Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Józef Maleszewski (spr.) Sędziowie WSA Tomasz Grossmann WSA Marek Sachajko po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 23 października 2020 r. sprawy ze skargi Wojewody Wielkopolskiego na uchwałę Rady Miejskiej Trzcianki z dnia 26 września 2019 r. nr XIV/132/19 w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego gminy Trzcianka w rejonie części wsi Łomnica-Łomnica Pierwsza 1. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w części obejmującej grunty rolne klasy IIIb położone na terenie Z1 (części działek o numerach 166/16, 166/15, 166/14, 166/13, 166/12, 166/11 i działka nr 166/10) oraz na terenie MN1 (działka nr 166/9); 2. zasądza od Gminy Trzcianka na rzecz skarżącego Wojewody Wielkopolskiego kwotę 480 zł (czterysta osiemdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Pismem z dnia 10 lutego 2020 r. Wojewoda Wielkopolski na podstawie art. 93 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r. poz. 506 ze zm., dalej: u.s.g.) wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu skargę na uchwałę nr XIV/132/19 Rady Miejskiej Trzcianki z dnia 26 września 2019 r. w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego gminy Trzcianka w rejonie części wsi Łomnica - Łomnica Pierwsza.
Skarżący wniósł o:
1) stwierdzenie nieważności zaskarżonej uchwały w zakresie obejmującym grunty rolne klasy III b położone na terenie Z1 (cz. dz. 166/16, 166/15, 166/14, 166/13, 166/12, 166/11 i dz. 166/10) oraz na terenie MN1 (dz. 166/9) - ze względu na istotne naruszenie prawa,
2) zasądzenie od strony przeciwnej na rzecz Skarżącego kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych.
W uzasadnieniu Wojewoda wskazał, że Uchwała została podjęta z istotnym naruszeniem zasad sporządzania planu zagospodarowania przestrzennego, które dają podstawę do stwierdzenia jej nieważności w zakresie obejmującym grunty rolne klasy III b położone na terenie Z1 (cz. dz. 166/16, 166/15, 166/14, 166/13, 166/12, 166/11 i dz. 166/10) oraz na terenie MN1 (dz. 166/9).
W myśl przepisów art. 7 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1161, dalej: u.o.g.r.l.) przeznaczenia gruntów rolnych i leśnych na cele nierolnicze i nieleśne, dokonuje się w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, sporządzonym w trybie określonym w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. W związku z powyższym, zgodnie z art. 17 pkt 6 lit. c ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2020 r. poz. 293, dalej: u.p.z.p.), burmistrz, sporządzając plan miejscowy, zobowiązany jest do uzyskania zgody na zmianę przeznaczenia gruntów rolnych i leśnych na cele nierolnicze i nieleśne.
Przeznaczając grunty rolne stanowiące użytki rolne klas I-III na cele nierolnicze, należy wystąpić do ministra właściwego do spraw rozwoju wsi o zgodę na przeznaczenie gruntów rolnych na cele nierolnicze.
Jednocześnie w art. 7 ust. 2a u.o.g.r.l. wyłączono z obowiązku uzyskania zgody ministra właściwego do spraw rozwoju wsi przeznaczenia na cele nierolnicze i nieleśne gruntów rolnych stanowiących użytki rolne klas I-III, jeżeli grunty te spełniające łącznie następujące warunki:
1) co najmniej połowa powierzchni każdej zwartej części gruntu zawiera się w obszarze zwartej zabudowy;
2) położone są w odległości nie większej niż 50 m od granicy najbliższej działki budowlanej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2020 r. poz. 65 ze zm.);
3) położone są w odległości nie większej niż 50 m od drogi publicznej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 2068 ze zm.);
4) ich powierzchnia nie przekracza 0,5 ha, bez względu na to, czy stanowią jedną całość, czy stanowią kilka odrębnych części.