Sprawa ze skargi na decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa w przedmiocie ustalenia odszkodowania za nieruchomość
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Anna Falkiewicz-Kluj (spr.), Sędziowie sędzia WSA Alina Balicka, sędzia WSA Łukasz Krzycki, Protokolant st. sekr. sąd. Julia Durka, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 października 2017 r. sprawy ze skargi A. M. i I. M. na decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia [...] marca 2017 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia odszkodowania za nieruchomość oddala skargę

Uzasadnienie strona 1/15

Zaskarżoną decyzją Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia [...] marca 2017r. , nr [...] na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2016 r. poz. 23 ze zm.), dalej "k.p.a." po rozpatrzeniu odwołania E. T., działającej w imieniu A. i I. M., od decyzji Wojewody [...] z dnia [...] marca 2016 r., znak: [...], orzekającej o ustaleniu odszkodowania w wysokości [...] zł na rzecz A. i I. M. z tytułu przejęcia na rzecz Województwa [...] nieruchomości położonej w obrębie [...], gmina [...], oznaczonej jako działka nr [...] o pow. [...] ha, przeznaczonej pod budowę drogi wojewódzkiej nr [...], utrzymano ją w mocy.

Stan sprawy przedstawiał się w sposób następujący.

Nieruchomość położona w obrębie [...], gmina [...], oznaczona jako działka nr [...] o pow. [...] ha, decyzją Wojewody [...] z dnia [...] maja 2015 r., znak: [...], została przeznaczona pod budowę drogi wojewódzkiej nr [...].

Wojewoda [...] decyzją z dnia [...] marca 2015 r., znak: [...], orzekł o ustaleniu odszkodowania w wysokości [...] zł na rzecz A. i I. M. z tytułu przejęcia tej nieruchomości na rzecz Województwa [...]. Od powyższej decyzji odwołali się A. i I. M. wskazując, iż odszkodowanie w niniejszej sprawie zostało ustalone nieprawidłowo. Skarżąca podniosła, iż odszkodowanie nie uwzględnia rzeczywistej wartości rynkowej przedmiotowej nieruchomości. Ponadto w odwołaniu wskazano, że nieprawidłowo przyjęto jako aktualny sposób użytkowania przeznaczenie wynikające ze studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego. Zdaniem strony jako aktualny sposób użytkowania należało przyjąć przeznaczenie pod budownictwo jednorodzinne.

W myśl art. 12 ust. 1, 2 i 4 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (Dz. U. z 2015 r., poz. 2031 ze zm.) decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej zatwierdza projekt podziału nieruchomości, a linie rozgraniczające teren, w tym granice pasów drogowych, ustalone decyzją stanowią linie podziału nieruchomości. Nieruchomości lub ich części wymienione w decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej stają się z mocy prawa własnością Skarbu Państwa w odniesieniu do dróg krajowych lub własnością odpowiednich jednostek samorządu terytorialnego w odniesieniu do dróg wojewódzkich, powiatowych i gminnych, z dniem, w którym decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej stała się ostateczna, za odszkodowaniem ustalonym w odrębnej decyzji, o której mowa w art. 18 cytowanej ustawy.

Przepis art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych stanowi, że wysokość odszkodowania, o którym mowa w art. 12 ust. 4a, ustala się według stanu nieruchomości w dniu wydania decyzji o drogi zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej przez organ I instancji oraz według jej wartości w dniu wydania decyzji ustalającej wysokość odszkodowania. Stosownie do ust. 3 omawianego przepisu odszkodowanie, o którym mowa w ust. 1, podlega waloryzacji na dzień wypłaty, według zasad obowiązujących w przypadku zwrotu wywłaszczonych nieruchomości.

Strona 1/15