Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Paweł Miładowski Sędziowie WSA Ewa Kręcichwost-Durchowska (spr.) As. sąd. Izabela Kucznerowicz Protokolant sekr. sąd. Monika Zaporowska po rozpoznaniu w Wydziale IV na rozprawie w dniu 11 października 2006 r. sprawy ze skargi W. S. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...]r. nr [...] w przedmiocie przyznania uprawnień kombatanckich 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] r. nr [...] 2. zasądza od Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych na rzecz W. S. kwotę 100 (sto) złotych tytułem zwrotu kosztów sądowych /-/I.Kucznerowicz /-/P.Miładowski /-/E.Kręcichwost-Durchowska KP
Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych (dalej jako: KUdSKiOR) decyzją z dnia [...]r. nr [...]na podstawie art. 4 ust. 1 pkt 1 lit. c i art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r.
o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (tekst jednolity: Dz. U. z 2002, nr 42, poz. 371 ze zm. - dalej jako: ustawa o kombatantach) odmówił przyznania uprawnień kombatanckich z tytułu osadzenia w hitlerowskim obozie przesiedleńczym W. S.. W uzasadnieniu decyzji wyjaśniono, iż po analizie przedłożonych przez Stronę dokumentów należy uznać, że Wnioskodawca nie przedstawił dostatecznych dowodów, iż zachodzą w Jego sprawie przesłanki art. 4 ust. 1 pkt 1 lit. c ustawy. W szczególności nie uznano za wiarygodne przedstawionych przez Stronę zeznań świadków, gdyż jeden z nich opuścił obóz przejściowy dwa miesiące przed urodzeniem się strony, a drugi nie wykazał swojego pobytu w ww. obozie, dlatego nie sposób przyjąć, że świadkowie zapamiętali stronę.
W. S. wniósł o ponowne rozpatrzenie sprawy dotyczącej przyznania mu uprawnień kombatanckich z tytułu osadzenia wraz z rodzicami A.
i F. S., siostrą Z. S. oraz dziadkiem W. S. w hitlerowskim obozie przesiedleńczym. Powyższy wniosek uzasadnił tym, iż on i jego rodzina byli wysiedleni przez Niemców z własnego gospodarstwa rolnego z K. B., a fakt ten potwierdzają świadkowie, którzy mieszkali w K. B. przed wojną w bliskim sąsiedztwie, są starsi od odwołującego się i pamiętają powrót i losy rodziny S.. Jako kolejny argument, W. S. podał opracowanie "Dzieje K.- Część I Monografia", z której wyraźnie wynika, że jego ojciec był wywieziony z własnego gospodarstwa rolnego z K. B. przez Niemców do obozu przejściowego w Łodzi, a opisy te oparte są na materiałach źródłowych- zbiorach dokumentów oraz zeznaniach licznych świadków tego zdarzenia żyjących w tamtych czasach. Z kolei, jako dowód na pobytu w obozie, a później przesiedlenie do miejscowości B., gmina Gościeradów, powiat Kraśnik, woj. L., Wnioskodawca podał akty zgonu swojej siostry Z. mającej zaledwie 4 lata oraz dziadka W. S., którzy zmarli z wycieńczenia z powodu pobytu w obozie, a później przymusowej pracy mojej matki u Niemca, która nie mogła zająć się chorą córką i dziadkiem.
Do opisywanego wniosku, .W. M.i dołączył także swoją ankietę skierowaną do Powiatowego Biura Dowodów Osobistych, z której wynika, iż w czasie okupacji przebywałem w Lubelskim i w Niemczech.
Decyzją z dnia z dnia [...]r., nr [...] na podstawie art.127 § 3 i art. 138 § 1 pkt 1 kpa oraz art. 4 ust. 1 pkt 1 lit. c ustawy o kombatantach, po ponownym rozpatrzeniu sprawy, KUdSKiOR orzekł o utrzymaniu w mocy zaskarżonej decyzji własnej. W uzasadnieniu, organ stwierdził, iż we wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy strona nie wskazała, aby w przedmiotowej sprawie zaistniały jakiekolwiek nowe okoliczności faktyczne i prawne uzasadniające uchylenie decyzji własnej, a po ponownym rozpoznaniu sprawy, biorąc pod uwagę całokształt zebranego materiału dowodowego- KUdSKiOR uznał, że wniosek nie zasługuje na uwzględnienie. Organ dodał, iż w jego ocenie, oświadczenia świadków w kwestii pobytu strony w obozie przesiedleńczym należy uznać za niewiarygodne. Organ nadmienił, iż po przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego w sprawie, należy podkreślić, że Archiwum Państwowe w Łodzi poinformowało, iż w aktach Centrali Przesiedleńczej w P., Oddział w Łodzi z lat 1939- 1945 i na listach osób i rodzin wysiedlonych z byłego powiatu K.nie odnaleziono zarówno miejscowości K. Bi., jak i nazwiska strony, natomiast IPN Oddział w P. przy piśmie z dnia [...]lipca 2005 r. przesłał uwierzytelnione kopie ankiet dotyczących wysiedlenia miejscowości K. B. i z powyższych dokumentów wynika, iż wysiedlenie mieszkańców powyższej miejscowości miało miejsce w latach 1939- 1940, a na załączonej liście osób wysiedlonych nie figuruje nazwisko strony. Na koniec, KUdSKiOR stwierdził, że nie kwestionuje okoliczności wysiedlenia strony, jednak podkreśla, iż okoliczność ta nie stanowi tytułu do przyznania uprawnień kombatanckich.