy zakończonej decyzją znak: [...] z dnia [...] kwietnia 2009 r., kwestionując stwierdzenie, iż pojazd objęty wyżej opisanym postępowaniem administracyjnym, stanowi odpad.
GIOŚ nie uwzględnił zarzutów Skarżącego i decyzją znak: [...], z dnia [...] lipca 2009 r., utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję Głównego Inspektora Ochrony Środowiska, znak: [...] z dnia [...] kwietnia 2009 r., podtrzymując tym samym swoje stanowisko w kwestii uznania spornego pojazdu za odpad.
Pismem z dnia [...] sierpnia 2009 r., Pan T. G., złożył za pośrednictwem GIOŚ do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na ww. decyzję, zarzucając jej wadę powodującą jej nieważność z mocy prawa.
Prawomocnym wyrokiem, o sygn. akt IV SA/Wa 1600/09, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję z dnia [...] kwietnia 2009 r., znak: [...]. W uzasadnieniu ww. wyroku Sąd wskazał, iż skarga zasługuje na uwzględnienie, jednak z innych przyczyn niż w niej podniesionych. W tym miejscu Sąd wskazał, iż w aktach sprawy znajdują się dokument potwierdzający nabycie pojazdu przez Skarżącego z dnia [...] lipca 2007 r. oraz dokument potwierdzający uszkodzenia pojazdu, tj. dokument Salvage Certificate of a Vehicle (unieważniony odpowiednik dowodu rejestracyjnego pojazdu). Ww. dokumenty w toku prowadzonego przez Głównego Inspektora Ochrony Środowiska nie zostały przetłumaczone na język polski, a na dokumentach tych w głównej mierze organ oparł swoje rozstrzygnięcie. W związku z powyższym brak urzędowego tłumaczenia ww. dokumentów powoduje, iż nie mogą być one brane pod uwagę przy wydawaniu rozstrzygnięcia. Powyższe oznacza, iż organ prowadzący postępowanie naruszył m.in. przepisy art. 7 oraz art. 77 ustawy Kodeks postępowania administracyjnego.