Sprawa ze skargi na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Marzena Milewska-Karczewska, Sędziowie sędzia WSA Kaja Angerman (spr.), asesor WSA Anna Sidorowska-Ciesielska, Protokolant spec. Izabela Urbaniak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 października 2019 r. sprawy ze skargi J. S. i E. L. na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] lutego 2019 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę

Inne orzeczenia o symbolu:
6293 Przejęcie gospodarstw rolnych
Inne orzeczenia z hasłem:
Reforma rolna
Administracyjne postępowanie
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi
Uzasadnienie strona 1/8

Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi decyzję z [...] lutego 2019 r. po rozpatrzeniu odwołań J.S. i E.L. utrzymał w mocy decyzję Wojewody [...] z [...] września 2016 r. odmawiającą stwierdzenia nieważności orzeczenia Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w [...] z [...] września 1958 r. znak [...] orzekającego o przejęciu od P.D. na własność Państwa - jako opuszczonego - gospodarstwa rolnego nr [...] o pow. 12,81 ha położonego w [...].

Decyzja była wynikiem następujących ustaleń i oceny prawnej.

Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w [...] orzeczeniem z [...] września 1958 r. znak [...] przejęło od P.D. na własność Państwa gospodarstwo rolne nr 74 o pow. 12,81 ha położone w [...].

J.S. i E.L. (następcy prawni P.D.) wystąpili z wnioskiem o stwierdzenie nieważności tego orzeczenia.

Wojewoda [...] decyzją z [...] września 2016 r. odmówił stwierdzenia nieważności orzeczenia Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w [...] z [...] września 1958r.

Odwołania od decyzji złożyli J.S. i E.L.. W odwołaniach strony podniosły, że gospodarstwo nie było opuszczone.

W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji organ wyjaśnił, że podstawą prawną przejęcia gospodarstwa rolnego P.D. był art. 15 ust. 1 dekretu z dnia 18 kwietnia 1955 r. o uwłaszczeniu i o uregulowaniu innych spraw, związanych z reformą rolną i osadnictwem rolnym (Dz. U. Nr 18 poz. 107, z późn. zm.). Z przepisu tego wynikało, że gospodarstwo rolne nabyte na podstawie przepisów o przeprowadzeniu reformy rolnej lub o ustroju rolnym i osadnictwie, lecz opuszczone przez właściciela przed wejściem w życie tego dekretu (tj. przed dniem 29 kwietnia 1955 r.), przechodzi z mocy prawa na własność Państwa.

Przejęte gospodarstwo P.D. otrzymał na podstawie przepisów dekretu z dnia 6 września 1946 r. o ustroju rolnym i osadnictwie na obszarze [...] i byłego [...] (Dz. U. [...] Nr [...] poz. [...]), co wynika z orzeczenia z dnia [...] października 1947 r. znak [...] o wykonaniu aktu nadania ziemi nr [...] z dnia [...] października 1947 r. Gospodarstwo to zostało zatem niewątpliwie nabyte na podstawie przepisów o ustroju rolnym i osadnictwie.

