Sprawa ze skargi na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych w przedmiocie odmowy wydania zezwolenia na nabycie prawa własności nieruchomości
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Anna Falkiewicz-Kluj, Sędziowie sędzia WSA Magdalena Durzyńska (spr.), sędzia WSA Łukasz Krzycki, Protokolant sekr. sąd. Izabela Urbaniak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 marca 2014 r. sprawy ze skargi M.T. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia [...] listopada 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wydania zezwolenia na nabycie prawa własności nieruchomości 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. zasądza od Ministra Spraw Wewnętrznych na rzecz skarżącej M.T. kwotę 540 (pięćset czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Inne orzeczenia o symbolu:
6274 Nabywanie nieruchomości przez cudzoziemca
Inne orzeczenia z hasłem:
Nieruchomości
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Spraw Wewnętrznych
Uzasadnienie strona 1/6

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] listopada 2013 roku [...] działając na podstawie art. 127 § 3 w związku z art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity Dz.U. z 2013 r., poz. 267 - dalej jako "kpa") oraz art. 1 ust. 1 w związku z art. 1a ust. 5 ustawy z dnia 24 marca 1920 r. o nabywaniu nieruchomości przez cudzoziemców (Dz. U. z 2004 r. Nr 167, poz. 1758 z późn. zm. zwanej dalej "ustawą") Minister Spraw Wewnętrznych utrzymał w mocy wydaną uprzednio decyzję nr [...] z dnia [...] lipca 2013 r. odmawiającą obywatelce F. M.T. udzielenia zezwolenia na nabycie od jej brata Z.T. udziału wynoszącego 1/3 części w prawie własności nieruchomości położonej w miejscowości D., gmina D., woj. [...], składającej się z działek nr [...], nr [...] i nr [...] o łącznej powierzchni 8,77 ha; nieruchomości położonej w miejscowości R., gmina D., woj. [...], składającej się z działek nr [...], nr [...] i nr [...] o łącznej powierzchni 1,20 ha oraz nieruchomości położonej w miejscowości G., gmina K., woj. [...], składającej się z działek nr [...], nr [...], nr [...],

i

[...] o łącznej powierzchni 1,77 ha objętej księgą wieczystą [...].

Rozpoznając sprawę ponownie organ wskazał, że nie doszło do zmiany stanu faktycznego ani stanu prawnego, jak również nie doszło do uzupełnienia materiału dowodowego a zatem za decyzją utrzymaną w mocy przyjął, że w sprawie zastosowanie ma art. 1a ust. 5 ustawy o nabywaniu nieruchomości przez cudzoziemców, zgodnie z którym powierzchnia nieruchomości nabytych przez cudzoziemca w celu zaspokojenia jego potrzéb życiowych nie może przekroczyć 0,5 ha, zaś w przypadku nabywania nieruchomości w celu wykonywania na terytorium RP działalności gospodarczej lub rolniczej, zgodnie z przepisami prawa polskiego, powinna być uzasadniona rzeczywistymi potrzebami wynikającymi z charakteru wykonywanej działalności. Stwierdził, iż co do zasady powierzchnia nieruchomości nabytych przez cudzoziemca będącego osobą fizyczną nie może przekraczać 0,5 ha a nabycie nieruchomości o większej powierzchni możliwe jest tylko w związku z wykonywaniem działalności gospodarczej lub rolniczej. Odpowiadając na zarzuty odwołania organ wskazał, że katalog celów,: dla jakich cudzoziemcy mogą nabyć nieruchomości nie jest otwarty zaś możliwość nabywania przez cudzoziemców nieruchomości o większych powierzchniach w celu wykonywania na terytorium RP działalności gospodarczej lub rolniczej, nie jest ograniczeniem, lecz wyjątkiem od zasady, iż powierzchnia nieruchomości nabywana na inne cele nie może przekraczać 0,5 ha. Organ stwierdził, że brak zamiaru wykonywania przez wnioskodawczynię działalności rolniczej lub gospodarczej na przedmiotowej nieruchomości wyklucza wydanie zezwolenia na podstawie przepisów ustawy. Organ nie kwestionował związków wnioskodawczyni z RP.

Zaskarżonej decyzji M.T. (dalej jako "skarżąca") zarzuciła naruszenie przepisów prawa materialnego tj. art. 1 ust 1 w zw. z art. 1a ust 1 punkt 1 ustawy z dnia 24 marca 1920 roku o nabywaniu nieruchomości przez cudzoziemców oraz w zw z art. 1a ust 5 ww. ustawy w zw. z art. 2 ust 1 punkt 1 ustawy oraz art. 1 ust 6 ustawy w zw. z art. 1 ustawy z dnia 11 kwietnia 2003 roku o kształtowaniu ustroju rolnego. Wskazała na błędną interpretację ww. przepisów, a w konsekwencji zarzuciła nieuprawnione przyjęcie, iż ustawa o nabywaniu nieruchomości przez cudzoziemców wprowadza zamknięty katalog celów nabycia nieruchomości (tu: rolnych) przez cudzoziemca, dla których można udzielić wymaganego prawem zezwolenia, nadto, że nabycie przez cudzoziemca nieruchomości o powierzchni przekraczającej 0,5 ha możliwe jest wyłącznie na potrzeby prowadzonej przezeń działalności rolnej lub gospodarczej. Wskazała, że nie jest uprawniony wniosek, iż skoro wnioskodawczyni nie zamierza prowadzić na spornej nieruchomości działalności gospodarczej lub rolniczej to wyłącznym i jedynym celem nabycia przez nią udziału w prawie własności nieruchomości a priori pozostaje zaspokajanie jej potrzeb życiowych. Według skarżącej w żadnym z przepisów ustawy o nabywaniu nieruchomości przez cudzoziemców ustawodawca nie wprowadził zamkniętego katalogu celów, dla których cudzoziemcy uprawnieni są nabywać nieruchomości na terytorium Polski, a więc katalog ten pozostaje otwartym, natomiast limit powierzchni 0,5 ha wprowadzony przepisem art. 1a ust 5 ww. ustawy przewidziany został wyłącznie względem nieruchomości nabywanych w celu zaspokojenia potrzeb życiowych cudzoziemca, co nie ma zastosowania do nabycia udziału w nieruchomości w wyniku zniesienia współwłasności.

Strona 1/6
Inne orzeczenia o symbolu:
6274 Nabywanie nieruchomości przez cudzoziemca
Inne orzeczenia z hasłem:
Nieruchomości
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Spraw Wewnętrznych