Sprawa ze skargi na decyzję SKO w przedmiocie naliczenia opłaty planistycznej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Izabela Bąk-Marciniak Sędzia WSA Monika Świerczak (spr.) Asesor sądowy WSA Katarzyna Witkowicz-Grochowska Protokolant sekr. sąd. Roman Sukhyi po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 lutego 2020 r. sprawy ze skargi D. S., A. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] września 2019 r. nr [...] w przedmiocie naliczenia opłaty planistycznej oddala skargę w całości.

Uzasadnienie strona 1/6

Samorządowe Kolegium Odwoławcze (dalej jako: "Kolegium" lub "organ II instancji") decyzją z dnia [...] września 2019 r., nr [...], utrzymała w mocy decyzję Wójta Gminy [...] z dnia [...] maja 2019 r. w przedmiocie naliczenia opłaty planistycznej.

Uzasadniając powyższe stanowisko wskazano, że opisaną powyżej decyzją dnia [...] maja 2019 r. decyzją organ I instancji ustalił A. W. i D. S. opłatę z tytułu wzrostu wartości nieruchomości położonej w [...] nr dz.[...],[...], ze względu na wzrost wartości w wyniku uchwalenia planu zagospodarowania przestrzennego i zbycia nieruchomości przez właściciela.

Odwołanie, z zachowaniem terminu, złożyły zobowiązane, kwestionując ustalenia organu i podnosząc, że faktycznie uchwalenie planu nie spowodowało wzrostu wartości gdyż już wcześniej przedmiotowe działki przewidziane były pod zabudowę mieszkaniową.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze rozpoznając wniesione odwołanie przywołały w pierwszej kolejności treść przepisów ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (tekst jedn. Dz. U. z 2018 r., poz. 1945 ze zm., dalej również jako "ustawa"), regulujących procedurę nakładania opłaty planistycznej, wskazując następnie, że w niniejszej sprawie poza sporem pozostaje fakt sprzedaży, przed upływem pięciu lat od daty wejścia w życie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, przedmiotowej nieruchomości Niesporne jest także to, uchwałą Rady Gminy [...] z dnia [...] maja 2011 r., nr [...], uchwalono miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego w miejscowościach [...] i [...] (Dz. Urz. Woj. [...] z 2011 r., Nr [...], poz. [...], dalej jako: "plan z 2011 r.") według którego przedmiotowe działki znalazły się w terenie oznaczonym symbolem [...] - tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej. W poprzednio obowiązującym do [...] grudnia 2003 r. planie ogólnym zagospodarowania przestrzennego Gminy [...] uchwalonym uchwałą Rady Gminy [...] z dnia [...] grudnia 1992 r., nr [...] (Dz. Urz. Woj. [...]. z 1993 r., Nr [...], poz. [...], dalej jako "plan z 1992 r.") nieruchomość położna była na obszarze - tereny upraw polowych Nie ulega więc wątpliwości, iż nie jest to przeznaczenie tożsame. W okresie luki planistycznej teren ten pozostawał niezagospodarowany, przedmiotowa nieruchomość była niezabudowana i nieużytkowana, porośnięta trawą oraz nasadzeniami drzew ozdobnych, nieużytkowana rolniczo. Dla działek tych nie była wydana decyzja o pozwoleniu na budowę ani decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu.

Następnie Kolegium wskazało, że podstawowym dowodem do ustalenia wzrostu wartości nieruchomości, w związku z uchwaleniem lub zmianą miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, jest operat szacunkowy sporządzony przez rzeczoznawcę majątkowego. W operacie tym rzeczoznawca winien wykazać wzrost wartości nieruchomości w związku ze zmianą dotychczasowego przeznaczenia tej nieruchomości w uchwalonym planie. Przygotowany w niniejszej sprawie operat spełnia wszystkie wymagane przepisami wymogi. I tak, biegły ustalił wartość nieruchomości objętej niniejszym postępowaniem dla terenu uwzględniając fakt występowania tzw. luki planistycznej przy zastosowaniu art. 87 ust. 3a w związku z art. 37 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Rzeczoznawca dokonał określenia trzech wartości rynkowych przedmiotowej nieruchomości tj. przy uwzględnieniu: 1) przeznaczenia w aktualnie obowiązującym miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, 2) sposobu użytkowania na dzień wejścia w życie obowiązującego planu miejscowego (tj. dla terenu, na którym występowała tzw. luka pianistyczna), 3) przeznaczenia w poprzednio obowiązującym ogólnym pianie miejscowym.

Strona 1/6