Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Grażyna Radzicka (spr.) Sędziowie WSA Izabela Bąk-Marciniak WSA Józef Maleszewski Protokolant st.sekr.sąd. Justyna Hołyńska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 listopada 2017 r. ze skargi M. S. na uchwałę Rady Miasta z dnia [...] kwietnia 2002 r. nr [...] w sprawie uchwalenia zmiany planu ogólnego zagospodarowania przestrzennego miasta L. i zmiany planu szczegółowego zagospodarowania przestrzennego L. - Z. w rejonie ulic Z. , C. i H. 1. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w części, a mianowicie w § 11 pkt 3 zdanie 6 oznaczonej symbolem B3MN o treści: "zakazuje się prowadzenia jakiejkolwiek działalności gospodarczej" dla działki o nr [...] położonej w L. przy ulicy [...]; 2. zasądza od G. L. na rzecz strony skarżącej M. S. kwotę [...]zł ([...] złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Rada Miasta w dniu [...] kwietnia 2002 r. powołując się na przepis art. 18 ust. 2 pkt 5 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (j.t. Dz.U. z 2001r. nr 142, poz. 1591 - dalej u.s.g.) oraz art. 26 ustawy z dnia 7 lipca 1994 roku o zagospodarowaniu przestrzennym (j.t. Dz.U. z 1999r. Nr 15, poz. 139 ze zm. - dalej u.z.p.), podjęła uchwałę nr [...] w sprawie uchwalenia zmiany planu ogólnego zagospodarowania przestrzennego miasta L. i zmiany planu szczegółowego zagospodarowania przestrzennego L.-Z. w rejonie ulic Z., C. i H..
M. S. kwestionując powyższą uchwałę wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, domagając się stwierdzenia jej nieważności w części, w jakiej w § 11 pkt 3 zd. 5 uchwały na terenie oznaczonym symbolem "B3MN-tereny mieszkaniowe zabudowy jednorodzinnej" zakazano prowadzenia jakiejkolwiek działalności gospodarczej, oraz wniósł o przyznanie od organu należnych kosztów postępowania.
Zaskarżonej uchwale skarżący zarzucił naruszenie:
1. art. 6 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym w związku z art. 140 Kodeksu cywilnego oraz art. 64 ust. 3 i art. 31 ust. 3 Konstytucji RP poprzez przekroczenie granic władztwa planistycznego polegające na nieuzasadnionym pozbawieniu właścicieli nieruchomości objętych symbolem B3MN możliwości prowadzenia na nieruchomościach wszelkiej działalności gospodarczej (§11 pkt 3 zd. 5 zaskarżonej uchwały) i tym samym nieuzasadnione ograniczenie prawa własności skarżącego;
2. art. 20, art. 22, art. 21 ust. 1, art. 32, art. 64 ust. 1 Konstytucji RP, art. 6 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, w zw. z art. 31 ust. 3 Konstytucji RP, poprzez nieuzasadnione ograniczenie swobody prowadzenia działalności gospodarczej i zabudowy nieruchomości, polegające na ustanowieniu norm uniemożliwiających prowadzenie na terenie obejmującym nieruchomość i budynek skarżącego jakiejkolwiek działalności gospodarczej (w tym działalności w zakresie prowadzenia apteki), co pozostaje w sprzeczności z konstytucyjną zasadą proporcjonalności bez koniecznej przesłanki ważnego interesu publicznego, co uzasadnia w szczególności fakt, że pomimo objęcia terenem ochroną pośrednią ujęcia wody pośredniej, organ właściwy (Dyrektor Regionalny Zarządu Gospodarki Wodnej we W.) nie wprowadził na obszarze objętym ochroną pośrednią ujęcia wody całkowitego zakazu prowadzenia działalności gospodarczej;
3. art. 9 ust. 4 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, polegające na sprzeczności § 11 pkt 3 zd. 5 zaskarżonej Uchwały ze Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta L. (uchwała Nr [...] Rady Miasta z dnia [...] marca 2000 r.), z uwagi na brak utrzymania funkcji usługowej terenu obejmującego nieruchomość Skarżącego i wprowadzenie na tym obszarze zakazu prowadzenia jakiejkolwiek działalności gospodarczej.