Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bożena Popowska Sędziowie NSA Ewa Makosz-Frymus (spr.) WSA Maciej Dybowski Protokolant sekr. sąd. Małgorzata Błoszyk po rozpoznaniu w Wydziale IV na rozprawie w dniu 05 marca 2009 r. . sprawy ze skargi P. G. na decyzję Szefa Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego w P. z dnia (...). nr (...) w przedmiocie odroczenia odbycia zasadniczej służby wojskowej 1. stwierdza nieważność zaskarżonej decyzji w części, w której organ orzekł o karcie powołania z dnia (...), 2. uchyla zaskarżoną decyzję w części dotyczącej odroczenia zasadniczej służby wojskowej oraz poprzedzającą ją decyzję Wojskowej Komendy Uzupełnień w K. z dnia (...) nr (...), 3. określa, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu. /-/M.Dybowski /-/B.Popowska /-/E.Makosz-Frymus
P. G. w dniu (...) odmówił przyjęcia karty powołania do odbycia zasadniczej służby wojskowej wystawionej przez Wojskową Komendę Uzupełnień w K. w dniu (...).
W dniu (...) do Wojskowej Komendy Uzupełnień w K. wpłynął wniosek P. G. o udzielenie odroczenia zasadniczej służby wojskowej na okres 12 miesięcy gdyż z uwagi na brak środków do życia i kontynuowania studiów zmuszony został przerwać naukę i podjąć działalność gospodarczą dla zapewnienia bytu sobie i rodzicom.
Składając ten wniosek P. G. powołała się na treść art. 39 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej oraz na przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 31 maja 2006 r. w sprawie udzielania odroczeń zasadniczej służby wojskowej (Dz. U. z 2006 r., nr 118 poz. 800).
Do wniosku P. G. dołączył szereg dokumentów mających potwierdzić, że na uruchomienie działalności gospodarczej zostały zaciągnięte kredyty, a ponadto, że opiekuje się chorymi rodzicami, a w szczególności ojcem.
Komendant Wojskowej Komendy Uzupełnień w K. decyzją z dnia (...) nr (...), na podstawie art. 42 ust. 2 w związku z art. 39 ust. 3 i 5 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2004 roku, nr 241 poz. 2416 ze zm.), odmówił P. G. udzielenia odroczenia ze względu na ważne sprawy osobiste. Z uzasadnienia tej decyzji wynika, że wniosek P. G. o odroczenia zasadniczej służby wojskowej został potraktowany jako odwołanie od karty powołania.
W ocenie organu fakt prowadzenia działalności gospodarczej nie może stanowić przesłanki niepowoływania do odbycia zasadniczej służby wojskowej, a ponadto argumentacja dotycząca potrzeby prowadzenia działalności gospodarczej nie jest wystarczająca do udzielenia odroczenia na ważne sprawy osobiste i nie może stanowić przeszkody do odbycia zasadniczej służby wojskowej.
P. G. pismem z dnia (...) wniósł do Szefa Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego w P. odwołanie od decyzji Komendanta
1
Sygn. akt IV SA/Po 404/08
Wojskowej Komendy Uzupełnień w K. nr (...) z dnia (...) odmawiającej udzielenia odwołującemu się odroczenia zasadniczej służby wojskowej ze względu na ważne sprawy osobiste.
W odwołaniu P. G. przytoczył wszystkie okoliczności i argumenty zawarte we wniosku z dnia (...) o odroczenia zasadniczej służby wojskowej oraz ponownie załączył szereg dokumentów na poparcie swojego wniosku.
Szef Wojewódzkiego Sztabu Wojskowego w P. decyzją z dnia (...) nr (...), na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r., nr 98 poz. 1071 ze zm.) w związku z art. 42 ust. 3 ustawy z dnia 11 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej, po rozpatrzeniu odwołania P.G. od decyzji Wojskowego Komendanta Uzupełnień w K.w sprawie powołania do odbycia zasadniczej służby wojskowej w jednostce wojskowej nr (...) w Z. z terminem stawiennictwa (...) i nie udzielenia odroczenia zasadniczej służby wojskowej, utrzymał zaskarżoną decyzję w mocy.