Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Wanda Zielińska-Baran (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Marta Laskowska-Pietrzak, Sędzia WSA Jakub Linkowski, Protokolant Marek Lubasiński, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 lutego 2009 r. sprawy ze skargi E. M. na postanowienie Głównego Geodety Kraju z dnia [...] czerwca 2008 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego 1. uchyla zaskarżone postanowienie i utrzymane nim w mocy postanowienie Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego Województwa [...] z dnia [...] marca 2008 r.; 2. przyznaje ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz radcy prawnego M. R. z kancelarii "[...]" przy ul. [...] W. kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych oraz kwotę 52,80 (pięćdziesiąt dwa 80/100) złotych stanowiącą 22 % podatku od towarów i usług, tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.
Główny Geodeta Kraju postanowieniem z dnia [...] czerwca 2008r., wydanym na podstawie art. 138 § 1 pkt 2 w zw. z art. 144 kpa, uchylił postanowienie Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego Województwa [...] z dnia [...] marca 2008r. nr [...] o przekazaniu Staroście [...] wniosku E. M. z dnia 23 lutego 2008r. " w sprawie udzielenia wyjaśnień odnośnie działki nr [...] położonej w obrębie W., gm. G." i jednocześnie umorzył postępowanie organu pierwszej instancji.
W uzasadnieniu postanowienia podano, że z ww. pisma skarżącego wynika, że przedmiotem jego żądania była sprzedaż nieruchomości oznaczonej jako działka ew. [...], położonej w obrębie W., g. G. [...] Parkowi Narodowemu albo wymiana tej nieruchomości na inną łąkę lub pole, które posiada Park.
Zdaniem organu odwoławczego przekazanie tego wniosku Staroście [...] , jako organowi prowadzącemu ewidencję gruntów i budynków było nieuzasadnione, gdyż sprawy sprzedaży lub zamiany gruntów są sprawami cywilnoprawnymi, które mogą być załatwiane poprzez zawarcie odpowiedniej umowy pomiędzy zainteresowanymi stronami lub rozstrzygane na drodze sądowej.
Skargę na powyższe postanowienie wniósł E. M. podnosząc, iż na terenie [...] Parku Narodowego posiada działkę nr [...], na którą składa się łąka o pow. 2,24 ha oraz las o pow. 1,99 ha, z której nie może korzystać, gdyż po pożarze z przed dziesięciu lat, nie ma drogi dojazdowej do działki. Jest z tego powodu pokrzywdzony, nie może bowiem korzystać z dopłat unijnych. Wielokrotnie w ciągu pięciu lat występował do dyrektora Parku o wymianę lub wykup tej działki, od którego uzyskał odpowiedź, że w planie nie ma drogi do jego działki, ale Park zgadza się na urządzenie przez niego drogi dojazdowej na własny koszt. Skarżący podniósł, że koszty urządzenia drogi będą przekraczały wartość jego działki. Nadmienił, że przez 5 lat pisał w tej sprawie do wszystkich władz wojewódzkich, w tym także do Ministra Rolnictwa, prosząc o zbadanie jego sprawy na miejscu, ale dotychczas nikt się pojawił.
Sygn. akt IV SA/Wa 140/09
W odpowiedzi na skargę Główny Geodeta Kraju wniósł o jej oddalenie, podtrzymując stanowisko zawarte w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Skarga zasługuje na uwzględnienie.
Na wstępie przede wszystkim podnieść należy, iż w orzecznictwie jak też w doktrynie utrwalony jest pogląd, że to strona a nie organ decyduje o treści żądania zawartego w piśmie strony. Jeżeli z pisma strony nie wynika w sposób jednoznaczny treść żądania, rzeczą organu jest wyjaśnić wątpliwości co intencji strony, zwracając się do niej o sprecyzowanie żądania, przy czym stosownie do art. 9 kpa organ powinien udzielić jej wszelkich wyjaśnień o okolicznościach faktycznych i prawnych, które mogą mieć wpływ na ustalenie jej praw i obowiązków.
W ocenie Sądu w rozpatrywanej sprawie organy obu instancji uchybiły powyższym obowiązkom, ponieważ w pierwszej kolejności należało wyjaśnić charakter pisma skarżącego z dnia 23 lutego 2008 r. skierowanego do Wojewody [...], a mianowicie: czy jest to skarga na dyrektora [...] Parku Narodowego w rozumieniu art. 227 kpa, czy też jest to żądanie załatwienia jego sprawy w trybie administracyjnym. Wyjaśnienie tej kwestii miało w tej sprawie zasadnicze znaczenie, bowiem sprecyzowanie żądania przez skarżącego determinowało sposób załatwienia jego sprawy przez organy administracji publicznej, czy to w trybie przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego -Działu VIII - Skargi i wnioski, czy też w myśl przepisów regulujących postępowanie administracyjne.