Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Maciej Busz Sędzia WSA Tomasz Grossmann (spr.) Asesor sądowy WSA Sebastian Michalski po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 24 marca 2022 r. sprawy ze skargi D. S. na czynność Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w P. w przedmiocie objęcia obowiązkiem kwarantanny 1. stwierdza bezskuteczność zaskarżonej czynności; 2. zasądza od Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w P. na rzecz skarżącej D. S. kwotę [...]zł (słownie: [...] złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Pismem z [...] grudnia 2021 r. D. S., reprezentowana przez r.pr. K. B., wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu skargę na czynność P. P. I. S. w P. (dalej w skrócie "PPIS") objęcia skarżącej kwarantanną, o której skarżąca -będąca nauczycielką w Szkole Podstawowej nr [...] w M. G. - dowiedziała się telefonicznie w dniu [...] grudnia 2021 r. W związku z powyższym skarżąca wniosła o:
i) stwierdzenie bezskuteczności zaskarżonej czynności objęcia kwarantanną;
ii) zasądzenie od organu na rzecz skarżącej zwrotu kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa prawnego, według norm przepisanych
- a to z powołaniem się na zarzuty naruszenia:
1) art. 33 ust. 1 w zw. z art. 5 ust. 1 oraz art. 34 ust. 2 ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi (zwanej dalej "ustawą zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń", w skrócie "u.z.z.z.") - które wymagają dla objęcia danej osoby kwarantanną wydania decyzji administracyjnej - przez brak wydania decyzji administracyjnej w przedmiocie nałożenia kwarantanny, wskutek zastosowania sprzecznego z treścią tych przepisów § 5 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 6 maja 2021 r. w sprawie ustanowienia określonych ograniczeń, nakazów i zakazów w związku z wystąpieniem stanu epidemii (dalej w skrócie "rozporządzenie RM z 6.5.2021 r."), wyłączającego formę decyzji administracyjnej bez stosownej podstawy ustawowej, co stanowi jednocześnie nielegalne pozbawienie skarżącej wolności osobistej, wbrew art. 41 ust. 1 i 2 Konstytucji RP oraz wolności poruszania się po terytorium RP, wbrew art. 52 ust. 1 Konstytucji RP;
2) art. 32 u.z.z.z. - przez brak zweryfikowania uzyskanych informacji i danych o podejrzeniu zakażenia oraz o domniemywanym "kontakcie" skarżącej z osobą podejrzaną o zakażenie, tzn. o jego rzekomej styczności ze źródłem biologicznego czynnika chorobotwórczego i wykonania własnej, merytorycznej oceny zaistniałej sytuacji w ramach obowiązkowego w takim wypadku dochodzenia epidemiologicznego, czego wymaga ten przepis;
3) art. 34 ust. 2 u.z.z.z. - przez zastosowanie najbardziej dla skarżącej dolegliwego środka, tj. kwarantanny, w sposób arbitralny i automatyczny, bo bez wymaganego rozważenia nadzoru epidemiologicznego, co sprawia, że zaskarżone rozstrzygnięcie nie mieści się w ramach dopuszczalnego "uznania administracyjnego", przeradzając się w dowolne wykonywanie władzy publicznej, poza granicami wyznaczonymi prawem, i co jest stałą, naganną praktyką tut. organu.
W uzasadnieniu skargi jej autor rozwinął i umotywował podniesione zarzuty, w konkluzji podkreślając, że kwarantanna, zgodnie z ustawą, powinna była zostać na skarżącą nałożona w formie decyzji - której do dnia sporządzenia skargi w stosunku do skarżącej nie wydano - a skoro tego nie uczyniono, lecz nałożono kwarantannę w drodze czynności materialno-technicznej, to doszło do naruszenia prawa.