Zdaniem organu odwoławczego za opuszczeniem gospodarstwa przez P.D. przed dniem 29 kwietnia 1955 r. przemawiają bezpośrednio następujące dokumenty i fakty. Po pierwsze uzasadnienie orzeczenia Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w [...] z dnia [...] września 1958 r. wskazujące, że P.D. opuścił gospodarstwo w 1950 r. Orzeczenie to korzysta z domniemania, że stanowi dowód tego, co zostało w nim urzędowo stwierdzone (art. 76 § 1 K.p.a.). Po drugie okoliczność, że przed dniem 29 kwietnia 1955 r. P.D. był zameldowany w odległej od [...] o ponad 10 km [...], zaś w [...] zameldował się dopiero od dnia 11 stycznia 1958 r. (zaświadczenie Urzędu Gminy [...] z dnia [...] marca 2016 r.). Po trzecie brak nazwiska P.D. w wykazie oświadczeń uczestników regulacji dla Spółdzielni [...] w sprawie projektu oraz warunków objęcia gruntów w posiadanie, stanowiącego załącznik do protokołu okazania projektu regulacji z dnia 7 października 1950 r., przy jednoczesnym rozdysponowaniu działek wydzielonych z jego gospodarstwa na rzecz trzech innych uczestników regulacji. Zdaniem organu odwoławczego ta okoliczność pozwala domniemywać, że jesienią 1950 r. nie objął on gruntów po regulacji, oraz że zrzekł się gospodarstwa lub je opuścił. Po czwarte brak reakcji P.D. na podane do publicznej wiadomości oraz wywieszone na tablicy ogłoszeń ogłoszenie Prezydium [...] w [...] o przejęciu opuszczonego gospodarstwa (pismo Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w [...] z dnia 12 września 1958 r.). Po piąte brak reakcji P.D.na pismo Sądu Powiatowego w [...] z dnia [...] stycznia 1959 r. znak [...] zawiadamiające byłego właściciela o zmianach właścicielskich w zbiorze dokumentów [...] prowadzonym dla omawianej nieruchomości (zwrotne poświadczenie odbioru z dnia 26 lutego 1959 r.). Jednocześnie w ocenie organu odwoławczego nie ma jednoznacznych dowodów na to, że P.D. nie opuścił badanego gospodarstwa przed dniem 29 kwietnia 1955 r. Za taki dowód nie można uznać w szczególności zaświadczenia Prezydium [...] w [...] z dnia [...] lutego 1951 r., wskazującego, że odsprzedał Państwu 2555 kg zboża. Z zaświadczenia tego nie można wywieść, kiedy P.D. sprzedał zboże (przed, czy po 1950 r.). Podobnie pisemne wyjaśnienia J.S., która w 1950 r. miała 13 lat, nie dowodzą, że P.D. nie opuścił badanego gospodarstwa. Wskazała ona, że "dziadek prowadził gospodarstwo co najmniej do 1957 r., nie porzucił ziemi, a została mu ona odebrana przez przymusowe wcielenie do kołchozu." Z akt sprawy wynika, że po przejęciu grunty P.D. nie zostały wcielone do Spółdzielni Produkcyjnej w [...] i że P.D. nie był członkiem tej spółdzielni (zarządzenie Prezydium [...] z dnia [...] sierpnia 1950 r.). Organ ocenił, że jej twierdzenie, że "P.D. nie opuścił gospodarstwa, chciał sprowadzić tam swoją wnuczkę z mężem, aby wspólnie gospodarzyć" także nie świadczy za nieopuszczeniem gospodarstwa. Z dalszej części jej wyjaśnień wynika bowiem, że od 1947 r. P.D. mieszkał w mieszkaniu, które zostało mu przydzielone w dawnym budynku Pałacu w [...], razem z pomieszczeniem w stajni dla koni i bydła oraz pomieszczeniem na paszę dla zwierząt. Organ podkreślił, że P.D. nie mógł mieszkać w nadanym mu gospodarstwie, ponieważ nie było ono zabudowane. Kwity dostawy dwóch świń z dnia 15 lutego 1960 r., w wykonaniu umowy kontraktowej nr [...] z dnia [...] listopada i [...] grudnia 1959 r. nie stanowią dowodu nieopuszczenia gospodarstwa, ponieważ stwierdzają jedynie stan faktyczny istniejący w latach 1959 - 1960 (podczas gdy graniczną datą opuszczenia gospodarstwa jest dzień 29 kwietnia 1955 r.). Zwierzęta mogły pochodzić z hodowli przydomowej, skoro P.D. oprócz mieszkania przydzielono w dawnym budynku Pałacu w [...] również pomieszczenie inwentarskie i pomieszczenie na paszę.

Strona 1/8
Inne orzeczenia o symbolu:
6293 Przejęcie gospodarstw rolnych
Inne orzeczenia z hasłem:
Reforma rolna
Administracyjne postępowanie
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi