Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Maciej Dybowski (spr.) Sędziowie WSA Anna Jarosz WSA Tomasz Grossmann Protokolant st. sekr. sąd. Monika Zaporowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 listopada 2011 r. sprawy ze skargi A. Sz. na postanowienie Wojewody W. z dnia [...] marca [...] r. nr [...] w przedmiocie grzywny w celu przymuszenia do rozbiórki obiektu oddala skargę
Postanowieniem z dnia [...] stycznia 2011 r. nr [...] (dalej postanowienie z [...] stycznia 2011 r.) Prezydent Miasta P. (dalej Prezydent albo organ I instancji), na podstawie art. 119 i 121 § 2 ustawy z dnia 17 czerwca 1966r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (t.j. Dz.U. 2005 r., nr 229, poz. 1954 ze zm., dalej upea) nałożył na A. Sz. (dalej Zobowiązany albo Skarżący) grzywnę w celu przymuszenia w kwocie [...] zł, wzywając do jej wpłacenia w zakreślonym 30-dniowym terminie na rachunek bankowy Urzędu Miasta P., jednocześnie wzywając Zobowiązanego do wykonania obowiązku określonego w tytule wykonawczym nr [...] w terminie 30 dni od daty doręczenia niniejszego postanowienia. Za wydanie przedmiotowego postanowienia Prezydent, na podstawie art. 64a § 1 pkt 1 upea, nałożył na Zobowiązanego opłatę w wysokości [...] zł.
W uzasadnieniu organ I instancji wskazał, że Zobowiązany dnia 28 listopada 2008 r. zgłosił zamiar wykonania robót budowlanych polegających na ustawieniu na działce trzech pawilonów nietrwale połączonych z gruntem na okres 120 dni. Termin rozbiórki minął dnia [...] kwietnia 2009 r., o czym Zobowiązany został poinformowany pismem z dnia [...] grudnia 2008 r. nr [...]. Po upływie 120 dni od dnia rozpoczęcia budowy określonego w zgłoszeniu nie ma prawnej możliwości dalszego legalnego istnienia tymczasowych obiektów budowlanych, a obowiązek ich rozbiórki wynika bezpośrednio z przepisów prawa (k. 3, 15 akt Prezydenta).
W zażaleniu z dnia [...] lutego 2011 r. Zobowiązany zauważył, że wskazując dnia [...] listopada 2008 r. na zamiar wykonania czynności budowlanych na należącej doń działce równolegle złożył wniosek o ustalenie warunków zabudowy, który po prawie dwu latach rozpatrzono negatywnie. Na początku listopada 2010 r. Zobowiązany złożył ponowny wniosek o ustalenie warunków zabudowy, który jest w trakcie rozpatrywania. Jednocześnie złożył On również pisemne oświadczenie, że po uzyskaniu satysfakcjonujących warunków zabudowy, tymczasowy budynek zostanie rozebrany, a na jego miejscu powstanie nowy. Dnia [...] października 2009 r. Zobowiązany złożył wniosek do Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego o możliwość wstrzymania rozbiórki budynku do czasu uzyskania decyzji o warunkach zabudowy. Zobowiązany stwierdził, że nie stać Go na rozbiórkę tymczasowego obiektu o charakterze usługowym, a następnie wzniesienie nowego, gdyż budynek usługowy, czy biurowy winien przynosić zyski dla Jego rodziny (k. 8 akt Wojewody).
Postanowieniem z dnia [...] marca 2011 r. nr [...] (dalej postanowienie z 18 marca 2011 r.) Wojewoda Wielkopolski (dalej Wojewoda albo organ II instancji) utrzymał w mocy postanowienie z [...] stycznia 2011 r.
W uzasadnieniu Wojewoda podzielając zasadność nałożenia na zobowiązanego grzywny w celu przymuszenia stwierdził, że zamiar wykonania robót budowlanych zgłoszony dnia [...] października 2008 r. skutkował legalnym użytkowaniem trzech pawilonów nietrwale związanych z gruntem na okres 120 dni, tj. do dnia [...] kwietnia 2009 r. O terminie rozbiórki poinformowano Zobowiązanego pismem z [...] grudnia 2008 r. nr [...]. Organ I instancji prawidłowo doręczył Zobowiązanemu dnia [...] października 2010 r. upomnienie, a następnie dnia [...] stycznia 2011 r. wystawił tytuł wykonawczy nr [...], zobowiązujący do rozbiórki obiektu budowlanego. Z uwagi na niewykonanie tego obowiązku zasadne było wszczęcie przez Prezydenta postępowania egzekucyjnego i wydanie postanowienia o nałożeniu grzywny w celu przymuszenia (k. 10-11 akt Wojewody).