Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Miejskiej w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta [...] w rejonie ulicy [...] 1. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w części obejmującej jej § 14 ust. 2 pkt 1 lit. k w zakresie wyrażenia: "takich jak: gaz, olej opałowy lekki, biomasa"; 2. zasądza od Miasta [...] na rzecz Wojewody [...] kwotę [...]zł (słownie: [...] złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Tomasz Grossmann (spr.) Sędzia WSA Monika Świerczak Asesor sądowy WSA Katarzyna Witkowicz-Grochowska Protokolant sekr. sąd. Roman Sukhyi po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 grudnia 2019 r. sprawy ze skargi Wojewody [...] na uchwałę Rady Miejskiej w [...] z dnia [...] stycznia 2019 r. nr [...] w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta [...] w rejonie ulicy [...] 1. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w części obejmującej jej § 14 ust. 2 pkt 1 lit. k w zakresie wyrażenia: "takich jak: gaz, olej opałowy lekki, biomasa"; 2. zasądza od Miasta [...] na rzecz Wojewody [...] kwotę [...]zł (słownie: [...] złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie strona 1/10

Pismem z [...] października 2019 r. (znak: [...]) Wojewoda (dalej też jako "Wojewoda" lub "Skarżący"), reprezentowany przez r.pr. M. B., na podstawie art. 93 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r. poz. 506, ze zm.; dalej w skrócie "u.s.g."), zaskarżył uchwałę Nr [...] Rady Miejskiej z dnia [...] stycznia 2019 r. w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta [...] w rejonie ulicy [...] - w części obejmującej § 14 ust. 2 pkt 1 lit. k w zakresie zwrotu "takich jak: gaz, olej opałowy lekki, biomasa lub źródeł energii odnawialnej o mocy do 100 kW" - i wniósł o:

1) stwierdzenie nieważności zaskarżonej Uchwały w części obejmującej § 14 ust. 2 pkt 1 lit. k w zakresie zwrotu "takich jak: gaz, olej opałowy lekki, biomasa lub źródeł energii odnawialnej o mocy do 100 kW" - ze względu na istotne naruszenie prawa: art. 15 ust. 2 pkt 3 i 10 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2018 r. poz. 1945 ze zm.; dalej w skrócie "u.p.z.p."), w związku z art. 96 ust. 1 i ust. 6 pkt 3 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2018 r. poz. 799 ze zm.; dalej w skrócie: "p.o.ś.");

2) zasądzenie od strony przeciwnej na rzecz Skarżącego kosztów postępowania sądowego, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych.

W uzasadnieniu skargi jej autor podał, że Uchwała została doręczona organowi nadzoru w dniu [...] lutego 2019 r.

Przechodząc zaś do meritum skargi, wskazał, że w § 14 ust. 2 pkt 1 lit. k Uchwały, w zakresie zasad modernizacji, rozbudowy i budowy systemów infrastruktury technicznej ustalono w zakresie grzewczym i grzewczo-technologicznym stosowanie centralnego systemu grzewczego dla miasta [...] lub indywidualnych systemów grzewczych z zastosowaniem energii elektrycznej lub paliw takich jak: gaz, olej opałowy lekki, biomasa lub źródeł energii odnawialnej o mocy do 100 kW. Z art. 15 ust. 2 i 3 u.p.z.p. oraz § 4 pkt 3 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie wymaganego zakresu projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (Dz. U. Nr 164, poz. 1587; dalej w skrócie "rozp.mpzp.") wynika, że plan miejscowy winien określać zasady ochrony środowiska, przyrody i krajobrazu wynikające m.in. z potrzeb ochrony środowiska, o których mowa w szczególności w art. 72 i 73 p.o.ś., czyli uwzględniające również potrzeby w zakresie ochrony powietrza, wód, gleby, ziemi, ochrony przed hałasem, wibracjami i polami elektromagnetycznymi. Zdaniem Skarżącego należy jednak zwrócić uwagę, że zgodnie z art. 96 ust. 1 p.o.ś. sejmik województwa może, w drodze uchwały, w celu zapobieżenia negatywnemu oddziaływaniu na zdrowie ludzi lub na środowisko, wprowadzić ograniczenia lub zakazy w zakresie eksploatacji instalacji, w których następuje spalanie paliw. Uchwała ta określa m.in. rodzaje lub jakość paliw dopuszczonych do stosowania lub których stosowanie jest zakazane na danym obszarze, lub parametry techniczne lub rozwiązania techniczne lub parametry emisji instalacji, w których następuje spalanie paliw, dopuszczonych do stosowania na tym obszarze (art. 96 ust. 6 pkt 3 p.o.ś.). Stosownie do powyższego przepisu Sejmik Województwa [...] (dalej też jako "Sejmik Województwa") przyjął [...] grudnia 2017 r. dla terenu województwa następujące uchwały (zwane dalej "uchwałami antysmogowymi"):

Strona 1/10