Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Walentek Sędziowie Sędzia WSA Elżbieta Kaznowska (spr.) Asesor WSA Edyta Żarkiewicz Protokolant st.sekr.sąd. Alicja Sadowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 marca 2007 r. sprawy ze skargi M. K. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...]r. nr [...] w przedmiocie świadczenia pieniężnego z tytułu pracy przymusowej uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...]r. Nr [...].
Decyzją Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...]r. Nr [...] przyznano M. K. uprawnienie do świadczenia pieniężnego przysługującego z tytułu osadzenia w obozie pracy przymusowej w wymiarze sześciu miesięcy. W podstawie materialnoprawnej decyzji przywołane zostały przepisy art. 2 pkt. 1 i art. 3 ust. 1 oraz art.4 ust. 1, ust.2 i ust. 4 ustawy z dnia 31 maja 1996 r. o świadczeniu pieniężnym przysługującym osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich (Dz.U. Nr 87, poz. 395 ze zm.). W uzasadnieniu tej decyzji wyjaśniono motywy postępowania, a w pouczeniu prawnym pouczono o przysługującym stronie środku zaskarżenia - w przypadku niezgodności z prawem skarga do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.
Decyzję tę strona odebrała w dniu [...]r. (potwierdzenie odbioru w aktach administracyjnych).
W piśmie datowanym na dzień "[...]r", nadanym w urzędzie pocztowym w dniu [...]r., nazwanym "odwołanie od decyzji z dnia [...]r." M. K., wniosła o zaliczenie pracy w obozie od [...]1944 r. i wydania nowej "uczciwej" decyzji. Wskazała także, że po otrzymaniu krzywdzącej ją decyzji, "moje serce nie wytrzymało i nie byłam zdolna odpisać w terminie".
W wyniku otrzymania powyższego pisma, Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych wezwał zainteresowaną do oświadczenia, w jaki sposób należy potraktować jej pismo, wymieniając trzy tryby nadzwyczajne rozpatrzenia sprawy, tj. wznowienie postępowania, stwierdzenie nieważności decyzji i zmianę decyzji w trybie art. 154 Kodeksu postępowania administracyjnego.
Pismem z dnia [...]r. M. K. wniosła o wznowienie postępowania w trybie art. 145 § 1 pkt 5 oraz art. 145 § 3 Kodeksu postępowania administracyjnego i przyznanie jej świadczenia pieniężnego w wymiarze 9 miesięcy. W uzasadnieniu tego pisma podniosła argumenty merytoryczne, w jej ocenie przemawiające za uznaniem, że w obozie pracy na terenie Rzeszy [...] pracowała od [...] 1944 r.
Rozpatrując zgodnie z powyższym pismem sprawę, Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych, decyzją z dnia [...]r. Nr [...] odmówił wznowienia postępowania zakończonego jego decyzją z dnia [...]r. W podstawie prawnej przywołane zostały art. 149 § 3 w związku z art. 145 § 1 pkt 5 i art. 148 § 1 Kodeksu postępowania administracyjnego, a w uzasadnieniu podkreślono, że przed wydaniem postanowienia o wznowieniu postępowania, w pierwszej kolejności organ administracji bada, czy wniosek o wznowienie postępowania oparty jest o ustawowe przesłanki, wymienione enumeratywnie w art. 145 § 1 oraz czy wniosek został wniesiony z zachowaniem terminów przewidzianych w art. 148 Kodeksu postępowania administracyjnego. Badając pod tym względem wniosek strony, organ stwierdził, że nowe okoliczności, na które strona powołała się we wniosku, znane jej były co najmniej w dacie wydania decyzji, natomiast strona powołała się na ów fakt dopiero w piśmie z dnia [...]r., a zatem po upływie terminu wskazanego w art. 148 § 1 cytowanego Kodeksu. Mając na uwadze, że wszczęcie postępowania w sprawie wznowienia postępowania na wniosek pomimo uchybienia terminu stanowi rażące naruszenie prawa, godząc w ogólną zasadę trwałości decyzji administracyjnych (art. 16 Kodeksu postępowania administracyjnego), uznano, że istnieją podstawy do wydania decyzji o odmowie wznowienia postępowania w niniejszej sprawie.