Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Donata Starosta (spr.) Sędziowie WSA Anna Jarosz WSA Józef Maleszewski Protokolant st.sekr.sąd. Agata Tyll-Szeligowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 marca 2016 r. sprawy ze skargi J.P. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] października 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej pozwolenia na budowę oddala skargę
Zaskarżoną w niniejszej sprawie decyzją z dnia [...] października 2015 r. nr [...] Wojewoda [...] na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r. poz. 267 zwanej dalej jako "k.p.a.") utrzymał w mocy decyzję Starosty [...] z dnia [...] lipca 2015 r., znak: [...].
Zaskarżona decyzja zapadła w następującym stanie faktycznym.
Starosta [...] decyzją nr [...], znak: [...] z dnia [...] września 2014 r. zmienił decyzję własną nr [...] z dnia [...] maja 2014 r. zatwierdzającą projekt budowlany i udzielającą Spółce A (zwanej dalej również jako "Inwestor") pozwolenia na budowę hali produkcyjnej wraz z zapleczem socjalno-biurowym z instalacjami branży sanitarnej i elektrycznej, wewnętrznej instalacji gazowej, parkingu i zbiornika bezodpływowego w Ś. przy ul. H. [...] na działce nr [...],[...],[...] w zakresie odprowadzenia ścieków bytowych z zbiornika bezodpływowego do kanalizacji sanitarnej, odprowadzenia wody deszczowej oraz zagospodarowania terenu.
Pismem z dnia [...] czerwca 2015 r. J.P. (zwany dalej również jako "Skarżący") powołując się na przesłankę z art. 145 § 1 pkt 4 k.p.a. wniósł o wznowienie postępowania zakończonego ww. decyzją Starosty Ś. z dnia [...] września 2014 r. Stwierdził, że teren którego dotyczy wydana decyzja o pozwoleniu na budowę graniczy z działką nr [...], której jest właścicielem i nie zgadza się on z rozstrzygnięciem organu wydającego pozwolenie na budowę, ponieważ powyższa inwestycja będzie powodowała uciążliwości w korzystaniu z jego nieruchomości. Podniósł również, że jako właściciel nieruchomości sąsiadującej z przedmiotową inwestycją nie brał udziału w postępowaniu, a o decyzji Starosty Ś. z dnia [...] września 2014 r., dowiedział się w dniu [...] maja 2015 r. kiedy odebrał kserokopię decyzji przekazaną od organu I instancji, w związku z wnioskiem z dnia [...] maja 2015 r. o udzielenie informacji publicznej.
Postanowieniem z dnia [...] lipca 2015 r. nr [...] Starosta Ś. na podstawie art. 145 § 1 pkt 4, art. 147, art. 149 § 1 i art. 150 § 1 k.p.a. wznowił postępowanie administracyjne zakończone ostateczną decyzją z dnia [...] września 2014 r.
Następnie Starosta Ś. decyzją z dnia [...] lipca 2015 r., nr [...] na podstawie art. 151 § 1 pkt 1 w związku z art. 145 § 1 pkt 4 k.p.a. oraz art. 28, art. 33 ust. 1, art. 34 ust. 4 i art. 36 ustawy (z dnia 7 lipca 1994 r. - uwaga Sądu) Prawa budowlanego odmówił uchylenia ww. decyzji ostatecznej Starosty Ś. z dnia [...] września 2014 r.
Organ I instancji uznał, że działka, której Skarżący jest właścicielem nie znajduje się w obszarze oddziaływania analizowanego obiektu w rozumieniu art. 3 pkt 20 Prawa budowlanego, ponieważ nie jest zlokalizowana w bezpośrednim sąsiedztwie działki nr [...],[...],[...], a projektowany budynek (o wysokości [...] m) zlokalizowany jest ok. 10 - 12 m od granicy z działką nr [...]. Parametry budynku pozostały takie same jak w projekcie pierwotnym. Taka lokalizacja inwestycji nie narusza przepisów § 12 ust. 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. z 2002 r. Nr 75, poz. 690 ze zm. zwanego dalej jako "rozporządzenie z dnia 12 kwietnia 2002 r."). Przedmiotowa inwestycja stanowi kontynuację istniejącej na tych nieruchomościach zabudowy. Ponadto zdaniem organu I instancji Skarżący nie wykazał interesu prawnego, ani obowiązku który w tym postępowaniu mógłby być naruszony, a wynikałby z odpowiednich przepisów prawa materialnego.