W odpowiedzi na skargę, PPIS wniósł o jej oddalenie oraz o zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych. W uzasadnieniu organ wyjaśnił, że w dniu [...] grudnia 2021 r. na podstawie art. 34 ust. 2 u.z.z.z. skarżąca została objęta obowiązkiem kwarantanny w okresie od [...] do [...] grudnia 2021 r. (do godz. [...]), z powodu narażenia na chorobę wywołaną wirusem SARS-CoV-2 w wyniku kontaktu z osobą zakażoną tym wirusem na terenie Szkoły Podstawowej nr [...] w M. G. (zwanej dalej "Szkołą"). Informacja o objęciu kwarantanną została przekazana skarżącej telefonicznie w dniu [...] grudnia 2021 r. przez pracownika Wojewódzkiej Stacji Sanitarno-Epidemiologicznej w P.. Czynność obejmowania skarżącej kwarantanną została poprzedzona dochodzeniem epidemiologicznym, na które składało się: (1) ustalenie przez dyrektora Szkoły wykazu osób z bezpośredniego kontaktu (tj. uczniów oraz nauczycieli) z osobą zakażoną wirusem SARS-CoV-2 i przekazanie ww. informacji organom Państwowej Inspekcji Sanitarnej ("PIS") za pośrednictwem systemu teleinformatycznego SEPIS (akronim od "System Informacji Państwowej Inspekcji Sanitarnej"), (2) weryfikacja przez pracowników PIS danych dotyczących narażenia na zakażenie wirusem SARS-CoV-2 osób z kontaktu z osobą zakażoną tym wirusem, (3) objęcie obowiązkiem kwarantanny osób narażonych na zakażenie wirusem SARS-CoV-2, niespełniających kryteriów, o których mowa w § 8 rozporządzenia RM z 6.5.2021 r. w sprawie ustanowienia określonych ograniczeń, nakazów i zakazów w związku z wystąpieniem stanu epidemii. W toku dochodzenia epidemiologicznego ustalono, że skarżąca - jako nauczyciel zatrudniony w Szkole - była narażona na zakażenie wirusem SARS-CoV-2 w wyniku kontaktu z zakażonym uczniem, tj. małoletnim J. D. (data ostatniego narażenia: [...] grudnia 2021 r.), co zostało potwierdzone przez dyrektora Szkoły w "Zgłoszeniu kwarantanny dla instytucji" przekazanym za pośrednictwem systemu teleinformatycznego SEPIS (ID zgłoszenia: [...]). Organ podkreślił, że biorąc pod uwagę specyfikę środowiska nauczania i wychowania (tj. liczebność klasy, kubatura pomieszczeń lekcyjnych, przestrzeganie przez uczniów zasad higieny rąk / kichania / kaszlu oraz wietrzenia sal i tzw. części wspólnych), częstość interakcji uczniów z uczniami oraz uczniów z nauczycielami, jak również sposób szerzenia się zakażeń wywołanych wirusem SARS-CoV-2 (wirus ten szerzy się różnymi drogami, najczęściej drogą oddechową - dominuje droga kropelkowa, jednak w przypadku tzw. wariantów alertowych wirusa SARS-CoV-2, takich jak np. warianty Delta czy Omikron, duże znaczenie w transmisji zakażenia ma również przenoszenie drogą powietrzną, będącą formą przenoszenia pośredniego, w którym czynnik zakaźny, w tym przypadku wirus SARS-CoV-2, jest zawieszony w powietrzu w postaci drobnego pyłu lub kropelek płynu, które mogą długo przebywać w powietrzu), kwarantanną obejmowane są wszystkie osoby z kontaktu z osobą zakażoną, bardzo często cała grupa uczniów (klasa), jeżeli zakażenie koronawirusem rozpoznano u jednego z uczniów lub nauczyciela prowadzącego zajęcia dydaktyczne. Tym samym - zdaniem organu - trudno jest zgodzić się ze stwierdzeniem skarżącej, że organy PIS nie zweryfikowały uzyskanych od dyrektora Szkoły informacji i danych o podejrzeniu zakażenia oraz o domniemywanym "kontakcie" z osobą podejrzaną o zakażenie oraz że nie przeprowadziły dostatecznej oceny ryzyka narażenia w toku dochodzenia epidemiologicznego. PPIS zaznaczył, że w przypadku skarżącej nie zachodziły jakiekolwiek przesłanki do odstąpienia od obowiązku odbycia kwarantanny zgodnie z § 8 rozporządzenia RM z 6.5.2021 r., w brzmieniu nadanym rozporządzeniem z dnia 29 listopada 2021 r. (Dz. U. poz. 2177), które weszło w życie 30 listopada 2021 r. (osoba niezaszczepiona przeciwko COVID-19, brak statusu ozdrowieńca, tj. zakończenia hospitalizacji, odbywania izolacji lub izolacji w warunkach domowych, z powodu stwierdzenia zakażenia wirusem SARS-CoV-2), a zatem kwarantanna została zastosowana prawidłowo.