Rozstrzygając przedmiotową sprawę organ oparł się na regulujących zasady udostępniania danych ze zbioru PESEL przepisach ustawy o ewidencji ludności i dowodach osobistych. Z treści art. 44h ust. 2 pkt 1 w związku z art. 44h ust. 9 pkt 2 ww. ustawy wynika, iż dane ze zbioru PESEL mogą być udostępniane osobom i jednostkom organizacyjnym, jeżeli wykażą w tym interes prawny oraz dołączą dowód uiszczenia opłaty. Organ podkreślił, że jak wskazał Naczelny Sąd Administracyjny o istnieniu interesu prawnego decydują przepisy prawa materialnego przyznające stronie konkretne, indywidualne i aktualne korzyści (por. wyrok NSA w Warszawie z dnia 26 listopada 1998 r., sygn. akt II SA 1390/98). Ponadto, wyjaśniając pojęcie interesu prawnego, podkreślić należy jego nieodłączną cechę jest rzeczywisty charakter interesu prawnego. Wyszczególniona cecha powoduje, że interes prawny musi istnieć w czasie stosowania wskazanych norm prawa administracyjnego. Wnioskodawca nie może utożsamiać realności interesu prawnego z zamiarem dokonania dopiero w przyszłości przez siebie jakiejś czynności prawnej. Natomiast, poprzez wykazanie interesu prawnego ustawodawca rozumie udowodnienie - a nie jedynie uprawdopodobnienie interesu prawnego przez osobę legitymującą się nim.
Oznacza to, że obowiązkiem wnioskodawcy jest prawidłowe udokumentowanie interesu prawnego.
Odnosząc powyższe do niniejszej sprawy Minister Spraw Wewnętrznych uznał, iż zainteresowany nie wykazał istnienia interesu prawnego w uzyskaniu wnioskowanych danych. Podniesiono, że interes prawny skarżącego nie został, w sposób właściwy udokumentowany.
Organ podkreślił, że samo powoływanie się przez wnioskodawcę na zamiar wstąpienia na drogę sądową przeciwko danej osobie, nie potwierdza rzeczywistego charakteru interesu prawnego po stronie wnioskodawcy.
W tej sytuacji organ naczelny uznał, że zasadną jest odmowa przedstawienia wnioskowanych danych adresowych. Organ wskazał również, że wnioskodawca pomimo wezwania nie przedstawił bliższych danych P. K. tym samym wnioskodawca nie wykazał w sposób jednoznaczny, o dane której z osób noszących to samo imię i nazwisko mu chodzi.
Skargę na powyższą decyzję wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie J. J.
W uzasadnieniu skargi wskazał, że poprzez nieudostępnienie żądanych danych adresowych naruszono jego prawa. Skarżący podniósł, że organ błędnie uznał, iż nie wykazał on interesu prawnego do uzyskania wnioskowanych danych adresowych.