Sprawa ze skargi na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w przedmiocie przyznania uprawnień kombatanckich.
Tezy

Skoro normodawca konstytucyjny wskazuje, że Rzeczypospolita Polska jest demokratycznym państwem prawnym ( art. 2 Konstytucji RP z 2 kwietnia 1997r.- Dz.U. 78/97/483, sprost. 28/01/319, zm.200/05/1471), w którym obowiązuje zasada równości ( art. 32 ust. 1 Konstytucji), to wymóg wykładni ustawy w zgodzie z Konstytucją nakazuje, by umieszczenie w wydanym na podstawie art. 8 ust. 1 pkt 2 ustawy z 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (j.t. Dz.U. 142/97/950 ze zm.- w brzmieniu nadanym art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 9 kwietnia 1999 r. o zmianie ustawy o Instytucie Pamięci Narodowej- Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, ustawy o kombatantach...- Dz.U. 38/99/360; aktualnie j.t. Dz.U. 42/02/371 ze zm.)- rozporządzeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 września 2001 r. w sprawie określenia miejsc odosobnienia, w których były osadzone osoby narodowości polskiej lub obywatele polscy innych narodowości (Dz.U. 106/01/1154, zm. 214/05/1801, 227/06/1660) danego obozu przesiedleńczego ma jedynie taki walor, że w konkretnej sprawie strona nie musi prowadzić dowodów, że osoby tam osadzone pozostawały w dyspozycji hitlerowskich władz bezpieczeństwa a pobyt w tych miejscach odosobnienia miał charakter eksterminacyjny dla dzieci do lat 14 w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 1 lit. c ustawy. Ani ustawa o kombatantach, ani kodeks postępowania administracyjnego, nie wprowadziły zakazu dowodzenia w postępowaniu przed organem administracji publicznej w trybie art. 75 kpa, że pobyt w obozie innym, niż wymienione w § 5 lub 6 rozporządzenia, był represją w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 1 lit. b bądź c ustawy o kombatantach.

Przeciwna wykładnia prowadziłaby do naruszenia prawa do sądu ( art. 45 ust. 1 Konstytucji RP) na skutek nierzetelności proceduralnej , skoro w postępowaniu przed sądem administracyjnym niemożliwe jest prowadzenie innych dowodów, niźli uzupełniające z dokumentów i to w warunkach określonych w art. 103 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz.U. 153/02/1270 ze zm.).

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Maciej Dybowski ( spr ) Sędziowie NSA Grażyna Radzicka WSA Bożena Popowska Protokolant st.sekr.sąd. Krystyna Pietrowska po rozpoznaniu w Wydziale IV na rozprawie w dniu 28 października 2009 r. sprawy ze skargi J. S. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia (...) r. nr (...) w przedmiocie przyznania uprawnień kombatanckich. 1. uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia (...) r. nr (...) 2. zasądza od Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych na rzecz J. S. kwotę (...) (...) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania /-/B.Popowska /-/M.Dybowski /-/G.Radzicka

Uzasadnienie strona 1/12

Sygn. IV SA/Po 492/09

U Z A S A D N I E N I E

Ostateczną decyzją z dnia [...] października 2003 r. nr [...] Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych (dalej Kierownik Urzędu) na podstawie art. 1 ust. 1 i art. 4 ust. 1 i 2 ustawie ustawy z dnia 31 maja 1996 r. o świadczeniu pieniężnym przysługującym osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich (Dz.U. 87/96/395 ze zm.- dalej ustawa z 1996 r.) przyznał J. S. uprawnienie do świadczenia pieniężnego w maksymalnym wymiarze określonym w art. 3 ust. 1 ustawy z 1996 r. z tytułu deportacji do pracy przymusowej przez III Rzeszę (k. 16 akt administracyjnych).

Wnioskiem z dnia [...] sierpnia 2004 r. (prezentata Urzędu - k. 19 akt administracyjnych) J. S. wniósł do Kierownika Urzędu o przyznanie uprawnień kombatanckich, wskazując w szczególności, że w 1940 r. został przez Niemców deportowany wraz z Matką z [...] do [...]w Prusach Wschodnich; w 1943 r. Niemcy SS osadzili Wnioskodawcę z Matką w obozie [...] - do 1945 r. (k. 18-19 akt administracyjnych).

Decyzją z dnia [...] lutego 2005 r. nr [...] (dalej decyzja z dnia [...] lutego 2005 r.) Kierownik Urzędu utrzymał w mocy decyzję własną z dnia [...] grudnia 2004 r. nr [...] o odmowie przyznania uprawnień kombatanckich. W szczególności Kierownik Urzędu podniósł, że obóz w [...] nie został wymieniony w § 6 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 września 2001 r. w sprawie określenia miejsc odosobnienia, w których były osadzone osoby narodowości polskiej lub obywatele polscy innych narodowości (Dz.U. 106/01/1154 - dalej rozporządzenie), który wymienia inne miejsca odosobnienia określone w art. 4 ust. 1 pkt 1 lit c. ustawy z 21 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (j.t. Dz.U. 42/02/371 ze zm. - dalej ustawa o kombatantach), w których pobyt dzieci do lat 14 miał charakter eksterminacyjny, a osoby tam osadzone pozostawały w dyspozycji hitlerowskich władz bezpieczeństwa. Na podstawie dostępnych organowi materiałów źródłowych - "Das nationalsocialistische Lagersystem" CCP Arolsen 1951, ustalono, że brak jest w owym wykazie obozu w Palmnickien. Organ wydający decyzję nie jest uprawniony do czynienia samodzielnych ustaleń, czy ów obóz spełnia charakter obozów wymienionych w art. 4. Uregulowanie delegacyjne wyklucza możliwość ustalania objętych nim okoliczności w drodze stosowania środków dowodowych przewidzianych w kpa. Organ jest związany brzmieniem przepisów rozporządzenia co do charakteru obozów opisanych w art. 4 ustawy o kombatantach.

Prawomocnym wyrokiem z dnia 12 października 2006 r.- IV SA/Po 402/05 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu (dalej WSA) oddalił skargę J. S. na decyzję z dnia [...] lutego 2005 r. nr [...] o odmowie przyznania J. S. uprawnień kombatanckich z tytułu osadzenia w obozie [...]. Wyrok ów uprawomocnił się dnia 14 listopada 2006 r. - bez sporządzenia uzasadnienia (k. 33-33v akt IV SA/Po 402/05; k. 27, 32-34, 46 akt administracyjnych).

Strona 1/12