Sprawa ze skargi na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców w przedmiocie wydalenia z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Łukasz Krzycki (spr.), Sędziowie sędzia WSA Piotr Korzeniowski, sędzia WSA Anna Szymańska, Protokolant st. ref. Marcin Lesner, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 października 2014 r. sprawy ze skargi A. O. na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców z dnia [...] marca 2014 r. nr [...] w przedmiocie wydalenia z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej - oddala skargę -

Uzasadnienie strona 1/13

Zaskarżoną decyzją Prezes Urzędu do Spraw Cudzoziemców, na zasadzie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2013 r., poz. 267 ze zm.), zwanej dalej "K.p.a.", utrzymał w mocy decyzję Wojewody [...] z [...] grudnia 2013 r. o wydaleniu p. A. O. - obywatela R. - z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej pod konwojem oraz o zakazie jego ponownego wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i państw obszaru Schengen przez okres 5 lat.

Uzasadniając decyzje organ przywołał następujące istotne okoliczności sprawy:

- Cudzoziemiec przebywał w Polsce od 2007 roku; na dzień składania wniosku o kolejne zezwolenie na pobyt w Polsce był zatrudniony w firmie [...] Sp. z o.o.,

- 7 października 2013 r. Szef Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, zwanej dalej "ABW", wystąpił do Wojewody [...] z wnioskiem w sprawie wydania decyzji o wydaleniu Cudzoziemca; do wniosku został dołączony odrębnym pismem materiał dowodowy oznaczony klauzulą "tajne", zawierający informacje niejawne; w toku postępowania administracyjnego organ I. instancji wydał postanowienie o odmowie przeglądania dokumentów zawierających informacje niejawne (z [...] października 203 r. utrzymane w mocy postanowieniem z [...] listopada 2013 r.),

- postępowanie zostało wszczęte na podstawie art. 92 ust. 1 ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o cudzoziemcach (Dz. U. z 2011 r. Nr 264, poz. 1573 ze zm.); przepis ten stanowi, że decyzję o wydaleniu cudzoziemca wydaje, z urzędu m.in. na wniosek Szefa ABW, wojewoda właściwy ze względu na miejsce pobytu cudzoziemca lub miejsce ujawnienia faktu albo zdarzenia będącego podstawą wystąpienia z wnioskiem o wydalenie cudzoziemca; na podstawie dołączonych do wniosku materiałów niejawnych organ I. instancji uznał, że dalszy pobyt Cudzoziemca w Polsce będzie stwarzał zagrożenie dla bezpieczeństwa państwa, w związku z czym w sprawie została wyczerpana dyspozycja art. 88 ust. 1 pkt 5 ustawy o cudzoziemcach; stanowi on, że decyzję o wydaleniu z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, wydaje się, jeżeli dalszy pobyt cudzoziemca stanowiłby zagrożenie dla obronności lub bezpieczeństwa państwa lub ochrony bezpieczeństwa i porządku publicznego albo naruszałby interes Rzeczypospolitej Polskiej,

- decyzja organu I. instancji jest zasadna; Szef ABW jest organem jak najbardziej kompetentnym do wydawania opinii w przedmiocie zagrożeń dla bezpieczeństwa państwa, a art. 88 ust. 1 pkt 5 ma charakter obligatoryjny i zobowiązuje organy administracji publicznej do wydania decyzji o wydaleniu cudzoziemca w przypadku określonym w tym przepisie; z uwagi na kategoryczne sformułowanie użyte w art. 88 ust. 1, podjęcie przedmiotowego rozstrzygnięcia było obligatoryjne,

- zasadne było odstąpienie organu I. instancji od uzasadnienia zaskarżonej decyzji w przedmiocie stwierdzonego zagrożenie ze strony skarżącego, z uwagi na niejawny charakter informacji stanowiących materialną podstawę wydania tego rozstrzygnięcia i interes bezpieczeństwa państwa,

Strona 1/13