Sprawa ze skargi [...] sp. z o.o. na pismo Starosty w przedmiocie zwrotu opłaty za kartę pojazdu
Uzasadnienie strona 13/13

Jednocześnie Sąd orzekający w niniejszym składzie - jak wspomniano - związany jest oceną prawną i zaleceniami Naczelnego Sądu Administracyjnego zawartymi w uzasadnieniu wyroku z dnia 17 grudnia 2019r. o sygn. I OSK 2218/19. Ponadto Sąd orzekający podziela tę ocenę.

Jak trafnie wskazał Naczelny Sąd Administracyjny z akt sprawy wynika, iż pojazdy o numerze rejestracyjnym [...], [...], [...] i [...] pierwszy raz zostały zarejestrowane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez Starostę odpowiednio w dniu [...] maja 2004 r., w dniu [...] listopada 2004 r., w dniu [...] marca 2004 r. oraz w dniu [...] września 2003 r. W dniu rejestracji poszczególnych pojazdów organ rejestrujący pobrał też od wnioskodawców opłatę w kwocie [...]zł, a następnie wydał kartę pojazdu. W świetle zgromadzonych dowodów Spółka . złożyła do Starosty wniosek o zarejestrowanie w/w pojazdów już po ich uprzednim pierwszym zarejestrowaniu przez inne podmioty.

W świetle powyższego Sąd II instancji trafnie uznał, że skarżąca w przypadku wyżej wskazanych pojazdów nie uiszczała opłat za wydanie karty pojazdu, skoro kartami tymi dysponowała już w dacie składania wniosków o rejestrację pojazdów. Pojazdy te bowiem nie zostały przez nią zarejestrowane po raz pierwszy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Sąd orzekający jest związany ta oceną, a także w pełni ja podziela.

Ponieważ w aktach sprawy znajdują się dokumenty świadczące o tym, że skarżąca Spółka nie poniosła opłat za wydanie kart pojazdów wskazanych pojazdów, to żądanie zwrotu opłaty w tym zakresie przez skarżącą, która tych opłat nie poniosła jest nieuprawnione. Dlatego pomimo tego, że co do zasady skarga była zasadna z przyczyn wyłożonych w uzasadnieniu wyroku WSA w Poznaniu z dnia 3 kwietnia 2019r. o sygn. IV SA/Po 78/19, to w części dotyczącej czterech wyżej opisanych pojazdów była ona niezasadna z przyczyn wskazanych przez Naczelny Sąd Administracyjny w uzasadnieniu wyroku z dnia 17 grudnia 2019r. o sygn. I OSK 2218/19.

Gwoli wyjaśnienia należy wskazać, że za wydanie karty pojazdu dla pojazdu o nr rej. [...] (poz. 28 wniosku) skarżąca otrzymała już zwrot nadpłaty w dniu [...] grudnia 2015 r., na podstawie wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 24 września 2015 r. (sygn. akt III SA/Po 1535/14). Także więc w tym zakresie żądanie skargi było niezasadne.

W tym stanie rzeczy Sąd na podstawie 146 § 1 p.p.s.a. orzekł o uchyleniu zaskarżonego aktu w części wskazanej w pkt 1 wyroku. Na podstawie art. 146 § 2 p.p.s.a. Sąd uznał obowiązek Starosty do zwrotu części opłaty za wydanie kart pojazdu w zakresie wskazanym w pkt 2 wyroku. Określona w pkt 2 wyroku kwota [...]zł została obliczona w ten sposób, że od kwoty [...]zł, stanowiącej określoną w pkt 2 uchylonego wyroku WSA w Poznaniu z 3 kwietnia 2019 r. o sygn. IV SA/Po 78/19 łączną sumę zwrotu części opłat za wydanie kart pojazdów wskazanych w pkt 1 tego wyroku, odjęto kwotę [...]zł (4 x [...] zł = [...] zł) stanowiącą sumę części opłat za wydanie kart pojazdów w przypadku których żądanie skarżącej jest niezasadne.

O kosztach postępowania Sąd orzekł na podstawie art. 200 w zw. z art. 205 § 2 p.p.s.a. Na zasądzone koszty składa się kwota uiszczonego wpisu od skargi ([...] zł) oraz wynagrodzenie adwokata reprezentującego skarżącą ([...] zł), ustalone jako stawka minimalna na podstawie § 14 ust. 1 pkt 1 lit. a w zw. z § 2 ust.1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz. U. poz. 1800, ze zm.). W tym zakresie Sąd orzekający kierował się również zaleceniem Naczelnego Sądu Administracyjnego, który wskazał, że nie jest dopuszczalne pobranie w sprawie wpisu stosunkowego (co miało miejsce w niniejszej sprawie), a zasądzenie kosztów wynagrodzenia adwokata wg stawki stałej, a nie stosunkowej. Jak trafnie wskazał NSA skoro skarżący, reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika, nie kwestionował pobrania wpisu stosunkowego, to zaakceptował tym samym przyjęcie przez Sąd pierwszej instancji, że sprawa dotyczy należności pieniężnej, a nie aktu lub czynności organu (co uzasadniałoby pobranie wpisu stałego).

Strona 13/13
Inne orzeczenia o symbolu:
6032 Inne z zakresu prawa o ruchu drogowym
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu
Inne orzeczenia ze skargą na:
Starosta