Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Tomasz Grossmann Sędzia WSA Józef Maleszewski Asesor sądowy WSA Maria Grzymisławska-Cybulska (spr.) po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 13 czerwca 2019 r. sprawy ze skargi S. W. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] grudnia 2018 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wydania zaświadczenia 1. uchyla zaskarżone postanowienie i poprzedzające je postanowienie Wójta Gminy T. P. z dnia [...] lipca 2018 r. nr [...]; 2. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz skarżącego S. W. kwotę [...]([...]) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania
Samorządowe Kolegium Odwoławcze postanowieniem z dnia [...] grudnia 2018 r. nr [...] utrzymało w mocy postanowienie Wójta Gminy [...] z dnia [...] lipca 2018 r. nr [...]
Powyższe postanowienia wydano w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych:
Wójt Gminy [...] postanowieniem z dnia [...] lipca 2018r. nr [...] odmówił S. W. "zameldowanemu [...], ul. [...], [...]" wydania zaświadczenia potwierdzającego złożone oświadczenie o osobistym prowadzeniu gospodarstwa rolnego.
W uzasadnieniu postanowienia Wójt Gminy przedstawił dotychczasowy przebieg postępowania i wskazał, że czynności sprawdzające przeprowadzone przez Gminę potwierdziły zły stan techniczny zabudowań, całkowicie eliminujący możliwość zamieszkiwania na przedmiotowej posesji. Nadto wskazano, że Starosta [...] decyzją z dnia [...] listopada 2016 r. nr [...] wydał pozwolenie na rozbiórkę budynku mieszkalnego jednorodzinnego oraz pięciu budynków gospodarczych pobudowanych na przedmiotowej nieruchomości, zaś Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego dla powiatu [...] decyzją [...] ze względu na stan techniczny nakazał zabezpieczenie zabudowań pobudowanych na nieruchomości położonej w [...] ul. [...] przed dostępem osób trzecich oraz oznakowania tablicą z informacją o wyłączeniu z użytkowania i zakazie wstępu.
Zażalenie na powyższe postanowienie wniósł S. W. wskazując, że gospodarstwo rolne prowadzi od 20 lat i zamieszkuje w gminie [...] pod adresem ul. [...], [...]. Miejsce wskazane we wniosku o wydanie zaświadczenia stanowi miejsce jego zameldowania przed remontem tego budynku, który obecnie wraca do użytkowania.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze po rozpoznaniu powyższego zażalenia, postanowieniem z dnia [...] grudnia 2018 r. nr [...] utrzymało w mocy zaskarżone postanowienie organu I instancji. W uzasadnieniu organ odwoławczy przywołał treść art. 217 oraz art. 218 k.p.a. i stwierdził, że organ wydający zaświadczenie może jedynie potwierdzić stan prawny lub fakty niebudzące wątpliwości i wynikające z prowadzonej ewidencji, rejestrów, bądź innych danych znajdujących się w jego posiadaniu, co nie może być rozumiane dowolnie i rozszerzająco.
Dalej wskazano, że w stanie prawnym obowiązującym od 3 grudnia 2011 r. jedną z przesłanek uzyskania statusu rolnika jest zamieszkiwanie na terenie gminy, na obszarze której jest położona jedna z nieruchomości rolnych wchodzących w skład gospodarstwa rolnego osoby ubiegającej się o taki status. W ocenie Kolegium Skarżący tego wymogu nie spełnia, przede wszystkim z uwagi na stan techniczny nieruchomości, w której, według jego oświadczenia rzekomo zamieszkuje. Nieruchomość ta i posadowione na niej budynki w aktualnym stanie nie nadają się do zamieszkania i gospodarowania i rzeczywiście wyglądają na opuszczone. Zdaniem Kolegium nie sposób także przyjąć, aby z wykorzystaniem takiej infrastruktury powadzona była przez Skarżącego działalność rolnicza na tej nieruchomości. Ponadto w związku ze złym stanem technicznym budynków na przedmiotowej nieruchomości żona skarżącego wystąpiła o pozwolenie na ich rozbiórkę i je uzyskała.