Sprawa ze skargi na decyzję SKO w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Ewa Makosz-Frymus WSA Bożena Popowska (spr.) Sędziowie WSA Ewa Kręcichwost-Durchowska Protokolant sekr.sąd. Justyna Frankowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 lipca 2006 r. sprawy ze skargi M.G.Z. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] nr [...] w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Miasta z dnia [...] nr [...]. /-/ E.Kręcichwost-Durchowska /-/ E.Makosz-Frymus /-/ B.Popowska TZ/

Uzasadnienie strona 1/3

Decyzją nr [...] z dnia [...] Kierownik Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie na podstawie art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2003 r., nr 228, poz. 2255 ze zm.) oraz art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r., nr 98, poz. 1071 ze zm. - dalej jako: kpa), po rozpatrzeniu sprawy z wniosku M.G.Z. o ustalenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego, nie przyznał świadczenia pielęgnacyjnego na córkę.

W uzasadnieniu organ I instancji wskazał, iż ustalono, że córka M.G.Z. - K.G. jest osobą legitymującą się orzeczeniem o niepełnosprawności powstałej przed 16 rokiem życia, jednakże nie wymaga stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji, czyli nie jest spełniony warunek z art. 17 ust. 1 ustawy o świadczeniach rodzinnych.

W odwołaniu od ww. decyzji M.G.Z. stwierdziła , iż nie zgadza się z ww. decyzją. Odwołująca się wskazała, iż w związku z poważną wadą słuchu, samodzielność jej córki już wcześniej stała pod dużym znakiem zapytania, a obecnie jest niemożliwa, zaś odwołująca się jest jedynym prawnym opiekunem córki. Odwołująca się podniosła także, iż jej córka ma orzeczoną przez Wojewódzki Zespół ds. Orzekania o Niepełnosprawności niepełnosprawność powstałą przed 16 rokiem życia, czyli przesłan-ki wskazane w art. 17 ust. 1 ustawy o świadczeniach rodzinnych zostały spełnione. M.G.Z. wskazała przy tym, iż przepis cytowany przez organ I instancji w zaskarżonej decyzji (tj. art. 6b ust. 3 pkt 7 i 8 ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej) nie istnieje. Art. 6b.(12) ww. ustawy reguluje natomiast kwestie, które w niniejszej sprawie nie mają znaczenia. Odwołująca się poinformowała przy tym, że stan zdrowia jej córki pogarsza się, w związku z czym potrzebuje ona długotrwałej opieki i pomocy.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze (dalej jako: SKO) decyzją nr [...] z dnia [...] utrzymało w mocy decyzję organu I instancji. W uzasadnieniu decyzji SKO wskazało, iż zgodnie z art. 17 ust. 1 ustawy o świadczeniach rodzinnych, świadczenie pielęgnacyjne z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z koniecznością opieki nad dzieckiem przysługuje matce lub ojcu, opiekunowi faktycznemu dziecka albo opiekunowi prawnemu dziecka, jeżeli nie podejmuje lub rezygnuje z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w celu sprawowania opieki nad dzieckiem legitymującym się orzeczeniem o niepełnosprawności łącznie ze wskazaniami, o których mowa w art. 6 b ust. 3 pkt 7 i 8 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz.U. z 1997 r., nr 123, poz.776 ze zm.), albo o znacznym stopniu niepełnosprawności. Stosownie do art.6 b ust.3 pkt 7 i 8 ww. ustawy w orzeczeniu, poza ustaleniami niepełnosprawności lub stopnia niepełnosprawności, powinny być zawarte wskazania dotyczące w szczególności: konieczności stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji (pkt 7), a także konieczności stałego współudziału na co dzień opiekuna dziecka w procesie jego leczenia, rehabilitacji i edukacji (pkt 8). Zdaniem SKO, skoro - jak wynika z Orzeczenia o Niepełnosprawności Wojewódzkiego Zespołu ds. Orzekania o Niepełnosprawności w Województwie Wielkopolskim z dnia [...] - córka wnioskodawczyni nie wymaga stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji, to nie została spełniona jedna z przesłanek wskazanych w art.17 ust.1 ustawy o świadczeniach rodzinnych, których wypełnienie konieczne jest do otrzymania świadczenia pielęgnacyjnego. SKO stwierdziło, iż rozumie ciężką sytuację skarżącej, jednak organ administracji publicznej nie ma możliwości przyznania ww. świadczenia, gdy chociaż tylko jedna z przesłanek nie jest spełniona.

Strona 1/3