Sprawa ze skargi na decyzję Komendanta Głównego Straży Granicznej w przedmiocie odmowy wjazdu na granice
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Joanna Borkowska, Sędziowie sędzia WSA Kaja Angerman, sędzia WSA Katarzyna Golat (spr.), Protokolant ref. staż. Paweł Jastrzębski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 2 sierpnia 2018 r. sprawy ze skargi I. D. na decyzję Komendanta Głównego Straży Granicznej z dnia [...] stycznia 2018 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wjazdu na granice oddala skargę

Uzasadnienie strona 1/15

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] stycznia 2018 r. nr [...] Komendant Główny Straży Granicznej, działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2017 r., poz. 1257, ze zm.), określnej dalej jako k.p.a., w zw. z art. 33 ust. 2 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach (Dz. U. z 2017 r., poz. 2206, ze zm.), po rozpatrzeniu odwołania, wniesionego I. D., ur. [...] czerwca 1999 r. (wskazywanego dalej jako skarżący), od decyzji nr [...] z dnia [...] października 2017 r. Komendanta Placówki Straży Granicznej w [...], wydanej w przedmiocie odmowy wjazdu na granicy, utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.

W uzasadnieniu organ przedstawił następujący stan sprawy.

W dniu [...] października 2017 r. do kontroli granicznej na kierunku wjazdowym do Polski w przejściu granicznym w [...] zgłosił się obywatel [...], I. D., ur. [...] czerwca 1999 r., legitymujący się paszportem numer [...], wydanym przez władze [...], ważnym od dnia 8 lutego 2017 r. do dnia 8 lutego 2027 r.

Komendant Placówki SG w [...] stwierdził, że cudzoziemiec nie posiada ważnej wizy lub innych ważnych dokumentów, uprawniających do wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i do pobytu na tym terytorium, co stało się podstawą do wydania decyzji z dnia [...] października 2017 r. nr [...], odmawiającej skarżącemu wjazdu na granicy.

Od decyzji organu I instancji, cudzoziemiec złożył w ustawowym terminie, odwołanie, zarzucając:

1) naruszenie art. 33 ust. 1, art. 28 ust. 1 pkt 1, w zw. z art. 28 ust. 2 pkt 2 lit a) ustawy o cudzoziemcach i wydanie decyzji o odmowie wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w przypadku gdy odwołujący zadeklarował zamiar złożenia wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej;

2) naruszenie art. 7, 77 naruszenie art. 7,77 § 1 i 107 § 3 i 80 k.p.a. i ustalenie, że brak jest podstaw do zezwolenia na wjazd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podczas gdy zgromadzony materiał dowodowy nie daje podstaw do takiego rozstrzygnięcia, bowiem cudzoziemiec zadeklarował zamiar złożenia wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej;

3) naruszenie art. 7 i art. 56 ust. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej,

4) naruszenie art. 6 Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/32/UE z dnia 26 czerwca 2013 r. "w sprawie wspólnych procedur udzielania i cofania ochrony międzynarodowej";

5) naruszenie art. 18 Karty Praw Podstawowych Unii Europejskiej.

Odwołujący się argumentował, że stawił się w dniu [...] października 2017 r. w przejściu granicznym w [...], w celu uzyskania ochrony międzynarodowej na terytorium RP i zadeklarował zamiar złożenia wniosku o udzielenie ochrony międzynarodowej, co uczynił ustnie na przejściu granicznym dnia [...] października 2017 r. Informacja ta nie została uwzględniona przez Komendanta PSG i w konsekwencji w rejestrach i dokumentach Straży Granicznej brak jest tej informacji.

Organ w uzasadnieniu zaskarżonego aktu podkreślił, że w trakcie podjętych przez funkcjonariuszy SG czynności weryfikacyjnych, mających na celu ustalenie faktycznych przyczyn przyjazdu do Polski, odwołujący się oświadczył, że jedzie wraz z bliskimi do Europy, chciałby tutaj żyć i pracować. Rozmowa została przeprowadzona w zrozumiałym dla cudzoziemca języku [...].

Strona 1/15