Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Józef Maleszewski Sędziowie WSA Izabela Bąk-Marciniak (spr.) WSA Tomasz Grossmann Protokolant st.sekr.sąd. Justyna Hołyńska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 maja 2015 r. sprawy ze skargi A. S., R. R. na uchwałę Rady Miejskiej O. W. z dnia [...] marca 2009 r. nr [...] w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oddala skargę
W dniu [...] marca 2009r. Rada Miejska O. W.. podjęła uchwałę nr [...] w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta O. W.. terenu w rejonie ul.K..
Pismem z dnia [...] maja 2013r. I. R. wezwał Radę Miejską na podstawie art.101 ust.1 u.s.g. do usunięcia naruszenia prawa, które zostało doręczone organowi w dniu [...]maja 20013r.
W związku z brakiem odpowiedzi na wezwanie skarżąca reprezentowana przez pełnomocnika złożyła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu na uchwałę nr [...] domagając się stwierdzenia jej nieważności i zasądzenia zwrotu kosztów postępowania. Zaskarżonej uchwale zarzuciła naruszenie prawa materialnego art.15 ust.2 pkt 12 w zw. z art.36 ust.4 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, polegające na wprowadzeniu zapisu skutkującego nieważnością uchwały w części, a mianowicie zapisu § 48 ust.2 uchwały w brzmieniu: dla gruntów zbywanych na rzecz gminy Miasto O.. opłata jednorazowa w przypadku zbycia nieruchomości nie będzie pobierana. W ocenie skarżącej zapis ten dotyczy opłaty, o której mowa w art.36 ust.4 u.p.z.p., a więc opłaty ustalonej co do zasady w/w uchwałą na poziomie 30% (opłata adiacencka). Nadto skarżąca zarzuciła naruszenie przepisów postępowania poprzez uchwalenie § 48 ust.2 zaskarżonej uchwały z przekroczeniem delegacji ustawowej z art.15 ust.2 pkt 12 u.p.z.p., zgodnie z którym w planie miejscowym określa się obowiązkowo stawki procentowe, na podstawie których ustala się opłatę, o której mowa w art. 36 ust.4 bez możliwości wyłączenia przedmiotowego lub podmiotowego. Nadto zarzuciła naruszenie art. 94 Konstytucji RP poprzez wydanie uchwały bez podstawy prawnej i poza granicami upoważnień zawartych w ustawie. W uzasadnieniu skarżąca wskazała, iż zaskarżona uchwała ingeruje w jej konkretną, indywidualną sytuację prawną, w tym prawo rozporządzania własnością bez groźby naruszenia konstytucyjnej zasady równości wobec prawa określonej w art.32 ust.1 Konstytucji RP oraz z poszanowaniem prawa własności zgodnie z art.64 ust.1 Konstytucji RP. Wskazała, że właścicielem nieruchomości leżącej w obszarze objętym skarżoną regulacją prawa miejscowego, a zwolnienie z zapłaty opłaty adiacenckiej tych podmiotów, które grunt zbywają na rzecz gminy ingeruje w jej sytuację prawną różnicując podmioty zbywające grunty, obniżając lub zwiększając opłacalność transakcji zawieranych z podmiotami niepublicznymi oraz różnicując wartość tych nieruchomości w sposób nieadekwatny i nadmierny w demokratycznym państwie prawa. Zaskarżona uchwała negatywnie wpływa na sferę prawnomaterialną skarżącej wynikającą z art.140 k.c., a pięcioletni okres, w którym w/w opłata negatywnie oddziałuje na sytuację prawną skarżącej nie upłynął. Wprowadzenie w § 48 ust.2 zaskarżonej uchwały zapisu, że w przypadku zbycia na rzecz gminy nieruchomości opłata jednorazowa nie będzie pobierana w sposób rażący naruszyło prawo oraz doszło do przekroczenia delegacji ustawowej z art.15 ust.2 i 3 u.p.z.p. Niepobieranie opłaty jest tylko możliwe w wypadku określonym ustawą tj. na mocy art.36 ust.4a zgodnie z którym opłaty, o której mowa w ust.4 nie pobiera się w przypadku nieodpłatnego przeniesienia przez rolnika własności nieruchomości wchodzących w skład gospodarstwa rolnego na następcę w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 20 grudnia 1990r. o ubezpieczeniu społecznym rolników, albo przepisów w sprawie szczegółowych warunków i trybu przyznawania pomocy finansowej w ramach działania "renty strukturalne" objętego programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013. Pobieranie renty planistycznej jest zatem obowiązkowe. Ratio legis regulacji z art.36 ust.4 u.p.z.p. to obciążenie zbywcy nieruchomości opłatą na rzecz gminy, w sytuacji gdy wyzbycie prawa następuje w drodze dwustronnej czynności prawnej. Niezgodne z prawem jest każde wyłączenie zarówno podmiotowe jak i przedmiotowe spod regulacji art.36 ust.4 u.p.z.p. Niepobranie opłaty od podmiotów uprzywilejowanych zapisami § 48 ust.2 uchwały, która jest niezgodna z prawem i została podjęta bez podstawy prawnej, jest przesłanką dla stwierdzenia nieważności uchwały w części, ponieważ wywołuje ten sam skutek co ustalenie opłaty w wysokości zero procent, a ponadto sprzeciwia się zasadzie powszechności danin publicznych poprzez uprzywilejowanie wyłącznie niektórych podmiotów (zbywców nieruchomości), a co za tym idzie sprzeciwia się zasadzie równości wobec prawa.