Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Krystyna Napiórkowska (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Danuta Dopierała, Sędzia WSA Anna Szymańska, Protokolant st. sekr. sąd. Joanna Kurek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 listopada 2010 r. sprawy ze skargi Z. W. na postanowienie Wojewody [...] z dnia [...] czerwca 2010 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia odwołania 1. oddala skargę; 2. przyznaje ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz radcy prawnego Z. J. kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych oraz kwotę 52,80 (pięćdziesiąt dwa 80/100) złotych stanowiącą 22 % podatku od towarów i usług, tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.
Zaskarżonym do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie postanowieniem z dnia [...] czerwca 2010 r. (nr [...]) Wojewoda [...] działając na podstawie art. 58 § 1 i 2 oraz art. 59 k.p.a. odmówił Z. W. przywrócenia terminu do wniesienia odwołania od decyzji Prezydenta Miasta O. z dnia [...] czerwca 2009 r., orzekającej o wymeldowaniu Z. W. z lokalu nr [...] przy ul. [...] w O.
Na podstawie zebranego w postępowaniu administracyjnym materiału dowodowego, ustalono następujący stan faktyczny:
Decyzją z dnia [...] czerwca 2009 r. po przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego z wniosku M. W., Prezydent Miasta O. orzekł o wymeldowaniu Z. W. z pobytu stałego w lokalu nr [...] przy ul. [...] w O.
Decyzja ta została odebrana osobiście przez Z. W. w Zakładzie Karnym w B. w dniu 7 lipca 2009 r. Decyzja zawierała pouczenie o możliwości wniesienia odwołania w terminie 14 dni od dnia jej doręczenia. W sytuacji zatem, gdy odbiór decyzji nastąpił 7 lipca 2009 r. to ostatnim dniem do złożenia odwołania był 21 lipca 2009 r. Z. W. w określonym terminie nie wniósł odwołania, dlatego też decyzja stała się ostateczna.
Odwołanie od decyzji wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do jego wniesienia Z. W. złożył dopiero w dniu 30 kwietnia 2010 r. w Urzędzie Miasta O.
Postanowieniem z dnia [...] czerwca 2010 r. Wojewoda [...] odmówił Z. W. przywrócenia terminu do wniesienia odwołania od decyzji Prezydenta Miasta O. z dnia [...] czerwca 2009 r. orzekającej o wymeldowaniu Z. W. z lokalu nr [...] przy ul. [...] w O.
W uzasadnieniu wydanego postanowienia Wojewoda wskazał, iż kryterium braku winy jako przesłanka zasadności wniosku o przywrócenie terminu wiąże się z obowiązkiem szczególnej staranności przy dokonywaniu czynności procesowej. Przywrócenie terminu nie jest więc możliwe, gdy strona dopuściła się choćby lekkiego zaniedbania. Przy ocenie winy należy więc przyjąć obiektywny miernik staranności jakiej można wymagać od strony dbającej o swoje interesy bądź interesy osoby, którą reprezentuje. O braku winy w niedopełnieniu obowiązku można mówić tylko w przypadku przeszkody niemożliwej do przezwyciężenia. Strona ma więc uprawdopodobnić brak swojej winy, czyli powinna uwiarygodnić stosowną argumentacją swoją staranność oraz fakt, że przeszkoda była od niej niezależna i istniała przez cały czas, aż do wniesienia wniosku o przywrócenie terminu. Tymczasem we wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania Z. W. wskazywał, iż termin został uchybiony ze względu na jego pobyt w zakładzie karnym w okresie od 9 grudnia 2008 r. do 9 sierpnia 2009 r., z czym wiązał się brak możliwości zapoznania się z decyzją o wymeldowaniu. W ocenie organu wymieniony nie uprawdopodobnił, by uchybienie terminu nastąpiło bez jego winy. Z. W. nie dochował również siedmiodniowego terminu wynikającego z art. 58 § 2 K.p.a. Ponadto organ wskazał, iż przebywanie w zakładzie karnym nie pozbawia osoby możliwości korespondowania.