Sprawa ze skargi na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w przedmiocie potwierdzenia represji
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Ewa Makosz - Frymus Sędziowie WSA Maciej Dybowski (spr.) WSA Ewa Kręcichwost - Durchowska Protokolant sekr. sąd. Agata Tyll po rozpoznaniu w Wydziale IV na rozprawie w dniu 23 maja 2007 r. sprawy ze skargi S.S. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] nr [...] w przedmiocie potwierdzenia represji 1. oddala skargę 2. zasądza od Skarbu Państwa (Prezesa Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu) na rzecz adw. A.C. tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu kwotę [...] zł ([...]) podwyższoną o kwotę [...]zł ([...]) stawki podatku od towaru i usług przewidzianą dla tego rodzaju czynności- łącznie kwotę [...]zł ([...]) /-/ E. Kręcichwost- Durchowska /-/ E. Makosz- Frymus /-/ M. Dybowski

Uzasadnienie strona 1/7

IV SA/Po 619/06

U Z A S A D N I E N I E

S.S. pismem z dnia [...] września 2005 r. zwrócił się do Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych (dalej Kierownik Urzędu) o przyznanie statusu represjonowanego. Wniosek swój Zainteresowany motywował szczególności tym, że dnia [...] grudnia 1981 r.- w stanie wojennym- został zwolniony dyscyplinarnie z pracy w "H. K." za działalność związkową, samorządową, religijną i przekonania polityczne (k. 17v-18 akt administracyjnych). Do wniosku załączył odpisy szeregu dokumentów (k. 3-16 akt administracyjnych).

Decyzją z dnia [...] października 2005 r. nr [...] Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych na podstawie art. 117 ust. 4 w zw. z art. 7 pkt 4 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U 162/98/1118 ze zm.- dalej uFUS) i art. 22 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (j.t. Dz.U. 42/02/371 ze zm.- dalej ustawa o kombatantach), i art. 104 § 1 i art. 107 § 4 kpa potwierdził, że S. S. w okresie od [...] grudnia 1981 do [...] marca 1982 r. pozostawał bez pracy na skutek represji politycznych. Kierownik Urzędu na podstawie art. 107 § 4 kpa odstąpił od uzasadnienia (k. 26 akt administracyjnych).

We wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy S.S. wskazał, że ubiega się o przyznanie dodatku do emerytury lub odszkodowania. Zwolnienie z pracy na podstawie art. 14 § 2 dekretu o stanie wojennym [w zw.] z art. 52 KP stanowczo zaniżyło Jego zarobki, co miało ujemny wpływ na wysokość Jego renty, a obecnie emerytury. Wniósł o przyznanie prawa do skorzystania z danych GUS o wynagrodzeniu w transporcie uspołecznionym od chwili zwolnienia do pójścia na rentę (od [...] grudnia 1981 do [...] września 1995 r). Wniósł o "wystosowanie pisma do ZUS w oparciu o kpa" nakazującego naliczenie emerytury z obecnej kwoty bazowej, "co załatwi sprawę". Wniósł o pomoc Kierownika Urzędu, bo "nie wie, o co może się ubiegać, a o co nie" (k. 28 akt administracyjnych).

Pismem z dnia [...] listopada 2005 r. Naczelnik Wydziału VII Departamentu Orzecznictwa Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych (dalej Urząd) wezwał Wnioskodawcę do sprecyzowania, jakiego działania oczekuje ze strony Urzędu. Naczelnik Wydziału VII pouczył Zainteresowanego, że Urząd nie ma kompetencji w zakresie wnioskowanych przezeń działań ze strony wskazanych w piśmie instytucji (k. 29 akt administracyjnych).

Pismem z dnia [...] listopada 2005 r. S.S. wyjaśnił, że oczekuje działania celem przyznania dodatku do emerytury, przyznania statusu osoby represjonowanej, odszkodowania za trzy miesiące pozostawania bez pracy od [...].12.1981 do [...].IV. 1982 r., naliczenia emerytury ze średniej z 2005 r., orzeczenia utraty zdrowia na skutek doznań psychicznych i fizycznych (uraz głowy) wynikających z represji, uprawnień przysługujących kombatantom i osobom represjonowanym (k. 31 akt administracyjnych).

Strona 1/7