Sprawa ze skargi na decyzję Kierownika Urzędu ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych w przedmiocie odmowy przyznania uprawnień równorzędnych z działalnością kombatancką
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Ewa Kręcichwost-Durchowska Sędziowie sędzia NSA Paweł Miładowski sędzia WSA Maciej Dybowski (spr) Protokolant: sekretarz sądowy Marcin Kubiak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 31 stycznia 2006 r. sprawy ze skargi E. D. na decyzję Kierownika Urzędu ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania uprawnień równorzędnych z działalnością kombatancką oddala skargę /-/ E. Kręcichwost-Durchowska /-/ P. Miładowski /-/ M. Dybowski KP

Uzasadnienie strona 1/7

Sygn. IV SA/Po 561/04 U Z A S A D N I E N I E

E. D. pismem z dnia [...] r. zwrócił się do Naczelnej Prokuratury Wojskowej (dalej NPW) o uznanie Wnioskodawcy za represjonowanego politycznie i wydanie stosownego zaświadczenia na podstawie wskazanych piśmie dowodów (k.22-23 akt administracyjnych).

W toku postępowania przed NPW, pismem z dnia [...] r. E. D. zwrócił się do Naczelnej Prokuratury Wojskowej z wnioskiem o "wydanie postanowienia respektowania i uregulowania tej kwestii w całym resorcie w celu odszkodowania na drodze prawnej" (k. 14 akt administracyjnych).

Pismem z dnia [...] r. Prokurator NPW przesłał według właściwości Kierownikowi Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych (dalej- Kierownik Urzędu) pisma E. D. z dnia [...] i [...] r., wnoszącego o uznanie za represjonowanego politycznie i wydanie stosownego zaświadczenia. Prokurator NPW wskazał, że "zasadną wydaje się ewentualność rozpatrzenia tego wniosku w trybie określonym art. 22 ust. 1 i 2 w zw. z art. 4 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (Dz.U. 97,142,950 ze zm."- dalej ustawa o kombatantach).

Pismem z dnia [...] r. Naczelnik Wydziału Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych poinformował Zainteresowanego, że zgodnie z art. 22 ust. 3 ustawy o kombatantach, 31 grudnia 1998 r. upłynął termin składania wniosków o przyznanie uprawnień kombatanckich przez osoby zamieszkałe na stałe w Polsce. Do tego typu spraw należałoby zaliczyć "Pański wniosek, gdyby takowy został złożony w urzędzie". Sprawy tego typu są traktowane z powodów oczywistych jako wnioski po terminie i jedyną decyzją, jaką Urząd może podjąć w oparciu o kpa (bez nowelizacji ustawy o kombatantach), jest umorzenie postępowania.

W piśmie z dnia [...] r. Zainteresowany ocenił przesłanie dokumentów do Urzędu nie jako przesłanie "wg właściwości", lecz jako chęć uniknięcia wydania postanowienia o zbrodni popełnionej przez MON w latach 1949-59; zwrócił się o wskazanie, czy na podstawie przesłanych przez NPW pism otrzymałby uprawnienie do świadczeń represjonowanego, gdyby złożono je do 31 grudnia 1998 r. (k. 25 akt administracyjnych).

Pismem z dnia [...] r. Urząd poinformował Zainteresowanego, że przepisy ustawy o kombatantach i ustawy z dnia 31 maja 1996 r. o świadczeniu pieniężnym przysługującym osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich (Dz.U. 87/96/395 ze zm.- dalej ustawa z 1996 r.), nie przewidują przyznania określonych w nich uprawnień osobom skierowanym do pracy przymusowej w ramach tzw. batalionów budowlanych; wskazał, że Urząd nie jest organem odpowiedzialnym za przygotowanie ewentualnego projektu ustawy obejmującej osoby wykorzystywane do pracy przymusowej w ramach służby wojskowej, a nie objęte przepisami ustawy z dnia 2 września 1994 r. o świadczeniach pieniężnych i uprawnieniach przysługujących żołnierzom zastępczej służby wojskowej w kopalniach węgla, kamieniołomach i zakładach wydobywania rud uranu (Dz.U. z dnia 20 października 1994 r.- k. 26 akt administracyjnych).

Strona 1/7