Kierownik Urzędu z naruszeniem art. 7 i art. 77 § 1 i 4 kpa pominął fakty powszechnie znane, wskazujące na osadzanie wysiedlanych rolników z województwa poznańskiego w ramach drugiego planu krótkofalowego- w tym w grudniu 1940 r.- w obozie przesiedleńczym w Łodzi i obozie przesiedleńczym w Lesznie; nie przesłuchał T. P. w charakterze strony by ustalić, w jakich warunkach przebywał on obozie przesiedleńczym w Lesznie a następnie w obozie przesiedleńczym w Łodzi i w jakich warunkach odbywał się transport wysiedlonych z jego udziałem do stacji docelowej dla miejscowości G. przez Łódź, gdzie i kiedy transport został sformowany i czy na trasie był dołączony do innego- większego transportu; kiedy dokładnie wyruszył i kiedy przybył do miejsca docelowego.
Koniecznym było przesłuchanie świadków: W. B., A. K. i J. P., o przesłuchanie których Skarżący wielokrotnie wnosił (k. 14, 24=26=32, 35 akt administracyjnych). Całkowicie dowolnie- przed przesłuchaniem każdego z tych świadków- Kierownik Urzędu przyjął, że "oświadczenia dwóch świadków będących dziećmi w latach okupacji nie są wystarczającą podstawą do przyznania stronie uprawnień", bądź że "w aktach administracyjnych dotyczących brata J. P. brak jest jakichkolwiek informacji o pobycie rodziny wnioskodawcy w obozie przejściowym w Łodzi". Kierownik Urzędu naruszył zasady prawidłowego procedowania, nie dołączając akt administracyjnych J. P. do akt niniejszego postępowania. Już z samej treści odpisu kwestionariusza J. P. z dnia 25 września 2006 r. wnosić można, że dysponuje on wiedzą, co do losów Wnioskodawcy i reszty rodziny w trakcie wysiedlenia (nawet jako świadek pośredni, skoro wie, że "Rodzina moja została wysiedlona w grudniu 1940 r. w lubelskie" (k. 53v), a fakty te znajdują potwierdzenie w odpisie karty osobowej T. P. (k. 7) i twierdzenia tego nie zakwestionował Kierownik Urzędu w decyzji z dnia [...] lutego 2006 r. (k. 12).
. Negatywna ocena zeznań wskazywanych przez Skarżącego świadków była przedwczesna. Analiza akt administracyjnych wskazuje, że Kierownik Urzędu, nie podjął dostatecznych kroków celem zbadania okoliczności dotyczących znajomości między rodziną Skarżącego a rodziną świadków W. B. i A. K. z domu B.-czy ich rodziny znały się przed wysiedleniem, czy poznały się w czasie transportu, czy w obozie w Lesznie bądź w Łodzi. W ocenie Sądu badającego niniejszą sprawę, brak szczegółowych ustaleń w tej materii - w obliczu braku przeprowadzenia dowodu z zeznań świadków i ewentualnie zeznań strony (art. 75