Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Paweł Miładowski Sędziowie WSA Bożena Popowska WSA Izabela Kucznerowicz (spr.) Protokolant st. sekr. sąd. Małgorzata Błoszyk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 03 grudnia 2009 r. sprawy ze skargi A.W. na bezczynność Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. w przedmiocie wymierzenia organowi grzywny za niewykonanie wyroku sądu w sprawie II SA/Po 349/07, 1. wymierza Samorządowemu Kolegium Odwoławczemu w P. grzywnę w wysokości 3000 (trzy tysiące) złotych, 2. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. na rzecz skarżącego A.W. kwotę 200 (dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania /-/I. Kucznerowicz /-/P. Miładowski /-/B. Popowska
Wojewódzki Sądu Administracyjnego w Poznaniu wyrokiem z dnia 5 grudnia 2007r. sygn akt II SA/Po 349/07 uchylił decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Poznaniu z dnia [...] maja 2007r. nr [...], w której Kolegium utrzymało w mocy wcześniejszą własną decyzję z dnia [...] lutego 2007r. o odmowie wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji Burmistrza Miasta i Gminy [...] nr [....] z dnia [...] września 2002r. o ustaleniu warunków zabudowy i zagospodarowania terenu dla budowy kurnika o powierzchni 1800m2 p.uż. i obsadzie 80 DJP na działce nr [...] w miejscowości K. W uzasadnieniu wyroku Sąd stwierdził, że w rozpoznawanej sprawie decyzja wydana w wyniku ponownego rozpatrzenia sprawy podpisana została przez te same osoby, które rozpoznawały sprawę po raz pierwszy. Skoro więc z mocy ustawy od udziału w postępowaniu z wniosku o ponowne rozpoznanie sprawy wyłączony jest pracownik organu administracji, który brał udział w wydaniu decyzji, w związku z którą złożono tego rodzaju wniosek, zatem zaskarżona decyzja dotknięta była wadą w postaci naruszenia art. 24 § 1 pkt 5 w zw. z art. 127 § 3 zd. 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000r. Nr 98, poz. 1071 ze zm. - dalej kpa), stanowiącą podstawę wznowienia postępowania i uzasadniającą uchylenie zaskarżonej decyzji. Ponadto w odniesieniu do motywów uzasadnienia zaskarżonej decyzji Sąd wyjaśnił, że postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji jest samodzielnym postępowaniem administracyjnym, którego istotą jest ustalenie, czy dana decyzja dotknięta jest jedną z wad wymienionych w art. 156 § 1 kpa. W toku tego postępowania organ stwierdza nieważność decyzji lub wydanie jej z naruszeniem prawa w takim zakresie, w jakim ustali występowanie wady określonej w art. 156 § 1 kpa (bez względu na granice żądania zgłoszonego przez stronę żądającą wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji) lub odmawia wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji (gdy żądanie zostało wniesione przez podmiot nie będący stroną w sprawie albo gdy wniosła je strona nie mająca zdolności do czynności prawnych, a w przekonaniu organu nie ma podstaw do wszczęcia postępowania z urzędu). Nadzwyczajny tryb postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności charakteryzuje się tym, iż nie ma ono na celu merytorycznego rozpoznania sprawy, lecz przeprowadzenie weryfikacji wydanej już w sprawie decyzji ostatecznej, dlatego wadliwe były wyjaśnienia organu, iż ponowne rozstrzygnie sprawy zgodności zamierzenia z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego w toku postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności wypełniałoby przesłanki art. 156 § 1 pkt 3 kpa.