Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Aneta Dąbrowska (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Alina Balicka, Sędzia WSA Agnieszka Łąpieś-Rosińska, Protokolant sekr. sąd. Izabela Urbaniak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 listopada 2011 r. sprawy ze skargi M. S.A. z siedzibą w N. na decyzję Ministra Środowiska z dnia [...] maja 2011 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Ministra Środowiska z dnia [...] marca 2011 r. nr [...]; II. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku; III. zasądza od Ministra Środowiska na rzecz skarżącej M. S.A. z siedzibą w N. kwotę 457 (czterysta pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Minister Środowiska decyzją z [...] maja 2011 r. - zaskarżoną skargą przez M. S.A. z siedzibą w N. (zwaną dalej: skarżącą) do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie - utrzymał w mocy decyzję własną z [...] marca 2011r. Decyzją tą stwierdzono z urzędu nieważność decyzji:
- Wojewody [...] z [...] lipca 2007r, którą udzielono firmie M. pozwolenia zintegrowanego na prowadzenie instalacji zlokalizowanych w W. przy ul. [...], tj. składowiska odpadów innych niż niebezpieczne i obojętne o zdolności przyjmowania powyżej 10 Mg na dobę z wydzieloną kwaterą do składowania odpadów niebezpiecznych zawierających azbest i Zakładu Recyklingu Odpadów - instalacji do odzysku odpadów niebezpiecznych o zdolności przetwarzania ponad 10 Mg na dobę, (zwanej dalej: decyzją Wojewody),
- Marszałka Województwa [...] z [...] czerwca 2010r., którą zmieniono w części ww decyzję Wojewody [...] z [...] lipca 2007r. (zwanej dalej: decyzją Marszałka).
W zaskarżonej decyzji Minister wskazał, iż pismem z 14 grudnia 2010 r. zawiadomił skarżącą o wszczęciu z urzędu postępowania w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji Wojewody. Następnie w piśmie z 7 lutego 2011 r. wskazał skarżącej podstawę prawną wszczęcia postępowania o stwierdzenie nieważności decyzji Wojewody, tj. art. 202 ust. 4 oraz art. 204 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska. Z kolei decyzją z [...] marca 2011 r. stwierdził nieważność decyzji Wojewody, uznając iż została wydana z rażącym naruszeniem przepisów prawa materialnego.
Przedstawione stanowisko Minister podtrzymał w decyzji z [...] maja 2011 r. Przytaczając treść art. 202 ust. 4 ustawy Prawo ochrony środowiska i art. 3 ust. 3 pkt 1 ustawy o odpadach, wskazał iż skarżącej wydano pozwolenie zintegrowane na eksploatację dwóch różnych instalacji w gospodarce odpadami, tj. instalacji do odzysku lub unieszkodliwiania, z wyjątkiem składowania, odpadów niebezpiecznych, o zdolności przetwarzania ponad 10 ton na dobę oraz instalacji do składowania odpadów z wyłączeniem odpadów obojętnych, o zdolności przyjmowania ponad 10 ton na dobę lub o całkowitej pojemności ponad 25 000 ton. Oznacza to, iż na zasadach decyzji Wojewody skarżąca prowadziła działalność w zakresie wytwarzania odpadów oraz gospodarowania odpadami. Stosownie do powyższego decyzja - pozwolenie zintegrowane - wydane na wniosek prowadzącego ww instalacje z zakresu gospodarowania odpadami powinna określać warunki prowadzenia procesów wytwarzania odpadów oraz gospodarowania odpadami zgodnie z wymaganiami wynikającymi m. in. z art. 184 i art. 188 ustawy Prawo ochrony środowiska oraz z art. 27 i art. 28 ustawy o odpadach. Minister nie interpretuje zatem rozszerzająco przepisów prawa w kwestii obowiązku ustalenia dla każdej z instalacji warunków prowadzenia procesów gospodarowania odpadami. Obie eksploatowane przez skarżącą instalacje, w których prowadzone są procesy gospodarowania odpadami, są oddzielnymi, niezależnymi instalacjami, nie tylko o odmiennych charakterystykach lecz także różnym przeznaczeniu.