W świetle powyższego Kolegium w kontrolowanym postępowaniu nieważnościowym dopuściło się uchybienia procesowego wadliwie przyjmując w obu instancjach, że występowała odmienna wykładnia przepisu § 8 ust. 6 rozporządzenia. Gdy tymczasem przedmiotem sporu była nie wykładnia tego przepisu, lecz to czy on został wydany zgodnie z delegacją ustawową. Tym samym Kolegium dokonało błędnej wykładni art.156 § 1 pkt 2 k.p.a. wadliwie przyjmując, że wskutek sprzecznej wykładni § 8 ust. 6 rozporządzenia nie można stwierdzić rażącego naruszenia prawa. Powyższe naruszenie procesowe mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy i skutkowało koniecznością uchylenia zaskarżonej decyzji, co orzeczono na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. c) p.p.s.a.
Ponownie rozpoznając niniejszą sprawę organ I instancji powinien uwzględnić wykładnię przedstawioną w niniejszym uzasadnieniu wydanego wyroku i w oparciu o nią wydać właściwą decyzję.
W pozostałym zakresie skargę oddalono na podstawie art.151 p.p.s.a, gdyż w przypadku zaskarżonej decyzji oraz poprzedzającej ją decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Kaliszu z dnia 31.03.2017r. nr [...]odmawiającej stwierdzenia nieważności decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Kaliszu z dnia 20 grudnia 2013r. znak: [...] nie stwierdzono przesłanek określonych w art.156 § 1 pkt 2 k.p.a., a jedynie wadliwą wykładnię przepisu postępowania administracyjnego, tj. właśnie art.156 § 1 pkt 2 k.p.a.
Innymi słowy w kontrolowanym postępowaniu Sąd nie stwierdził spełnienia przesłanek określonych w art.156 § 1 k.p.a. W szczególności organy administracji nie dopuściły się w tym postępowaniu rażącego naruszenia prawa. Dokonały natomiast wadliwej wykładni pojęcia rażącego naruszenia prawa i w konsekwencji błędnie zastosowały przepis postępowania jakim jest art.156 § 1 pkt 2 k.p.a.